ἀρύταινα: Difference between revisions
ἔχεις δὲ τῶν κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν ἄμοιρον, ἀκτέριστον, ἀνόσιον νέκυν → and you have kept here something belonging to the gods below, a corpse deprived, unburied, unholy | but keepest in this world one who belongs to the gods infernal, a corpse unburied, unhonoured, all unhallowed
(1a) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=arytaina | |Transliteration C=arytaina | ||
|Beta Code=a)ru/taina | |Beta Code=a)ru/taina | ||
|Definition=[<b class="b3">ᾰρῠ], ης, ἡ,</b> fem. of | |Definition=[<b class="b3">ᾰρῠ], ης, ἡ,</b> fem. of [[ἀρυτήρ]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>1092</span>, <span class="bibl">Antiph.25.3</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Char.</span>9.8</span>, <span class="bibl"><span class="title">PMagd.</span>33.3</span> (iii B. C.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:00, 8 July 2020
English (LSJ)
[ᾰρῠ], ης, ἡ, fem. of ἀρυτήρ, Ar.Eq.1092, Antiph.25.3, Thphr.Char.9.8, PMagd.33.3 (iii B. C.).
German (Pape)
[Seite 364] ἡ, eine Gießkanne, Ar. Equ. 1087, nach Schol. χαλκοῦν σκεῦος ᾡ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς λύχνους; – Theophr. char. 9, 3.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρύταινα: [ῠ], ης, ἡ, θηλυκ. τύπος τοῦ ἀρυτήρ, εἶδος ἐλαιοδοχείου, ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν, «χαλκοῦν σκεῦος, ᾧ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς λύχνους» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 1091· λεκάνιον ὅπερ μετεχειρίζοντο ἐν τοῖς βαλανείοις ὡς νῦν τὸ «τάσι» πρὸς ἐπίχυσιν ὕδατος, κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα... ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Ἀντιφάν. ἐν «Ἀλειπτρίᾳ» 1· δεινὸς δὲ καὶ πρὸς τὰ χαλκεῖα τὰ ἐν τῷ βαλανείῳ προσελθὼν καὶ βάψας ἀρύταιναν, βοῶντος τοῦ βαλανέως, αὐτὸς αὐτοῦ καταχέασθαι Θεοφρ. Χαρ. 9· ἴδε καὶ Α. Β. 20, 22: πρβλ. ἀρύβαλλος.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
sorte d’aiguière.
Étymologie: ἀρύω.
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
• Alolema(s): lat. aruteana Lucil.17; arytaena Fest.21
• Prosodia: [ᾰρῠ-]
cazo o caldero usado por los bañeros para sacar agua y verterla sobre los bañistas βαλανεὺς δ' ὠθεῖ ταῖς ἀρυταίναις Ar.Fr.450, τὴν μεγίστην ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Antiph.25.3, cf. Thphr.Char.9.8, PEnteux.82re.3 (III a.C.), Crates Gr.Fr.67a, Lucil.l.c., Gal.3.553, Phryn.PS 33.15, Fest.l.c., Eust.1216.63, tb. usado para otros fines, para vino ἀπληστοίνους τ' ἀρύταινας Timo SHell.778, ἀ. δέ, χαλκοῦν σκεῦος, ᾧ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς τοὺς λύχνους Sch.Ar.Eq.1091, Sud.
•fig. ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν Ar.Eq.1091.
Greek Monolingual
ἀρύταινα, η (Α)
1. είδος δοχείου με μακρύ στενό στόμιο με το οποίο γέμιζαν λάδι τους λύχνους
2. λεκανάκι ή τάσι που χρησιμοποιούσαν στα λουτρά για να ρίχνουν επάνω τους νερό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρύτω, αττ. τ. του ρ. αρύω ή < αρυτήρ < αρύω].
Greek Monotonic
ἀρύταινα: [ῠ], -ης, ἡ (ἀρύω), μικρό δοχείο, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀρύταινα: (ᾰρ) ἡ лейка, ушат Arph.
