διατιμάω: Difference between revisions
Φιλοσοφίαν δὲ τὴν μὲν κατὰ φύσιν, ὦ Βασιλεῦ, ἐπαίνει καὶ ἀσπάζου, τὴν δέ θεοκλυτεῖν φάσκουσαν παραίτου. → Praise and revere, O King, the philosophy that accords with nature, and avoid that which pretends to invoke the gods. (Philostratus, Ap. 5.37)
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
(1a) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διατῑμάω:'''<br /><b class="num">1)</b> обсуждать, определять: τὰ τοῦδ᾽ οὐ διατετίμηται θεοῖς Aesch. решение богов о его делах еще не состоялось (v. l. οὐ [[δίχα]] τετίμηται);<br /><b class="num">2)</b> med. оценивать (ταλάντων πεντακοσίων τι Diod.). | |elrutext='''διατῑμάω:'''<br /><b class="num">1)</b> обсуждать, определять: τὰ τοῦδ᾽ οὐ διατετίμηται θεοῖς Aesch. решение богов о его делах еще не состоялось (v. l. οὐ [[δίχα]] τετίμηται);<br /><b class="num">2)</b> med. оценивать (ταλάντων πεντακοσίων τι Diod.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=fut. ήσω<br />to [[continue]] to [[dishonour]], Aesch. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:57, 9 January 2019
English (LSJ)
A finish honouring, honour no longer, τὰ τοῦδε διατετίμηται θεοῖς A.Th.1052 Sch. (τοῦδ' οὐ codd.). 2 Med., get a thing estimated or valued, τὴν οὐσίαν D.S.4.21; τὸ ἀδίκημα ταλάντων πεντακοσίων Id.16.29; τὴν χώραν J.AJ13.9.2, cf. CIG2266.8 (Delos), SIG679.60 (ii B. C.):—also in Act., PRev.Laws26.10, Sm. Le.27.14.
German (Pape)
[Seite 607] verstärktes τιμάω, Aesch. Spt. 1047. – Med., abschätzen, οὐσίαν D. Sic. 4, 21; ἀδίκημα ταλάντων πεντακοσίων 16, 29.
Greek (Liddell-Scott)
διατῑμάω: παύω ἀπὸ τοῦ νὰ τιμῶ, δὲν τιμῶ πλέον, (πρβλ. διαπολεμέω), τὰ τοῦδε διατετίμηται θεοῖς Αἰσχύλ. Θήβ. 1047· οὕτως ὁ Σχολ. φαίνεται ὅτι εἶχεν ἀναγνώσει· ἴδε Paley ἐν τόπῳ, καὶ Δινδ. Λεξ. Αἰσχύλ. 2) Μέσ., ἐκτιμῶ, ὁρίζω τὴν τιμήν, τὴν οὐσίαν Διόδ. 4. 21· τὸ ἀδίκημα ὁ αὐτ. 16. 29· τὴν χώραν Ἰώσηπ. Ἰ. Α. 13. 9, 2, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 2266. 8.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
pf. Pass. 3ᵉ sg. διατετίμηται;
cesser d’honorer.
Étymologie: διά, τιμάω.
Spanish (DGE)
(διατῑμάω) 1 juzgar, sentenciar en v. pas. εἰ δὴ τὰ τοῦδ' οὐ διατετίμηται θεοῖς si (la causa) de éste no ha sido sentenciada por los dioses A.Th.1047, en v. pas. διατετίμηται γὰρ ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων <ἡ> ζημία Hippol.Haer.5.20.3, cf. Harp.s.u. ἀτίμητος.
2 en v. med. valorar, tasar, evaluar ἀποτινέτωσαν ... τὸ βλάβος ὅσου ἂν διατιμήσωνται πενταπλοῦν PRev.Laws 51.11, cf. 55.24 (III a.C.), τὴν ἰδίαν οὐσίαν D.S.4.21, τὴν χώραν I.AI 13.263, cf. ID 502A.8 (III a.C.), ὅσον ἂν καλὸν καὶ δίκαιον φαίνηται IM 93b.27 (II a.C.), Sam.Le.27.14, c. gen. de precio τὸ ἀδίκημα ταλάντων πεντακοσίων D.S.16.29, τὸ μύρον τριακοσίων δηναρίων διετιμήσατο Chrys.M.61.718.
Greek Monotonic
διατῑμάω: μέλ. -ήσω, συνεχίζω να ατιμάζω, να εξευτελίζω, να ντροπιάζω, σε Αισχύλ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-τιμάω, pass. zeer geëerd worden Aeschl. Sept. 1047 (onzekere tekst.)
Russian (Dvoretsky)
διατῑμάω:
1) обсуждать, определять: τὰ τοῦδ᾽ οὐ διατετίμηται θεοῖς Aesch. решение богов о его делах еще не состоялось (v. l. οὐ δίχα τετίμηται);
2) med. оценивать (ταλάντων πεντακοσίων τι Diod.).