οἴ: Difference between revisions

From LSJ

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος → Christ is risen from the dead, trampling down death by death, and upon those in the tombs bestowing life

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1")
m (Text replacement - "mdlsjtxt=<br />" to "mdlsjtxt=")
 
(14 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=oi
|Transliteration C=oi
|Beta Code=oi)/
|Beta Code=oi)/
|Definition=exclam. of pain, grief, pity, astonishment, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">ah! woe!</b> sts. with nom., οἲ' γώ <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>803</span>, <span class="bibl"><span class="title">El.</span>674</span>, <span class="bibl">1115</span> : mostly c. dat. (cf. [[οἴμοι]]): c. acc., οἲ ἐμὲ δειλήν <span class="title">AP</span>9.408 (Apollonid. or Antip.), cf. <span class="title">IG</span>14.1971.5 : also <b class="b3">οἰοῖ, οἰοιοῖ</b>, <span class="bibl">A.D.<span class="title">Adv.</span>177.4</span>, cf. <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>841</span>, <span class="bibl"><span class="title">Supp.</span>876</span>, <span class="bibl"><span class="title">Pers.</span>955</span> (all lyr.), etc. : Ion. [[ὀΐ]] as exclam. of fear, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>933</span>.</span>
|Definition=[[exclamation]] of [[pain]], [[grief]], [[pity]], [[astonishment]],<br><span class="bld">A</span> [[ah]]! [[woe]]! sometimes with nom., οἲ' γώ S.Aj.803, El.674, 1115: mostly c. dat. (cf. [[οἴμοι]]): c. acc., οἲ ἐμὲ δειλήν AP9.408 (Apollonid. or Antip.), cf. IG14.1971.5: also [[οἰοῖ]], [[οἰοιοῖ]], A.D.Adv.177.4, cf. A.Eu.841, Supp.876, Pers.955 (all lyr.), etc.: Ion. [[ὀΐ]] as [[exclamation]] of fear, Ar.Pax933.
}}
{{ls
|lstext='''οἴ''': [[ἐπιφώνημα]] ἄλγους, λύπης, οἴκτου, ἐκπλήξεως, ἄχ! Λατιν. heu! vae! [[ἐνίοτε]] μετ’ ὀνομ., οἴ ’γώ, Σοφ. Αἴ. 803, Ἠλ. 674, 1115· οἴ .. μῆτερ Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 565. 5· ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον [[μετὰ]] δοτ., ἴδε ἐν λ. [[οἴμοι]]· μετ’ αἰτ. οἴ ἐμὲ δειλὴν Ἀνθ. Π. 9. 408· - Συχνάκις διπλασιάζεται καὶ τριπλασιάζεται, ὅτε ἔπρεπε νὰ φέρηται, οἰοῖ, οἰοιοῖ, κατὰ τοὺς παλαιοὺς γραμμ.· ἀλλ’ ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. τῶν Τραγ. καὶ Κωμ. φέρεται συνεχῶς οἲ οἴ, οἲ οἲ οἴ, ἴδε Δινδ. εἰς Ἀριστοφ. Εἰρ. 258. (Ἐκ τοῦ οἲ παράγονται αἱ λέξεις οἴζω, [[ὀϊζύς]], [[ὀϊζυρός]], [[οἶτος]], [[οἶκτος]], [[οἰκτρός]]).
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>interj. marquant la douleur, rar. la joie ou l’admiration</i>;<br />ah ! : οἲ [[ἐγώ]] ESCHL, [[οἴ]] μοι <i>ou mieux</i> [[οἴμοι]] <i>(v. ce mot)</i> hélas ! malheureux que je suis ! [[οἰοῖ]] <i>ou</i> [[οἰοῖ]] [[οἰοῖ]], hélas ! hélas !.
