ἐγκωμιαστικός: Difference between revisions
νεκρὸν ἐάν ποτ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις· ὁ θανὼν οὕτως προσεδόκα → whenever you see a body dead, or pass by silent tombs, you look into the mirror of all men's destiny: the dead man expected nothing else | if you ever see a corpse or walk by quiet graves, that's when you look into the mirror we all share: the dead expected this
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=egkomiastikos | |Transliteration C=egkomiastikos | ||
|Beta Code=e)gkwmiastiko/s | |Beta Code=e)gkwmiastiko/s | ||
|Definition=ή, όν, | |Definition=ή, όν, [[panegyrical]], [[encomiastic]], of or relating to an [[encomiast]], [[bestow]]ing [[praise]], [[eulogistic]], [[laudatory]] <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.Al.</span>1421b9</span>, <span class="bibl">Plb.8.11.2</span>, <span class="bibl">Ph.2.31</span>; [[ἐγκωμιαστικόν]], τό, [[encomiastic]] Plu.2.743d, Longin.8.3, <span class="bibl">Demetr.<span class="title">Eloc.</span>120</span>. Adv. [[ἐγκωμιαστικῶς]] = [[encomiastically]] <span class="bibl">Poll.4.26</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 05:50, 24 August 2022
English (LSJ)
ή, όν, panegyrical, encomiastic, of or relating to an encomiast, bestowing praise, eulogistic, laudatory Arist.Rh.Al.1421b9, Plb.8.11.2, Ph.2.31; ἐγκωμιαστικόν, τό, encomiastic Plu.2.743d, Longin.8.3, Demetr.Eloc.120. Adv. ἐγκωμιαστικῶς = encomiastically Poll.4.26.
German (Pape)
[Seite 712] ή, όν, zur Lobrede gehörig, lobrednerisch, ἀποφάσεις Pol. 8, 13, 2, τόπος 10, 24, 8; a. Sp.; τὸ ἐγκ., die Lobrede, die Classe der Lobreden, Plut. Symp. 9, 14, 1 und 3. – Adv., Poll. 4, 26.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκωμιαστικός: -ή, -όν, πανηγυρικός, ἐπαινετικός, Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλ. 4. 1, Πολύβ. 8. 13, 2.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
laudatif, louangeur.
Étymologie: ἐγκωμιάζω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1de pers. hábil para el encomio ἥκιστα τῶν ῥητόρων οἱ περιπαθεῖς ἐγκωμιαστικοί Longin.8.3.
2 ret. encomiástico λόγος Anaximen.Rh.1421b9, ἀποφάσεις αὐτοῦ περὶ Φιλίππου Plb.8.11.2, τόποι D.H.Rh.5.3, ἰδέα D.H.Rh.8.9, λέξις Ph.2.31, τρόποι Aristid.Quint.30.7
•neutr. subst. τὸ ἐ. encomio, género encomiástico Plu.2.743d, D.L.7.43.
II adv. ἐγκωμιαστικῶς = de forma encomiástica, encomiásticamente Poll.4.26, ταῦτα διηγηματικῶς, οὐ ἐγκωμιαστικῶς συνεγράψαμεν Thdt.H.Rel.21.35.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἐγκωμιαστικός, -ή, -όν)
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο εγκώμιο
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐγκωμιαστικόν
α) εγκώμιο
β) είδος ρητορικού λόγου.
Russian (Dvoretsky)
ἐγκωμιαστικός: хвалебный, похвальный (εἶδος τῶν λόγων Arst.; ἀποφάσεις Polyb.).
