λευκανθής: Difference between revisions
Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0033.png Seite 33]] ές, weißblühend, [[ἄγνος]] Nic. Th. 530; weißschimmernd, σώματα Pind. N. 9, 23; [[κάρα]], das schneeweiße Haupt des Greises, Soph. O. R. 742; vgl. Mel. 31 (XII, 165). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0033.png Seite 33]] ές, weißblühend, [[ἄγνος]] Nic. Th. 530; weißschimmernd, σώματα Pind. N. 9, 23; [[κάρα]], das schneeweiße Haupt des Greises, Soph. O. R. 742; vgl. Mel. 31 (XII, 165). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> à fleur blanche;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> blanchi, blanc.<br />'''Étymologie:''' [[λευκός]], [[ἄνθος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''λευκανθής''': -ές, ([[ἀνθέω]]) ἔχων λευκὸν [[ἄνθος]], Νικ. Θηρ. 530· [[καθόλου]], [[κατάλευκος]], σώματα Πινδ. Ν. 9. 55· ἄρτι λευκανθὲς [[κάρα]], δηλ. [[ὅπερ]] [[ἀρτίως]] ἤρχισε νὰ ἔχῃ λευκὰς τρίχας, Σοφ. Ο. Τ. 742, πρβλ. Ἀνθ. Π. 12. 165. | |lstext='''λευκανθής''': -ές, ([[ἀνθέω]]) ἔχων λευκὸν [[ἄνθος]], Νικ. Θηρ. 530· [[καθόλου]], [[κατάλευκος]], σώματα Πινδ. Ν. 9. 55· ἄρτι λευκανθὲς [[κάρα]], δηλ. [[ὅπερ]] [[ἀρτίως]] ἤρχισε νὰ ἔχῃ λευκὰς τρίχας, Σοφ. Ο. Τ. 742, πρβλ. Ἀνθ. Π. 12. 165. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
Revision as of 22:40, 1 October 2022
English (LSJ)
ές, white-blossoming, Nic.Th.530: generally, blanched, white, καπνός Pi.N.9.23 (dub.); λ. κάρα S.OT742, cf. AP12.165 (Mel.).
German (Pape)
[Seite 33] ές, weißblühend, ἄγνος Nic. Th. 530; weißschimmernd, σώματα Pind. N. 9, 23; κάρα, das schneeweiße Haupt des Greises, Soph. O. R. 742; vgl. Mel. 31 (XII, 165).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 à fleur blanche;
2 fig. blanchi, blanc.
Étymologie: λευκός, ἄνθος.
Greek (Liddell-Scott)
λευκανθής: -ές, (ἀνθέω) ἔχων λευκὸν ἄνθος, Νικ. Θηρ. 530· καθόλου, κατάλευκος, σώματα Πινδ. Ν. 9. 55· ἄρτι λευκανθὲς κάρα, δηλ. ὅπερ ἀρτίως ἤρχισε νὰ ἔχῃ λευκὰς τρίχας, Σοφ. Ο. Τ. 742, πρβλ. Ἀνθ. Π. 12. 165.
English (Slater)
λευκανθής white flowering met. λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν (N. 9.23)
Greek Monolingual
-ές (AM λευκανθής, -ές)
(για φυτό) αυτός που έχει λευκά άνθη
αρχ.
μτφ. λευκός («χνοάζων ἄρτι λευκανθὲς κάρα», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < λευκ(ο)- + -ανθής (< ἄνθός), πρβλ. μελανθής, φιλανθής].
Greek Monotonic
λευκανθής: -ές (ἀνθέω), αυτός που έχει λευκά άνθη· γενικά, πάλλευκος, ολόλευκος, σε Πίνδ.· βλ. χνοάζω.
Russian (Dvoretsky)
λευκανθής: белеющий или побелевший (σώματα Pind.; κάρα Soph.).
Middle Liddell
λευκ-ανθής, ές ἀνθέω
white-blossoming; generally, blanched, white, Pind.; v. χνοάζω.