|btext=<i>interj. marquant la douleur, rar. la joie ou l'admiration</i>;<br />ah ! : οἲ [[ἐγώ]] ESCHL, [[οἴ]] μοι <i>ou mieux</i> [[οἴμοι]] <i>(v. ce mot)</i> hélas ! malheureux que je suis ! [[οἰοῖ]] <i>ou</i> [[οἰοῖ]] [[οἰοῖ]], hélas ! hélas !.
}}
}}
{{lsm
{{pape
|lsmtext='''οἴ:''' επιφών. πόνου, λύπης, οίκτου, έκπληξης, αχ! πω πω!, Λατ. [[heu]]! [[vae]]!, μερικές φορές με ονομ., <i>οἴ 'γώ</i>, σε Σοφ.· [[κυρίως]] με δοτ., βλ. [[οἴμοι]]· με αιτ., <i>οἲ ἐμὲ δειλήν</i>, σε Ανθ.
|ptext=[[Interjektion]], ein [[Wehruf]], [[Ausdruck]] des Schmerzes, <i>o ! ach !</i> oft bei den Tragg.; c. nom., οἲ 'γώ, οἲ 'γὼ [[τάλαινα]], Soph. <i>Aj</i>. 790, <i>El</i>. 664; am häufigsten in der [[unten]] [[besonders]] erwähnten Vbdg [[οἴμοι]].<br>Bei Ar. <i>Pax</i> 741 wird es auch, in ὀΐ [[gedehnt]], zu einem [[Wortspiel]] mit dem dat. von [[ὄϊς]] [[benutzt]].
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''οἴ:''' (тж. [[οἰοῖ]], [[οἰοῖ]] [[οἰοῖ]] и οἰοιοῖ) interj. ой!, увы!, о горе!: οἲ [[ἐγώ]]! Trag. и οἴ μοι ([[οἴμοι]])! и οἲ [[ἐμέ]]! Anth. о горе мне!
|elrutext='''οἴ:''' (тж. [[οἰοῖ]], [[οἰοῖ]] [[οἰοῖ]] и οἰοιοῖ) interj. ой!, увы!, о горе!: οἲ [[ἐγώ]]! Trag. и οἴ μοι ([[οἴμοι]])! и οἲ [[ἐμέ]]! Anth. о горе мне!
}}
{{ls
|lstext='''οἴ''': [[ἐπιφώνημα]] ἄλγους, λύπης, οἴκτου, ἐκπλήξεως, ἄχ! Λατιν. heu! vae! [[ἐνίοτε]] μετ’ ὀνομ., οἴ ’γώ, Σοφ. Αἴ. 803, Ἠλ. 674, 1115· οἴ .. μῆτερ Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 565. 5· ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον μετὰ δοτ., ἴδε ἐν λ. [[οἴμοι]]· μετ’ αἰτ. οἴ ἐμὲ δειλὴν Ἀνθ. Π. 9. 408· - Συχνάκις διπλασιάζεται καὶ τριπλασιάζεται, ὅτε ἔπρεπε νὰ φέρηται, οἰοῖ, οἰοιοῖ, κατὰ τοὺς παλαιοὺς γραμμ.· ἀλλ’ ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. τῶν Τραγ. καὶ Κωμ. φέρεται συνεχῶς οἲ οἴ, οἲ οἲ οἴ, ἴδε Δινδ. εἰς Ἀριστοφ. Εἰρ. 258. (Ἐκ τοῦ οἲ παράγονται αἱ λέξεις οἴζω, [[ὀϊζύς]], [[ὀϊζυρός]], [[οἶτος]], [[οἶκτος]], [[οἰκτρός]]).
}}
{{lsm
|lsmtext='''οἴ:''' επιφών. πόνου, λύπης, οίκτου, έκπληξης, αχ! πω πω!, Λατ. [[heu]]! [[vae]]!, μερικές φορές με ονομ., <i>οἴ 'γώ</i>, σε Σοφ.· [[κυρίως]] με δοτ., βλ. [[οἴμοι]]· με αιτ., <i>οἲ ἐμὲ δειλήν</i>, σε Ανθ.
}}
}}
{{etym
{{etym
Line 26: Line 29:
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />exclam. of [[pain]], [[grief]], [[pity]], [[astonishment]], ah! woe! Lat. [[heu!]] vae! [[sometimes]] with nom., οἲ 'γώ Soph.; [[mostly]] c. dat., v. [[οἴμοι]]; c. acc., οἲ ἐμὲ δειλήν Anth.
|mdlsjtxt=[[exclamation]] of [[pain]], [[grief]], [[pity]], [[astonishment]], ah! woe! Lat. [[heu]]! vae! [[sometimes]] with nom., οἲ 'γώ Soph.; [[mostly]] c. dat., v. [[οἴμοι]]; c. acc., οἲ ἐμὲ δειλήν Anth.
}}
}}

