Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

demolior: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(D_3)
(Gf-D_3)
Line 3: Line 3:
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>dēmōlĭor</b>,¹² ītus sum, īrī, tr.,<br /><b>1</b> mettre à bas, faire descendre : [[signum]] Cic. Verr. 2, 4, 75, descendre une statue de son socle, cf. 4, 99 ; parietem Cic. Top. 22, abattre, démolir une muraille, cf. Att. 4, 2, 5 ; Off. 1, 138<br /><b>2</b> [fig.] détruire, renverser : Ov. M. 15, 228 ; Liv. 34, 3<br /><b>3</b> éloigner, rejeter [fig.] : demoliri de se culpam Pl. Bacch. 383, rejeter loin de soi une faute. fut. [[demolibor]] Pl. Bacch. 383 || sens passif : Lex d. Frontin. Aqu. 129 ; [[Curio]] d. Prisc. Gramm. 8, 19 ; Dig. 7, 4, 10 ; 41, 3, 23.
|gf=<b>dēmōlĭor</b>,¹² ītus sum, īrī, tr.,<br /><b>1</b> mettre à bas, faire descendre : [[signum]] Cic. Verr. 2, 4, 75, descendre une statue de son socle, cf. 4, 99 ; parietem Cic. Top. 22, abattre, démolir une muraille, cf. Att. 4, 2, 5 ; Off. 1, 138<br /><b>2</b> [fig.] détruire, renverser : Ov. M. 15, 228 ; Liv. 34, 3<br /><b>3</b> éloigner, rejeter [fig.] : demoliri de se culpam Pl. Bacch. 383, rejeter loin de soi une faute. fut. [[demolibor]] Pl. Bacch. 383 &#124;&#124; sens passif : Lex d. Frontin. Aqu. 129 ; [[Curio]] d. Prisc. Gramm. 8, 19 ; Dig. 7, 4, 10 ; 41, 3, 23.||sens passif : Lex d. Frontin. Aqu. 129 ; [[Curio]] d. Prisc. Gramm. 8, 19 ; Dig. 7, 4, 10 ; 41, 3, 23.
}}
}}

Revision as of 07:34, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

dē-mōlĭor: ītus, 4,
I v. dep. a., to cast off, remove.
I In gen. So only once in a trop. sense: culpam de me demolibor, Plaut. Bac. 3, 1, 16.—Far more freq.,
II In partic., of buildings, to throw down, pull or tear down, demolish (for syn. cf.: deleo, eluo, diluo, diruo, everto, destruo).
   A Lit.: monimenta virum, Lucr. 6, 242; (Lachm. lamenta): domum, Cic. Off. 1, 39: parietem, id. Top. 4, 22: statuas, id. Verr. 2, 2, 67: signum, id. ib. 2, 4, 39: columnas, id. Q. Fr. 3, 1, 1 fin.: munitiones, Sall. H. Fragm. ap. Non. 95, 22; cf. Nep. Timol. 3, 3: deum immortalium templa, Liv. 42, 3.—
   b Of inanimate subjects: arcus et statuas, aras etiam templaque demolitur et obscurat oblivio, Plin. Pan. 55, 9.—
   B Trop., to demolish, destroy: aevi prioris Robora, Ov. M. 15, 228: si quod cuiquam privatim officiet jus, id destruet ac demolietur, quid attinebit? etc., Liv. 34, 3: Bacchanalia, id. 39, 16: faciem, to disfigure, Hier. in Matt. 6, 16 (as a transl. of the Gr. ἀφανίζειν τὸ πρόσωπον): terram, lay waste, Vulg. 4 Reg. 18, 25; id. Jer. 51, 2.—Absol.: ubi tinea demolitur, id. Matt. 6, 19 sq.!*?
   a Act. form dēmōlĭo, īre, Naev. ap. Diom. p. 395 P. (Com. v. 48 Rib.); Varr. ib. Lex ap. Front. Aquaed. 129; Lact. 4, 11, 6.—
   b Demolior, īri, in pass. signif., Lex ap. Front. l. l.; Curio ap. Prisc. p. 793 P.; Dig. 7, 4, 10; 41, 3, 23; Inscr. Orell. 3015.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēmōlĭor,¹² ītus sum, īrī, tr.,
1 mettre à bas, faire descendre : signum Cic. Verr. 2, 4, 75, descendre une statue de son socle, cf. 4, 99 ; parietem Cic. Top. 22, abattre, démolir une muraille, cf. Att. 4, 2, 5 ; Off. 1, 138
2 [fig.] détruire, renverser : Ov. M. 15, 228 ; Liv. 34, 3
3 éloigner, rejeter [fig.] : demoliri de se culpam Pl. Bacch. 383, rejeter loin de soi une faute. fut. demolibor Pl. Bacch. 383 || sens passif : Lex d. Frontin. Aqu. 129 ; Curio d. Prisc. Gramm. 8, 19 ; Dig. 7, 4, 10 ; 41, 3, 23.