defatigo

Latin > English (Lewis & Short)

dē-fătīgo: or dē-fĕtīgo, āvi, ātum, 1,
I v. a., to weary out, tire a person; to fatigue; to exhaust. (For syn. cf.: fatigo, fessus, lassus, langueo, languidus, defessus. —Freq. and class.)
I Lit.
   (a)    Act.: cum crebro integri defessis succederent nostrosque assiduo labore defatigarent, Caes. B. G. 7, 41, 2; cf.: exercitum Pompeii quotidianis itineribus, id. B. C. 3, 85, 2; Suet. Caes. 65 et saep.: se, Plaut. Trin. 2, 1, 2; Ter. Ad. 4, 1, 3.—
   (b)    Pass.: opus faciam ut defatiger usque, ingratiis ut dormiam, Ter. Eun. 2, 1, 14: defatigatus vulneribus, Cato ap. Gell. 3, 7, 19: defatigatus, Caes. B. G. 1, 40, 8; and opp. integer, id. ib. 5, 16 fin.; 7, 85, 7; id. B. C. 3, 40, 2: defatigatus est populus nimis, Vulg. 1 Reg. 14, 31.—*
   B Transf.: ubertate nimia prioris aevi defatigatum et effetum solum, exhausted, Col. 1, praef. § 1.—
II Trop.
   (a)    Act.: deos suppliciis, votis, precibus, etc., Afran. ap. Non. 398, 23: ne te adolescens mulier defatiget, Ter. Ph. 5, 3, 11: censores, judices, Cic. Leg. 3, 12 fin.—
   (b)    Pass.: te nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic. Fam. 14, 1; id. de Or. 2, 41, 177; Plaut. Epid. 1, 2, 15: numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam, etc., Cic. de Or. 3, 36, 145; cf. id. Brut. 22, 86.—Once with inf.: nec defatigabor permanere in studio libertatis, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 14 fin.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēfătīgō¹¹ (dēfĕ-), āvī, ātum, āre, tr., fatiguer, lasser, épuiser : Cæs. G. 7, 41, 2 || [fig.] judices Cic. Leg. 3, 29, lasser les juges ; numquam defatigabor Cic. de Or. 3, 145, je ne me lasserai jamais ; non defatigabor permanere Lentul. Fam. 12, 14, 7, je ne me lasserai pas de rester.

Latin > German (Georges)

dē-fatīgo (in guten Hdschrn. u. Ausgg. auch dēfetīgo), āvī, ātum, āre, erschöpfen, bis zur gänzlichen Erschöpfung ermüden, abmatten, ganz mürbe machen, I) im allg.: a) körperl.: α) act.: augebat iter, ut serius subsequentes defatigaret, Suet.: def. se ita, ut etc., Tert.: def. nostros assiduo labore, Caes.: Pompeii exercitum cotidianis itineribus, Caes.: tirones in labore, Auct. b. Afr. – β) pass.: opus faciam, ut defatiger usque, ingratiis ut dormiam, Ter. – gew. im Partiz. Perf., defatigati cursu et spatio (lange Dauer) pugnae, Caes.: miles defatigatus labore, Curt.: defatigati proelio ac fugā, Curt.: iumenta ex nausea recenti, siti, labore defatigata, Auct. b. Afr.: milites sub onere ac sarcinis defatigati, Auct. b. Afr. – absol., puella defatigata petit a matertera, ut sibi concederet, paulipser ut in eius sella requiesceret, Cic.: u. Plur. defatigati oft subst. (v. Soldaten), Ggstz. integri, recentes atque integri, zB. integros semper defatigatis submittere, Caes.: defatigatis in vicem integri succedunt, Caes. – übtr. v. Lebl., ubertate nimiā prioris aevi defatigatum et effetum solum, Col. 1. praef. § 1. – b) geistig: α) act.: ne te adulescens mulier defatiget, dich müde spricht, Ter.: ego me et macero et defatigo, Plaut.: ille (ordo) non modo censores, sed etiam iudices omnes potest defatigare, Cic.: ne de eodem plura enumerando defatigemus lectores, Nep. – β) pass.: animo defatigato tuo, Cic.: defatigatis licitatoribus (durch Mehrgebot ermüdet, so daß sie vom Weiterbieten abstanden), Cic.: cum eum socii... ne defatigaretur (ermüde, nämlich in der Verteidigung ihrer Sache), oravissent, Cic.: defatigari clamore, Plaut.: nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic.: animi defatigati ab adversariis multitudine verborum, Cic.: noli igitur in conservandis bonis viris defatigari, Cic. – profecto numquam conquiescam neque defatigabor ante quam etc., Cic. de or. 3, 145. – m. folg. Infin., non despero nec defatigabor permanere non solum in studio libertatis, sed etiam in labore et periculis, Lentul. in Cic. ep. 12, 14, 7. – II) prägn., ermüdend zu schaffen machen, hart zusetzen, rem publicam, Aur. Vict. epit. 48, 5.