Latest revision as of 11:55, 3 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: οἴ Medium diacritics: οἴ Low diacritics: οι Capitals: ΟΙ
Transliteration A: Transliteration B: oi Transliteration C: oi Beta Code: oi)/

English (LSJ)

exclamation of pain, grief, pity, astonishment,
A ah! woe! sometimes with nom., οἲ' γώ S.Aj.803, El.674, 1115: mostly c. dat. (cf. οἴμοι): c. acc., οἲ ἐμὲ δειλήν AP9.408 (Apollonid. or Antip.), cf. IG14.1971.5: also οἰοῖ, οἰοιοῖ, A.D.Adv.177.4, cf. A.Eu.841, Supp.876, Pers.955 (all lyr.), etc.: Ion. ὀΐ as exclamation of fear, Ar.Pax933.

French (Bailly abrégé)

interj. marquant la douleur, rar. la joie ou l'admiration;
ah ! : οἲ ἐγώ ESCHL, οἴ μοι ou mieux οἴμοι (v. ce mot) hélas ! malheureux que je suis ! οἰοῖ ou οἰοῖ οἰοῖ, hélas ! hélas !.

German (Pape)

Interjektion, ein Wehruf, Ausdruck des Schmerzes, o ! ach ! oft bei den Tragg.; c. nom., οἲ 'γώ, οἲ 'γὼ τάλαινα, Soph. Aj. 790, El. 664; am häufigsten in der unten besonders erwähnten Vbdg οἴμοι.
Bei Ar. Pax 741 wird es auch, in ὀΐ gedehnt, zu einem Wortspiel mit dem dat. von ὄϊς benutzt.

Russian (Dvoretsky)

οἴ: (тж. οἰοῖ, οἰοῖ οἰοῖ и οἰοιοῖ) interj. ой!, увы!, о горе!: οἲ ἐγώ! Trag. и οἴ μοι (οἴμοι)! и οἲ ἐμέ! Anth. о горе мне!

Greek (Liddell-Scott)

οἴ: ἐπιφώνημα ἄλγους, λύπης, οἴκτου, ἐκπλήξεως, ἄχ! Λατιν. heu! vae! ἐνίοτε μετ’ ὀνομ., οἴ ’γώ, Σοφ. Αἴ. 803, Ἠλ. 674, 1115· οἴ .. μῆτερ Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 565. 5· ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον μετὰ δοτ., ἴδε ἐν λ. οἴμοι· μετ’ αἰτ. οἴ ἐμὲ δειλὴν Ἀνθ. Π. 9. 408· - Συχνάκις διπλασιάζεται καὶ τριπλασιάζεται, ὅτε ἔπρεπε νὰ φέρηται, οἰοῖ, οἰοιοῖ, κατὰ τοὺς παλαιοὺς γραμμ.· ἀλλ’ ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. τῶν Τραγ. καὶ Κωμ. φέρεται συνεχῶς οἲ οἴ, οἲ οἲ οἴ, ἴδε Δινδ. εἰς Ἀριστοφ. Εἰρ. 258. (Ἐκ τοῦ οἲ παράγονται αἱ λέξεις οἴζω, ὀϊζύς, ὀϊζυρός, οἶτος, οἶκτος, οἰκτρός).

Greek Monotonic

οἴ: επιφών. πόνου, λύπης, οίκτου, έκπληξης, αχ! πω πω!, Λατ. heu! vae!, μερικές φορές με ονομ., οἴ 'γώ, σε Σοφ.· κυρίως με δοτ., βλ. οἴμοι· με αιτ., οἲ ἐμὲ δειλήν, σε Ανθ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: excl.
Meaning: onomatop. expressing pain, suffering (trag.).
Other forms: ὀί acc. to Ar. Pax 933.
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations].
Etymology: Cf. ὀιζύς, οἴμοι.

Middle Liddell

exclamation of pain, grief, pity, astonishment, ah! woe! Lat. heu! vae! sometimes with nom., οἲ 'γώ Soph.; mostly c. dat., v. οἴμοι; c. acc., οἲ ἐμὲ δειλήν Anth.