ὁδοιπόρος: Difference between revisions
ὃν οὐ τύπτει λόγος οὐδὲ ῥάβδος → if words don't get through, neither a beating will | if the carrot doesn't work, the stick will not work either | whom words do not strike, neither does the rod
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=odoiporos | |Transliteration C=odoiporos | ||
|Beta Code=o(doipo/ros | |Beta Code=o(doipo/ros | ||
|Definition=ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[wayfarer]], [[traveller]], <span class="bibl">Il.24.375</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>901</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span> 292</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>205</span>, <span class="bibl">Stratt.61</span>, <span class="title">IG</span>42(1).121.83 (Epid., iv B. C.). (From | |Definition=ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[wayfarer]], [[traveller]], <span class="bibl">Il.24.375</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>901</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span> 292</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>205</span>, <span class="bibl">Stratt.61</span>, <span class="title">IG</span>42(1).121.83 (Epid., iv B. C.). (From [[ὁδός]], [[πείρω]], cf. πεῖρε κέλευθον <span class="bibl">Od.2.434</span>.)</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 16:40, 1 January 2021
English (LSJ)
ὁ, A wayfarer, traveller, Il.24.375, A.Ag.901, S.OT 292, Ar.Ach.205, Stratt.61, IG42(1).121.83 (Epid., iv B. C.). (From ὁδός, πείρω, cf. πεῖρε κέλευθον Od.2.434.)
German (Pape)
[Seite 293] einen Weg machend, reisend, der Reisende; Il. 24, 375, ὅς μοι τοιόνδ' ἧκεν ὁδοιπόρον, ist es = Reisegefährte od. Wegweiser; ὁδοιπόρῳ διψῶντι πηγαῖον ῥέος, Aesch. Ag. 901; Soph. O. R. 292; Ar. Ach. 205; Sp., auch in Prosa, wie Plut. Ant. 62 Luc. Iov. conf. 16.
Greek (Liddell-Scott)
ὁδοιπόρος: ὁ, «ταξιδιώτης», Αἰσχύλ. Ἀγ. 201, Σοφ. Ο. Τ. 292, Ἀριστοφ. Ἀχ. 205· - ἀλλ’ ἐν Ἰλ. Ω. 375, συνοδοιπόρος ἢ ὁδηγός. - Ἡ δευτέρα συλλαβὴ ἐμηκύνθη ὡς ἐν τοῖς ὁδοιπλανέω, ὀλοοίτροχος ἢ ὀλοίτροχος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 voyageur, particul. à pied;
2 guide.
Étymologie: ὁδός, πορεύομαι.
English (Slater)
ὁδοιπόρος ?
1 traveller μελικτὰς ὁδοιπόρους θαλάσσας (Meineke, Alberti: μέλιγγας ὄλοιτο παῖς Hesych.) ?fr. 340.
Greek Monolingual
ο (Α ὁδοιπόρος)
1. αυτός που διανύει πεζός μια απόσταση, αυτός που κάνει οδοιπορία
2. παροιμ. φρ. «ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει
λέγεται για να δηλώσει ότι η παράβαση τών κανόνων της νηστείας στους ασθενείς και στους οδοιπόρους συγχωρείται
αρχ.
συνταξιδιώτης («ὅς μοι τοιόνδ' ἦκεν ὁδοιπόρον ἀντιβολῆσαι», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁδοῖ, τοπική του ουσ. ὁδός + -πόρος (< πόρος), πρβλ. νυκτι-πόρος. Η χρησιμοποίηση της τοπικής αντί της ονομαστικής στο α' συνθετικό οφείλεται σε μετρικούς λόγους προς αποφυγή τών αλλεπάλληλων βραχειών συλλαβών].
Greek Monotonic
ὁδοιπόρος: ὁ, περιπλανώμενος, διαβάτης, ταξιδιώτης, σε Αισχύλ., Σοφ., Αριστοφ.· στην Ομήρ. Ιλ., συνοδοιπόρος στο ταξίδι ή οδηγός.
Russian (Dvoretsky)
ὁδοιπόρος: ὁ
1) путешественник, тж. путник, странник Aesch., Soph., Arph., Plut.;
2) спутник или проводник Hom.
Middle Liddell
ὁδοι-πόρος, ὁ,
a wayfarer, traveller, Aesch., Soph., Ar.;—in Il., a fellow-traveller, or guide.
