κροῦμα: Difference between revisions
τὴν πολιὴν καλέω Νέμεσιν πόθου, ὅττι δικάζει ἔννομα ταῖς σοβαραῖς θᾶσσον ἐπερχομένη → I call gray hairs the Nemesis of love, because they judge justly, coming sooner to the proud
m (Text replacement - "de herb." to "de herb.") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kroyma | |Transliteration C=kroyma | ||
|Beta Code=krou=ma | |Beta Code=krou=ma | ||
|Definition=ατος, το, (κρούω) < | |Definition=-ατος, το, ([[κρούω]])<br><span class="bld">A</span> [[beat]], [[stroke]], Ar.''Ec.''257 ([[sensu obsceno|sens. obsc.]]):—also [[κροῦσμα]] ''AP''6.27 (Theaet.), Poet.de herb.121, Porph.''Abst.''1.43; <b class="b3">κρούσμασι καὶ στρέμμασι</b> [[blows]] and sprains, Paul.Aeg.3.78, cf. Poll.2.199.<br><span class="bld">2</span> [[sound produced by striking stringed instruments]] with the plectron, [[note]], κρούεται τὰ κρούματα... τὰ μὲν ἄνω, τὰ δὲ κάτω Hp. ''Vict.''1.18, cf. Ar.''Th.''120 (lyr.), [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 333b, ''Min.''317d, etc.; τὸ πόημα οὐχ ὡς τερέτισμα καὶ κ. νοοῦμεν Phld.''Po.''2p.228H.; also of wind instruments, κρούματα τὰ αὐλήματα καλοῦσιν Plu.2.638c, cf. Poll.4.83, 7.88; σαλπιστικὰ κ. Id.4.84; τοιαῦτα… νιγλαρεύων κ. Eup.110; αὐλεῖ… σαπρὰ κ. Theopomp.Com.50; <b class="b3">ἡ τοῦ κρούματος ἁρμονία</b> the [[melody]] (on the pan-pipes), Ach.Tat.8.6, cf.''APl.''1.8 (Alc. Mess.); so, [[musical air]], [[melody]], ''BGU''1125.4 (i B. C.); ᾠδαὶ καὶ κ. Jul.''Or.''2.49d:—also [[κροῦσμα]], ''AP''5.291.8 (Agath.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1514.png Seite 1514]] τό, das [[Geschlagene]], der durch Schlagen, Stampfen u. dgl. hervorgebrachte [[Schall]]; bes. das auf Saiteninstrumenten, die mit dem Plektron geschlagen werden, gespielte Tonstück; Ar. Thesm. 126; κρούματα ἐν λύρᾳ Plat. Alc. I, 107 a; Sp., wie Luc. Nigr. 15. – Bei Poll. 7, 88 auch κρούματα τὰ ἐν αὐλητικῇ u. 4, 84 σαλπιστικά; also übh. das auf einem Instrument Vorgetragene, = [[αὔλημα]], Plut. Symp. 2, 4. – Im obscönen Sinne Ar. Eccl. 257. – S. auch κροῦσμα. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1514.png Seite 1514]] τό, das [[Geschlagene]], der durch Schlagen, Stampfen u. dgl. hervorgebrachte [[Schall]]; bes. das auf Saiteninstrumenten, die mit dem Plektron geschlagen werden, gespielte Tonstück; Ar. Thesm. 126; κρούματα ἐν λύρᾳ Plat. Alc. I, 107 a; Sp., wie Luc. Nigr. 15. – Bei Poll. 7, 88 auch κρούματα τὰ ἐν αὐλητικῇ u. 4, 84 σαλπιστικά; also übh. das auf einem Instrument Vorgetragene, = [[αὔλημα]], Plut. Symp. 2, 4. – Im obscönen Sinne Ar. Eccl. 257. – S. auch κροῦσμα. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=ατος (τό) :<br />[[action de frapper un instrument à cordes avec le plectre]].<br />'''Étymologie:''' [[κρούω]].<br /><i><b>Syn.</b></i> [[αὔλημα]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κροῦμα -τος, τό [κρούω] slag, stoot, klap; seks.: οὐκ ἄπειρος οὖσα πολλῶν κρουμάτων niet onbekend met allerlei stoten Aristoph. Eccl. 257. getokkel (op muziekinstrument):. κρούματα ἐν λύρᾳ getokkel op de lier Plat. Alc. 1. 107a. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{elru | ||
