δηλήμων: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(4) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (24 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dilimon | |Transliteration C=dilimon | ||
|Beta Code=dhlh/mwn | |Beta Code=dhlh/mwn | ||
|Definition= | |Definition=δηλήμον, gen. ονος, [[baneful]], [[noxious]], βροτῶν δηλήμονα πάντων Od.18.85, al.; [[ὄφιες ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες]] = [[snake]]s [[harmless]] to men, [[Herodotus|Hdt.]]2.74, cf. 3.109: abs., of the gods, σχέτλιοί ἐστε, θεοί, δηλήμονες Il.24.33 (in Od.5.118 nearly all codd. give ζηλήμονες): in late Prose, Jul.''Or.''2.87a. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[dañino]], [[nocivo]], [[funesto]], [[destructor]] c. gen. obj. de pers. Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων <i>Od</i>.18.85, [[ὄφιες ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες]] = [[serpientes que no dañan a los hombres]]</i> Hdt.2.74, cf. 3.109, σῦν ἐμπόρων δηλήμον' S.<i>Fr</i>.730c.19, δαίμονες ἀνθρώπων δηλήμονες Procl.<i>H</i>.1.28, γυναῖκες ... σφωιτέρων τεκέων δηλήμονες Nonn.<i>D</i>.21.110, c. gen. obj. de cosa [[τάφων δηλήμων]] = [[profanador de tumbas]]</i>, <i>AP</i> 8.228 (Gr.Naz.), cf. Triph.642, δηλήμων πάτρης Nonn.<i>D</i>.40.178<br /><b class="num">•</b>abs. [[maléfico]] σχέτλιοί ἐστε, θεοί, δηλήμονες <i>Il</i>.24.33, <i>Od</i>.5.118 (var.), de fieras, Iul.<i>Or</i>.3.87a, [[δηλήμων ἀνήρ]] = [[malhechor]]</i>, <i>AP</i> 8.189 (Gr.Naz.). | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0560.png Seite 560]] ον, Schaden stiftend, [[verderblich]], substantivisch = der [[Verderber]], von [[δηλέομαι]]; Apoll. Lex. Hom. 58, 14 δηλήμονες· βλαπτικοί Bei Homer fünfmal: Odyss. 18, 85. 116. 21, 308 εἰς Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων; Odyss. 5, 118 Iliad. 24, 33 σχέτλιοί ἐστε, θεοί, δηλήμονες (ἔξοχον ἄλλων), var. lect. ζηλήμονες, s. Scholl. und Eustath. – Herodt. 2, 74 ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων [[οὐδαμῶς]] δηλήμονες; 3, 109 οἱ δὲ ἄλλοι ὄφιες ἐόντες ἀνθρώπων οὐ δηλήμονες κτἑ. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />[[funeste à]], gén..<br />'''Étymologie:''' [[δηλέομαι]]. | |||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=ονος: harming, [[destructive]]; subst., [[destroyer]], Od. 18.85. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[δηλήμων]], -ον (Α) [[δηλέομαι]] (Ι)]<br />αυτός που φέρνει [[φθορά]], ο [[βλαπτικός]], ο [[ολέθριος]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δηλήμων:''' -ον, γεν. <i>-ονος</i>, [[επιβλαβής]], [[ολέθριος]], [[φθοροποιός]], [[καταστροφικός]]· <i>βροτῶν δηλήμονα</i>, καταστρεπτικά για αυτούς, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἀνθρώπων οὐ δηλήμονες</i>, που δεν προκαλούν στους ανθρώπους καμία [[βλάβη]], σε Ηρόδ. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δηλήμων:''' 2, gen. ονος [[вредный]], [[губительный]] (βροτῶν πάντων Hom.; ἀνθρώπων Her.). | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=δηλήμων -ον, gen. -ονος [δηλέομαι] [[schadelijk]], [[verderfelijk]]. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[from [[δηλέομαι]]<br />[[baneful]], [[noxious]], βροτῶν δηλήμονα [[baneful]] to them, Od.; ἀνθρώπων οὐ δηλήμονες doing men no [[hurt]], Hdt. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:05, 4 September 2023
English (LSJ)
δηλήμον, gen. ονος, baneful, noxious, βροτῶν δηλήμονα πάντων Od.18.85, al.; ὄφιες ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες = snakes harmless to men, Hdt.2.74, cf. 3.109: abs., of the gods, σχέτλιοί ἐστε, θεοί, δηλήμονες Il.24.33 (in Od.5.118 nearly all codd. give ζηλήμονες): in late Prose, Jul.Or.2.87a.
Spanish (DGE)
-ον
dañino, nocivo, funesto, destructor c. gen. obj. de pers. Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων Od.18.85, ὄφιες ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες = serpientes que no dañan a los hombres Hdt.2.74, cf. 3.109, σῦν ἐμπόρων δηλήμον' S.Fr.730c.19, δαίμονες ἀνθρώπων δηλήμονες Procl.H.1.28, γυναῖκες ... σφωιτέρων τεκέων δηλήμονες Nonn.D.21.110, c. gen. obj. de cosa τάφων δηλήμων = profanador de tumbas, AP 8.228 (Gr.Naz.), cf. Triph.642, δηλήμων πάτρης Nonn.D.40.178
•abs. maléfico σχέτλιοί ἐστε, θεοί, δηλήμονες Il.24.33, Od.5.118 (var.), de fieras, Iul.Or.3.87a, δηλήμων ἀνήρ = malhechor, AP 8.189 (Gr.Naz.).
German (Pape)
[Seite 560] ον, Schaden stiftend, verderblich, substantivisch = der Verderber, von δηλέομαι; Apoll. Lex. Hom. 58, 14 δηλήμονες· βλαπτικοί Bei Homer fünfmal: Odyss. 18, 85. 116. 21, 308 εἰς Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων; Odyss. 5, 118 Iliad. 24, 33 σχέτλιοί ἐστε, θεοί, δηλήμονες (ἔξοχον ἄλλων), var. lect. ζηλήμονες, s. Scholl. und Eustath. – Herodt. 2, 74 ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες; 3, 109 οἱ δὲ ἄλλοι ὄφιες ἐόντες ἀνθρώπων οὐ δηλήμονες κτἑ.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
funeste à, gén..
Étymologie: δηλέομαι.
English (Autenrieth)
ονος: harming, destructive; subst., destroyer, Od. 18.85.
Greek Monolingual
δηλήμων, -ον (Α) δηλέομαι (Ι)]
αυτός που φέρνει φθορά, ο βλαπτικός, ο ολέθριος.
Greek Monotonic
δηλήμων: -ον, γεν. -ονος, επιβλαβής, ολέθριος, φθοροποιός, καταστροφικός· βροτῶν δηλήμονα, καταστρεπτικά για αυτούς, σε Ομήρ. Οδ.· ἀνθρώπων οὐ δηλήμονες, που δεν προκαλούν στους ανθρώπους καμία βλάβη, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
δηλήμων: 2, gen. ονος вредный, губительный (βροτῶν πάντων Hom.; ἀνθρώπων Her.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δηλήμων -ον, gen. -ονος [δηλέομαι] schadelijk, verderfelijk.
Middle Liddell
[from δηλέομαι
baneful, noxious, βροτῶν δηλήμονα baneful to them, Od.; ἀνθρώπων οὐ δηλήμονες doing men no hurt, Hdt.
