δυσπολέμητος: Difference between revisions
ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν μοι οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς → I am the light of the world; he that followeth me shall not walk in darkness but shall have the light of life (John 8:12)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />contre qui l'on ne peut guerroyer, invincible.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[πολεμέω]]. | |btext=ος, ον :<br />contre qui l'on ne peut guerroyer, invincible.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[πολεμέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσπολέμητος:''' [[с которым трудно воевать]], [[непобедимый]] ([[πράκτωρ]] Aesch. - [[varia lectio|v.l.]] [[δυσπόλεμος]]; [[βασιλεύς]] Isocr., Dem.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δυσπολέμητος:''' -ον ([[πολεμέω]]), αυτός που δύσκολα πολεμιέται, σε Δημ. | |lsmtext='''δυσπολέμητος:''' -ον ([[πολεμέω]]), αυτός που δύσκολα πολεμιέται, σε Δημ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δυσ-]]πολέμητος, ον [[πολεμέω]]<br />[[hard]] to war with, Dem. | |mdlsjtxt=[[δυσ-]]πολέμητος, ον [[πολεμέω]]<br />[[hard]] to war with, Dem. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:01, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, hard to war with, A.Supp.648 (lyr., s.v.l.), Isoc.4.138; εἰ δέ τις… δ. οἴεται τὸν φίλιππον εἶναι D.4.4; δ. ὅπλον, offriendship, Luc.Tox.36.
Spanish (DGE)
-ον
1 de pers. o ref. pers. difícil de combatir, duro adversario Isoc.4.138, ὁ Φίλιππος D.4.4, 11.15, τῶν ἀντιπάλων ἰσχύς D.H.3.23, cf. D.C.38.45.1, 45.36.4, Poll.1.157, Lib.Or.63.20
•fig. difícil de vencer, invencible ὅπλον de la amistad, Luc.Tox.36.
2 de un territorio o país difícil de conquistar, difícil para la lucha de Arabia, D.S.2.1.
German (Pape)
[Seite 687] schwer zu bekriegen; Aesch. Suppl. 637 u. Folgde; Isocr. 4, 108.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
contre qui l'on ne peut guerroyer, invincible.
Étymologie: δυσ-, πολεμέω.
Russian (Dvoretsky)
δυσπολέμητος: с которым трудно воевать, непобедимый (πράκτωρ Aesch. - v.l. δυσπόλεμος; βασιλεύς Isocr., Dem.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσπολέμητος: -ον, δυσκολοπολέμητον ., Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 649. Ἰσοκρ. 69Α· εἰ δέ τις… δυσπολέμητον οἴεται τὸν Φίλιππον εἶναι Δημ. 41. 9.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α δυσπολέμητος, -ον)
αυτός που δύσκολα καταπολεμάται.
Greek Monotonic
δυσπολέμητος: -ον (πολεμέω), αυτός που δύσκολα πολεμιέται, σε Δημ.
Middle Liddell
δυσ-πολέμητος, ον πολεμέω
hard to war with, Dem.