| | |elrutext='''κροῦμα:''' ατος τό<br /><b class="num">1</b> [[удар]], [[толчок]] Arph.;<br /><b class="num">2</b> pl. [[бряцание]], [[игра]] (ἐν [[λύρα]] Plat.);<br /><b class="num">3</b> [[мелодия]], [[песня]], [[напев]] (κρούματα ἐπὶ τὰ [[μέλη]] Plat.; κρούματα καὶ ᾄσματα Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt= | |mltxt=κροῦμα, τὸ (Α) [[κρούω]]<br /><b>1.</b> [[κρούση]], [[χτύπημα]]<br /><b>2.</b> [[τόνος]] ή [[νότα]] που παράγεται από έγχορδο ή πνευστό μουσικό όργανο (α. «ὁ [[δίκαιος]] [[ἀμείνων]] κοινωνὸς τοῦ κιθαριστικοῦ, [[ὥσπερ]] ό κιθαριστικὸς τοῦ δικαίου εἰς κρουμάτων;», <b>Πλάτ.</b><br />β. «αὐλεῖ... σαπρὰ κρούματα», Θεόπ.)<br /><b>3.</b> [[μελωδία]] («ῷδαὶ καὶ κρούματα», Ιουλ.). | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κροῦμα:''' -ατος, τό ([[κρούω]]), [[χτύπημα]], [[πλήγμα]]· [[ήχος]] που παράγεται από το [[χτύπημα]] έγχορδων οργάνων με το [[πλήκτρο]], [[νότα]], σε Πλάτ. | |lsmtext='''κροῦμα:''' -ατος, τό ([[κρούω]]), [[χτύπημα]], [[πλήγμα]]· [[ήχος]] που παράγεται από το [[χτύπημα]] έγχορδων οργάνων με το [[πλήκτρο]], [[νότα]], σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κροῦμα''': τό, ([[κρούω]]) [[κτύπημα]], οὐκ [[ἄπειρος]] οὖσα πολλῶν κρουμάτων Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 257 (ἐπὶ συνουσίας)· οὕτω, [[κροῦσμα]], Ἀνθ. Π. 6. 27, Ποιητ. Βοταν. 121. 2) [[ἦχος]] παραγόμενος ἐκ τῆς κρούσεως ἐγχόρδου ὀργάνου διὰ τοῦ πλήκτρου, [[ἦχος]], [[τόνος]], κρούεται τὰ κρούματα... τὰ μὲν ἄνω, τὰ δὲ [[κάτω]] Ἱππ. 346. 16, πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 120, Πλάτ. Πολ. 333Ε, κτλ.· ἐν τῷ τύπῳ, [[κροῦσμα]], Ἀνθ. Π. 5. 292· ― [[ὅθεν]] [[μέλος]] παιζόμενον εἰς τὴν λύραν ἢ κιθάραν, Πλάτ. Μίν. 317D· εὔχρηστον [[ὡσαύτως]], οὐχὶ ὀρθῶς, ἐπὶ πνευστῶν ὀργάνων, (κρούματα τὰ αὐλήματα καλοῦσιν Πλούτ. 2. 638C· πρβλ. Πολυδ. Δ΄, 84., Ζ΄, 88), τοιαῦτα... νιγλαρεύων κρ., τοιαῦτα τερετίζων κρ., Εὔπολ. ἐν «Δήμοις» 27· αὐλεῖ... σαπρὰ κρούματα Θεόπομπ. Κωμ. ἐν «Σειρῆσιν» 2. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[κροῦμα]], ατος, τό, [[κρούω]]<br />a [[stroke]]: a [[sound]] made by [[striking]] stringed instruments with the plectron, a [[note]], Plat. | |mdlsjtxt=[[κροῦμα]], ατος, τό, [[κρούω]]<br />a [[stroke]]: a [[sound]] made by [[striking]] stringed instruments with the plectron, a [[note]], Plat. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:11, 25 August 2023
English (LSJ)
-ατος, το, (κρούω)
A beat, stroke, Ar.Ec.257 (sens. obsc.):—also κροῦσμα AP6.27 (Theaet.), Poet.de herb.121, Porph.Abst.1.43; κρούσμασι καὶ στρέμμασι blows and sprains, Paul.Aeg.3.78, cf. Poll.2.199.
