θρέομαι

English (LSJ)

only in pres.,

   A cry aloud, shriek, always of women, θρέομαι φοβερὰ μεγάλ' ἄχη A.Th.78; elsewh. only in part., μινυρὰ θρεομένας Id.Ag.1165; πάθεα μέλεα θρεομένα Id.Supp.112, cf. E.Hipp.363; αὐτὴ θρεομένη σαυτῇ κακά Id.Med.51 (trim., elsewh. lyr.).—Act. only in Hsch. (I.-E. dhreu-, cf. θρο-έω, θρῦ-λος.)

French (Bailly abrégé)

p. contr. poét. θρεῦμαι;
1 pousser de grands cris (se dit toujours de femmes);
2 tr. se lamenter sur, acc..
Étymologie: R. Θρε, faire retentir de I.-E. *dhreu-, cf. θροέω, θρῦλος, θρόος, θρῆνος, etc.

Greek Monolingual

θρέομαι (Α)
ξεφωνίζω («θρέομαι φοβερά μεγάλ' ἄχη», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλα προς τον ενεστ. θρέ(F)ομαι < ΙE dhreu-o- «γογγύζω, βοώ», απαντά στην Αρμενική αθέματος ενεστ. erdnum, αόρ. erdu-ay «ορκίζομαι» < ΙΕ dhru-neu-mi (πρβλ. αρχ. λατ. δeicō έναντι του αρχ. δείκνυ-μι). Η λ. συνδέεται πιθ. με άλλες παρόμοιας σημ. (πρβλ. θόρυβος, θρύλος).
ΠΑΡ. θρους].

Greek Monotonic

θρέομαι: αποθ. μόνο στον ενεστ., φωνάζω μεγαλόφωνα, ξεφωνίζω, σε Αισχύλ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

θρέομαι: стяж. θρεῦμαι (только praes., преимущ. part. praes.)
1) (о жалобах, воплях) издавать, испускать (φοβερὰ μεγάλ᾽ ἄχη Aesch.);
2) горько сетовать, тж. скорбно повествовать, оплакивать (κακά Eur.; πάθεα μέλεα Aesch., Eur.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: cry aloud, shriek, proclaim (A., E., always of women), only pres. except θρεύετο (poet. inscr., Epid. IVa), artificially formed after θρεῦμαι A. Th. 78; on the imperfective actio Fournier Les verbes "dire" 90 and 228.
Compounds: very oft en as 2. member, e. g. ἀλλό-θροος with other(mans) voice, with foreigm language
Derivatives: θρόος, Att. θροῦς m. noise, murmur, rumour (Δ 437, Pi. N. 7, 81, Th., X. ), (Od.). Iterative deverbative resp. denominative (cf. Schwyzer 719 and 726; θρόος partly postverbal?) θροέω, aor. θροῆσαι, rarely with prefix δια-, προσ- a. o., cry, proclaim, speak (trag.); pass. θροεῖσθαι, θροηθῆναι be drowned, confused, frightened (LXX, NT); from there συνθρόησις confusion, shyness (S. E. M. 9, 169).
Origin: IE [Indo-European]X [probably] [255?] *dhreu-??
Etymology: Beside the thematic root present θρέ(Ϝ)ομαι, IE -dhreu̯-o-, Armenian has an athematic root present erdnum, aor. erdu-ay swear, IE *dhru-neu-mi; cf. OLat. deicō againt δείκ-νυ-μι. Frisk Etyma Armen. 8ff., where also relation with θάρνυται as speak (δηλοῖ την διὰ λόγων ἔντευξιν H.) is considered. Here perhaps also θόρυβος and θρυλέω, θρῦλος; but this is hardly IE; Pok. 255 should be reconsidered, it contains much Greek that is non-IE [the Arm form is not mentioned here]. Cf. also θρῆνος.

Middle Liddell

θρέομαι,
Dep., to cry aloud, shriek forth, Aesch., Eur. only in pres.]