χυμός: Difference between revisions
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
(13_6a) |
(6_19) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1385.png Seite 1385]] ὁ, <b class="b2">Saft</b>, Flüssigkeit; Soph. frg. 162; Archedic. bei Ath. VII, 292 f (V. 9); Plat. Tim. 59 e; bes. der <b class="b2">Geschmack</b>, sowohl der Sinn des Geschmackes, als die Eigenschaft eines das Organ des Geschmackes durch seinen Saft afficirenden feuchten Körpers; so Arist. de anim. 3, 2 de sens. 1 u. öfter; die Griechen nahmen 9 Arten des Geschmackes an, [[ἁλμυρός]], [[πικρός]], όξύς, od. [[ὀξίνης]], [[οἰνώδης]], [[λιπαρός]], [[στρυφνός]], [[αὐστηρός]], [[γλυκύς]], [[δριμύς]], Theophr. Hist. plant. 6, 4, Plut. qu. nat. 5. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1385.png Seite 1385]] ὁ, <b class="b2">Saft</b>, Flüssigkeit; Soph. frg. 162; Archedic. bei Ath. VII, 292 f (V. 9); Plat. Tim. 59 e; bes. der <b class="b2">Geschmack</b>, sowohl der Sinn des Geschmackes, als die Eigenschaft eines das Organ des Geschmackes durch seinen Saft afficirenden feuchten Körpers; so Arist. de anim. 3, 2 de sens. 1 u. öfter; die Griechen nahmen 9 Arten des Geschmackes an, [[ἁλμυρός]], [[πικρός]], όξύς, od. [[ὀξίνης]], [[οἰνώδης]], [[λιπαρός]], [[στρυφνός]], [[αὐστηρός]], [[γλυκύς]], [[δριμύς]], Theophr. Hist. plant. 6, 4, Plut. qu. nat. 5. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''χῡμός''': -οῦ, ὁ, (χέω) ἐν χρήσει σχεδὸν ὡς συνών. τῷ [[χυλός]], εἰ καὶ διακρίνεται [[ἐνίοτε]] ἀπ’ [[αὐτοῦ]], (ἴδε ἐν λ. [[χυλός]]). Ι. ὁ ὀπὸς φυτῶν, Πλάτ. Τίμ. 59Ε, 60Β, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζῷα Ἱστ. 5. 22, 8., 8. 11, κ. ἀλλ., Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 9. 1, 1., κ. ἀλλ. 2) ἐπὶ ζωϊκῶν χυμῶν, Ἱππ. περὶ Ἀρχ. Ἰητρ. 15, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 31, 1, περὶ Ζῴων Μορ. 3. 15, 2, κ. ἀλλ. 3) = χυλὸς Ι. 3, ὁ αὐτ. Μετεωρολ. 4. 3, 13, Γαλην., ἴδε Greenh. Θεόφρ. 76. 4. 3) χ. [[αἱματικός]], ἡ ῥύσις τῶν ἐμμήνων, Μαλάλ. 290. 4. ΙΙ. [[γεῦσις]], τὸ γευστικόν, [[ἤτοι]]. 1) ὡς ἡ [[ἰδιότης]] πράγματος (κειμένη ἐν τοῖς ἐν αὐτῷ ὑγροῖς), π.χ. ἅμα τῇ γεύσει ὁ χυμὸς Ἀριστ. Φυσ. 7. 2· 12· ἐφθὸν τὸν ἰχθὺν ἀποδίδωμ’ ἔχοντα τοὺς χυμοὺς ἐν αὐτῷ τήν τε τῆς ἅλμης ἀκμὴν Ἀρχέδικος ἐν «Θησαυρῷ» 1. 8· χυμούς, [[ὀσμάς]], χρόας Πλούτ. 2. 646Β· ― ἢ 2) ὡς τὸ [[αἴσθημα]] [[ὅπερ]] γεννᾶται εἰς τὸν γευόμενον, Ἀριστ. περὶ Ψυχ. 2. 3, 4, Μετεωρ. 2. 2, 22, κτλ. ― Οἱ Ἕλληνες διέκρινον [[ἐννέα]] [[ποικιλίας]] τῆς αἰσθήσεως τῆς γεύσεως, καὶ [[ἑπομένως]] τῶν χυμῶν, [[ἁλμυρός]], [[πικρός]], ὀξὺς ἢ [[ὀξίνης]], [[οἰνώδης]], [[λιπαρός]], [[στρυφνός]], [[αὐστηρός]], [[γλυκύς]], [[δριμύς]], Θεοφρ. περὶ Φυτ. Αἰτ. 6. 4, Πλούτ. 2. 193Β κἑξ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:40, 5 August 2017
English (LSJ)
ὁ, (χέω) used much
A like χυλός, though sts. distd. fr. it (v. χυλός). I juice of plants, Hp.Epid.6.6.3 (cf. Gal.17 (2).327), Pl.Ti.60a, 60b(pl.), Arist.HA554a13(pl.), 596b17, Thphr. HP9.1.1, al. 2 animal juices, 'humours', Hp.VM18, Arist.HA 556b22, PA676a16; juice in a wider sense covering 1.1 and 2, Id.Mete. 380b2 (pl.), 32: freq. in later writers, Gal.15.62, 16.497, Porph.Abst. 2.45, etc.; ἡμίπεπτοι χ. Gal.6.258; πέψαι τοὺς χ. ib.253. 3 χυμός· σίελος, Hsch. (αἱ τῶν χυμῶν κενώσεις include πτύσματα in Gal.16.644). II flavour, ἅμα τῇ γεύσει ὁ χ. Arist.Ph.245a9, cf. Mete. 356a13 (pl.), de An.414b11: but not of the action of causing taste, ἡ τοῦ χ. [ἐνέργεια] ἀνώνυμος ib.426a15; ἰχθῦν... ἔχοντα τοὺς χ. ἐν αὑτῷ Arched.2.9; opp. ὀσμαί, χρόαι, Plu.2.646b (and so interchangeable with χυλός 11 (q.v.), Diocl.Fr.138): several varieties distd. by Thphr. CP6.4.1, cf. Plu.2.913b.
