προσαποκτείνω: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=tuer encore <i>ou</i> en outre.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἀποκτείνω]]. | |btext=tuer encore <i>ou</i> en outre.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἀποκτείνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=προσ-αποκτείνω ook nog doden. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσαποκτείνω:''' [[сверх того убивать]] Plut.: οὐχ ὅτι ἀπέκτεινά [[σου]] τὸν υιὸν [[μεταμέλει]] μοι, ἀλλ᾽ ὅτι οὐ καὶ σὲ προσαπέκτεινα Xen. (царь заявил Гобрию): я сожалею не о том, что убил твоего сына, а о том, что не убил вместе (с ним) и тебя. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''προσαποκτείνω:''' μέλ. -[[κτενῶ]], [[σκοτώνω]] [[επιπλέον]], σε Ξεν. | |lsmtext='''προσαποκτείνω:''' μέλ. -[[κτενῶ]], [[σκοτώνω]] [[επιπλέον]], σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''προσαποκτείνω''': [[ἀποκτείνω]] [[προσέτι]], Ξεν. Κύρ. 5. 3, 6, Πλουτ. Δίων 58. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=fut. -[[κτενῶ]]<br />to [[kill]] [[besides]], Xen. | |mdlsjtxt=fut. -[[κτενῶ]]<br />to [[kill]] [[besides]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:05, 2 October 2022
English (LSJ)
kill besides, X.Cyr.5.3.6, Plu.Dio 58, Palaeph.31.
German (Pape)
[Seite 751] (s. κτείνω), noch dazu tödten; Xen. Cyr. 5, 3, 6; Plut. Dion. 58.
French (Bailly abrégé)
tuer encore ou en outre.
Étymologie: πρός, ἀποκτείνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσ-αποκτείνω ook nog doden.
Russian (Dvoretsky)
προσαποκτείνω: сверх того убивать Plut.: οὐχ ὅτι ἀπέκτεινά σου τὸν υιὸν μεταμέλει μοι, ἀλλ᾽ ὅτι οὐ καὶ σὲ προσαπέκτεινα Xen. (царь заявил Гобрию): я сожалею не о том, что убил твоего сына, а о том, что не убил вместе (с ним) и тебя.
Greek Monolingual
Α
φονεύω και κάποιον άλλο ακόμη («οὐχ ὅτι ἀπέκτεινά σου τὸν ὑὸν μεταμέλει μοι, ἀλλ' ὅτι οὐ καὶ σὲ προσαπέκτεινα», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + ἀποκτείνω «φονεύω, θανατώνω»].
Greek Monotonic
προσαποκτείνω: μέλ. -κτενῶ, σκοτώνω επιπλέον, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
προσαποκτείνω: ἀποκτείνω προσέτι, Ξεν. Κύρ. 5. 3, 6, Πλουτ. Δίων 58.
