φιλόψογος

English (LSJ)

ον, censorious, E.Ph.198, El.904, Pl.Prt.346c, Eus.Mynd.1. Adv. -γως Poll.3.139.

German (Pape)

[Seite 1289] gern tadelnd, tadelsüchtig; πόλις Eur. El. 904; Phoen. 206; Plat. Prot. 346 c. – Adv. φιλοψόγως, Poll. 3, 139.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui aime à blâmer.
Étymologie: φίλος, ψέγω.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλόψογος: -ον, ὁ φιλῶν νὰ ψέγῃ, νὰ εὑρίσκῃ ἐλαττώματα, Εὐρ. Φοίν. 198, Ἠλ. 904, Πλάτ. Πρωτ. 346C. Ἐπίρρ. -γως, Πολυδ. Γ΄, 139.

Greek Monolingual

-η, -ο / φιλόψογος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που του αρέσει να ψέγει, φιλοκατήγορος («οὐ διὰ ταῡτά σε ψέγω ὅτι εἰμὶ φιλόψογος», Πλάτ.).
επίρρ...
φιλοψόγως Α
κατά τρόπο φιλόψογο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ψόγος (< ψέγω), πρβλ. κακό-ψογος].

Greek Monotonic

φῐλόψογος: -ον, αυτός που αγαπά να κατηγορεί, επικριτικός, σε Ευρ., Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

φιλόψογος: любящий порицать, придирчивый или злоречивый Eur., Plat.

Middle Liddell

φῐλό-ψογος, ον,
fond of blame, censorious, Eur., Plat.

English (Woodhouse)

censorious