German (Pape)
[Seite 1385] ὁ, Saft, Flüssigkeit; Soph. frg. 162; Archedic. bei Ath. VII, 292 f (V. 9); Plat. Tim. 59 e; bes. der Geschmack, sowohl der Sinn des Geschmackes, als die Eigenschaft eines das Organ des Geschmackes durch seinen Saft afficirenden feuchten Körpers; so Arist. de anim. 3, 2 de sens. 1 u. öfter; die Griechen nahmen 9 Arten des Geschmackes an, ἁλμυρός, πικρός, όξύς, od. ὀξίνης, οἰνώδης, λιπαρός, στρυφνός, αὐστηρός, γλυκύς, δριμύς, Theophr. Hist. plant. 6, 4, Plut. qu. nat. 5.
Greek (Liddell-Scott)
χῡμός: -οῦ, ὁ, (χέω) ἐν χρήσει σχεδὸν ὡς συνών. τῷ χυλός, εἰ καὶ διακρίνεται ἐνίοτε ἀπ’ αὐτοῦ, (ἴδε ἐν λ. χυλός). Ι. ὁ ὀπὸς φυτῶν, Πλάτ. Τίμ. 59Ε, 60Β, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζῷα Ἱστ. 5. 22, 8., 8. 11, κ. ἀλλ., Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 9. 1, 1., κ. ἀλλ. 2) ἐπὶ ζωϊκῶν χυμῶν, Ἱππ. περὶ Ἀρχ. Ἰητρ. 15, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 31, 1, περὶ Ζῴων Μορ. 3. 15, 2, κ. ἀλλ. 3) = χυλὸς Ι. 3, ὁ αὐτ. Μετεωρολ. 4. 3, 13, Γαλην., ἴδε Greenh. Θεόφρ. 76. 4. 3) χ. αἱματικός, ἡ ῥύσις τῶν ἐμμήνων, Μαλάλ. 290. 4. ΙΙ. γεῦσις, τὸ γευστικόν, ἤτοι. 1) ὡς ἡ ἰδιότης πράγματος (κειμένη ἐν τοῖς ἐν αὐτῷ ὑγροῖς), π.χ. ἅμα τῇ γεύσει ὁ χυμὸς Ἀριστ. Φυσ. 7. 2· 12· ἐφθὸν τὸν ἰχθὺν ἀποδίδωμ’ ἔχοντα τοὺς χυμοὺς ἐν αὐτῷ τήν τε τῆς ἅλμης ἀκμὴν Ἀρχέδικος ἐν «Θησαυρῷ» 1. 8· χυμούς, ὀσμάς, χρόας Πλούτ. 2. 646Β· ― ἢ 2) ὡς τὸ αἴσθημα ὅπερ γεννᾶται εἰς τὸν γευόμενον, Ἀριστ. περὶ Ψυχ. 2. 3, 4, Μετεωρ. 2. 2, 22, κτλ. ― Οἱ Ἕλληνες διέκρινον ἐννέα ποικιλίας τῆς αἰσθήσεως τῆς γεύσεως, καὶ ἑπομένως τῶν χυμῶν, ἁλμυρός, πικρός, ὀξὺς ἢ ὀξίνης, οἰνώδης, λιπαρός, στρυφνός, αὐστηρός, γλυκύς, δριμύς, Θεοφρ. περὶ Φυτ. Αἰτ. 6. 4, Πλούτ. 2. 193Β κἑξ.
