ἀμοῦ: Difference between revisions
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 4: | Line 4: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>att.</i> [[ἁμοῦ]], <i>adv.</i><br />en quelque manière ; [[ἁμοῦ]] γέ που LYS quelque part.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμός]]. | |btext=<i>att.</i> [[ἁμοῦ]], <i>adv.</i><br />en quelque manière ; [[ἁμοῦ]] γέ που LYS quelque part.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμός]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀμοῦ:''' атт. [[ἁμοῦ]] adv. где-л.: ἀ. γέ που Lys. куда-л., кое-куда. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 13: | Line 16: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀμοῦ:''' Αττ. [[ἁμοῦ]], επίρρ. του [[ἀμός]] (= τίς), [[ἀμοῦ]] γέ που, σε κάποιο [[μέρος]] ή σε [[άλλο]], σε Λυσ.· πρβλ. [[ἀμόθεν]], [[ἀμῆ]], [[ἀμοῖ]]. | |lsmtext='''ἀμοῦ:''' Αττ. [[ἁμοῦ]], επίρρ. του [[ἀμός]] (= τίς), [[ἀμοῦ]] γέ που, σε κάποιο [[μέρος]] ή σε [[άλλο]], σε Λυσ.· πρβλ. [[ἀμόθεν]], [[ἀμῆ]], [[ἀμοῖ]]. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 17:20, 3 October 2022
German (Pape)
[Seite 128] att. ἁμοῦ, irgendwo, ἁμοῦ γέ που, an irgend einem Orte, Lys. 24, 20.
French (Bailly abrégé)
att. ἁμοῦ, adv.
en quelque manière ; ἁμοῦ γέ που LYS quelque part.
Étymologie: ἀμός.
Russian (Dvoretsky)
ἀμοῦ: атт. ἁμοῦ adv. где-л.: ἀ. γέ που Lys. куда-л., кое-куда.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμοῦ: Ἀττ. ἁμοῦ, ἐπίρρ. τοῦ ἁμὸς (= τἰς), = κἄπου, ἁμοῦ γέ που, «εἰς κἄποιον μέρος» (ἐκ διορθώσεως ὑπὸ Βεκκ. ἀντὶ ἄλλου γέ που) Λυσ. 170.12: ἄλλοθι μηδὲ ἁμοῦ, εἰς κανὲν μέρος, διόλου, Συλλ. Ἀττ. Ἐπιγρ. 2. 11· πρβλ. ἁμόθεν, ἁμῆ, ἁμοῖ.
Greek Monolingual
ἁμοῦ επίρρ. (Α) [ἁμὸς ΙΙ]
συνεκφέρεται με τα μόρια γέ που
«ἁμοῦ γέ που», σε κάποιο μέρος, κάπου.
Greek Monotonic
ἀμοῦ: Αττ. ἁμοῦ, επίρρ. του ἀμός (= τίς), ἀμοῦ γέ που, σε κάποιο μέρος ή σε άλλο, σε Λυσ.· πρβλ. ἀμόθεν, ἀμῆ, ἀμοῖ.