2 sound produced by striking stringed instruments with the plectron, note, κρούεται τὰ κρούματα... τὰ μὲν ἄνω, τὰ δὲ κάτω Hp. Vict.1.18, cf. Ar.Th.120 (lyr.), Pl.R. 333b, Min.317d, etc.; τὸ πόημα οὐχ ὡς τερέτισμα καὶ κ. νοοῦμεν Phld.Po.2p.228H.; also of wind instruments, κρούματα τὰ αὐλήματα καλοῦσιν Plu.2.638c, cf. Poll.4.83, 7.88; σαλπιστικὰ κ. Id.4.84; τοιαῦτα… νιγλαρεύων κ. Eup.110; αὐλεῖ… σαπρὰ κ. Theopomp.Com.50; ἡ τοῦ κρούματος ἁρμονία the melody (on the pan-pipes), Ach.Tat.8.6, cf.APl.1.8 (Alc. Mess.); so, musical air, melody, BGU1125.4 (i B. C.); ᾠδαὶ καὶ κ. Jul.Or.2.49d:—also κροῦσμα, AP5.291.8 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 1514] τό, das Geschlagene, der durch Schlagen, Stampfen u. dgl. hervorgebrachte Schall; bes. das auf Saiteninstrumenten, die mit dem Plektron geschlagen werden, gespielte Tonstück; Ar. Thesm. 126; κρούματα ἐν λύρᾳ Plat. Alc. I, 107 a; Sp., wie Luc. Nigr. 15. – Bei Poll. 7, 88 auch κρούματα τὰ ἐν αὐλητικῇ u. 4, 84 σαλπιστικά; also übh. das auf einem Instrument Vorgetragene, = αὔλημα, Plut. Symp. 2, 4. – Im obscönen Sinne Ar. Eccl. 257. – S. auch κροῦσμα.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
action de frapper un instrument à cordes avec le plectre.
Étymologie: κρούω.
Syn. αὔλημα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κροῦμα -τος, τό [κρούω] slag, stoot, klap; seks.: οὐκ ἄπειρος οὖσα πολλῶν κρουμάτων niet onbekend met allerlei stoten Aristoph. Eccl. 257. getokkel (op muziekinstrument):. κρούματα ἐν λύρᾳ getokkel op de lier Plat. Alc. 1. 107a.
Russian (Dvoretsky)
κροῦμα: ατος τό
1 удар, толчок Arph.;
2 pl. бряцание, игра (ἐν λύρα Plat.);
3 мелодия, песня, напев (κρούματα ἐπὶ τὰ μέλη Plat.; κρούματα καὶ ᾄσματα Luc.).
Greek Monolingual
κροῦμα, τὸ (Α) κρούω
1. κρούση, χτύπημα
2. τόνος ή νότα που παράγεται από έγχορδο ή πνευστό μουσικό όργανο (α. «ὁ δίκαιος ἀμείνων κοινωνὸς τοῦ κιθαριστικοῦ, ὥσπερ ό κιθαριστικὸς τοῦ δικαίου εἰς κρουμάτων;», Πλάτ.
β. «αὐλεῖ... σαπρὰ κρούματα», Θεόπ.)
3. μελωδία («ῷδαὶ καὶ κρούματα», Ιουλ.).
Greek Monotonic
κροῦμα: -ατος, τό (κρούω), χτύπημα, πλήγμα· ήχος που παράγεται από το χτύπημα έγχορδων οργάνων με το πλήκτρο, νότα, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
κροῦμα: τό, (κρούω) κτύπημα, οὐκ ἄπειρος οὖσα πολλῶν κρουμάτων Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 257 (ἐπὶ συνουσίας)· οὕτω, κροῦσμα, Ἀνθ. Π. 6. 27, Ποιητ. Βοταν. 121. 2) ἦχος παραγόμενος ἐκ τῆς κρούσεως ἐγχόρδου ὀργάνου διὰ τοῦ πλήκτρου, ἦχος, τόνος, κρούεται τὰ κρούματα... τὰ μὲν ἄνω, τὰ δὲ κάτω Ἱππ. 346. 16, πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 120, Πλάτ. Πολ. 333Ε, κτλ.· ἐν τῷ τύπῳ, κροῦσμα, Ἀνθ. Π. 5. 292· ― ὅθεν μέλος παιζόμενον εἰς τὴν λύραν ἢ κιθάραν, Πλάτ. Μίν. 317D· εὔχρηστον ὡσαύτως, οὐχὶ ὀρθῶς, ἐπὶ πνευστῶν ὀργάνων, (κρούματα τὰ αὐλήματα καλοῦσιν Πλούτ. 2. 638C· πρβλ. Πολυδ. Δ΄, 84., Ζ΄, 88), τοιαῦτα... νιγλαρεύων κρ., τοιαῦτα τερετίζων κρ., Εὔπολ. ἐν «Δήμοις» 27· αὐλεῖ... σαπρὰ κρούματα Θεόπομπ. Κωμ. ἐν «Σειρῆσιν» 2.
Middle Liddell
κροῦμα, ατος, τό, κρούω
a stroke: a sound made by striking stringed instruments with the plectron, a note, Plat.