ὀξυθυμία: Difference between revisions
ἑὰν δὲ προσποιούμενος ᾗ τὰ μαθήματά πως ἀπείρως προβάλλων, οὐκ ἔστιν αἰτίας ἔξω → But should one profess knowledge as he puts forward something in an inexperienced way, he is not without blame (Pappus 3.1.30.31f.)
(3b) |
m (Text replacement - "(\{\{grml\n.*?)(\n\}\}\n\{\{grml\n\|mltxt=)(.*?\n\}\}\n)" to "\1<br />\3") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=η (Α [[ὀξυθυμία]]) [[οξύθυμος]]<br />η [[ιδιότητα]] του οξύθυμου, [[αψιθυμία]], ευερεθιστότητα, [[ευθιξία]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[αιφνίδιος]], [[οξύς]] [[θυμός]]<br /><b>2.</b> [[ζωηρότητα]] ή [[αστάθεια]] θυμού<br /><b>3.</b> [[ερεθισμός]]. | |mltxt=η (Α [[ὀξυθυμία]]) [[οξύθυμος]]<br />η [[ιδιότητα]] του οξύθυμου, [[αψιθυμία]], ευερεθιστότητα, [[ευθιξία]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[αιφνίδιος]], [[οξύς]] [[θυμός]]<br /><b>2.</b> [[ζωηρότητα]] ή [[αστάθεια]] θυμού<br /><b>3.</b> [[ερεθισμός]].<br />[[ὀξυθύμια]], τὰ (Α)<br />τόποι σε σταυροδρόμια τριών [[δρόμων]] [[κοντά]] σε αγάλματα της Εκάτης, όπου έκαιγαν τα καθάρσια, δηλ. τα λείψανα τών αγνιστικών και εξιλαστικών θυσιών και που ονομάζονταν [[έτσι]] [[γιατί]] τη [[φωτιά]] τήν άναβαν με κλάδους του φυτού [[θύμος]], οι οποίοι είχαν χρησιμοποιηθεί σε δαρμό ζώων.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὀξύθυμον]], [[ονομασία]] φυτού<br /><b>βλ. λ.</b> [[οξύθυμος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 14:04, 1 January 2019
English (LSJ)
ἡ,
A vivacity or instability of temper, Hp.Epid.2.4.4, E.Andr.728, Ruf. ap. Orib.inc. 6.5 ; excitability, ἐς γέλωτα Aret.SD1.5, cf. Poll.2.231(v.l.).
German (Pape)
[Seite 352] ἡ, der Jähzorn, Eur. Andr. 729.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξῠθῡμία: ἡ, αἰφνίδιος θυμός, Ἱππ. 1037F, Εὐρ. Ἀνδρ. 728, Πολυδ. Β΄, 231.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
accès de colère.
Étymologie: ὀξύθυμος.
Greek Monolingual
η (Α ὀξυθυμία) οξύθυμος
η ιδιότητα του οξύθυμου, αψιθυμία, ευερεθιστότητα, ευθιξία
αρχ.
1. αιφνίδιος, οξύς θυμός
2. ζωηρότητα ή αστάθεια θυμού
3. ερεθισμός.
ὀξυθύμια, τὰ (Α)
τόποι σε σταυροδρόμια τριών δρόμων κοντά σε αγάλματα της Εκάτης, όπου έκαιγαν τα καθάρσια, δηλ. τα λείψανα τών αγνιστικών και εξιλαστικών θυσιών και που ονομάζονταν έτσι γιατί τη φωτιά τήν άναβαν με κλάδους του φυτού θύμος, οι οποίοι είχαν χρησιμοποιηθεί σε δαρμό ζώων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀξύθυμον, ονομασία φυτού
βλ. λ. οξύθυμος].
Greek Monotonic
ὀξῠθῡμία: ἡ, ξαφνικός θυμός, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ὀξῠθῡμία: ἡ вспышка гнева, приступ ярости Eur.
