γοερός: Difference between revisions
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
(big3_10) |
(8) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ά, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de abstr. [[que suscita lamentos]] πάθη A.<i>A</i>.1176, ἀνίη A.R.4.19, μόρον <i>IUrb.Rom</i>.1393.1, cf. <i>MAMA</i> 1.88.4, <i>IMylasa</i> 493.3.<br /><b class="num">2</b> del llanto y la voz [[plañidero]], [[luctuoso]], [[lastimero]] δάκρυα E.<i>Ph</i>.1567, <i>ISmyrna</i> 523.8 (II a.C.), νόμον E.<i>Hel</i>.189, μέλος Arist.<i>Pr</i>.922<sup>b</sup>19, del canto del ruiseñor, Call.<i>Lau.Pall</i>.94, γοερόν τι μυκᾶσθαι mugir de un modo lastimero</i> Luc.<i>Sacr</i>.12, cf. <i>Luct</i>.13, φωνή Adam.2.42, στόματα Mosch.3.15, ὀπωπαί Colluth.338<br /><b class="num">•</b>tb. de pers. ἥξει τι μέλος γοερὸν γοεραῖς E.<i>Hec</i>.84<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ γ. καὶ θρηνητικόν Plu.2.623a<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. [[de un modo lastimero]] φθεγγόμενοι γ. Ath.174f, γ. περιμηκήσωνται Orph.<i>L</i>.209, ἐσύρισε γ. ὡς ἐρῶν Longus 2.37.3.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[con lamentos]] D.T.629.21, Eust.1147.10.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> v. [[γοάω]]. | |dgtxt=-ά, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de abstr. [[que suscita lamentos]] πάθη A.<i>A</i>.1176, ἀνίη A.R.4.19, μόρον <i>IUrb.Rom</i>.1393.1, cf. <i>MAMA</i> 1.88.4, <i>IMylasa</i> 493.3.<br /><b class="num">2</b> del llanto y la voz [[plañidero]], [[luctuoso]], [[lastimero]] δάκρυα E.<i>Ph</i>.1567, <i>ISmyrna</i> 523.8 (II a.C.), νόμον E.<i>Hel</i>.189, μέλος Arist.<i>Pr</i>.922<sup>b</sup>19, del canto del ruiseñor, Call.<i>Lau.Pall</i>.94, γοερόν τι μυκᾶσθαι mugir de un modo lastimero</i> Luc.<i>Sacr</i>.12, cf. <i>Luct</i>.13, φωνή Adam.2.42, στόματα Mosch.3.15, ὀπωπαί Colluth.338<br /><b class="num">•</b>tb. de pers. ἥξει τι μέλος γοερὸν γοεραῖς E.<i>Hec</i>.84<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ γ. καὶ θρηνητικόν Plu.2.623a<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. [[de un modo lastimero]] φθεγγόμενοι γ. Ath.174f, γ. περιμηκήσωνται Orph.<i>L</i>.209, ἐσύρισε γ. ὡς ἐρῶν Longus 2.37.3.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[con lamentos]] D.T.629.21, Eust.1147.10.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> v. [[γοάω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[γοερός]] και [[γοηρός]], -ά, -όν) [[γόος]]<br />με γόους, [[θρηνητικός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[αξιοθρήνητος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:02, 29 September 2017
English (LSJ)
ά, όν, (γόος) of things,
A mournful, distressful, θρῆνοι Erinna6.8 codd.; πάθη A.Ag.1176 (lyr.); δάκρυα E.Ph.1567 (lyr.); τὸ γ. καὶ ἡσύχιον μέλος Arist.Pr.922b19. II of persons, wailing, lamenting, ἥξει τι μέλος γοερὸν γοεραῖς E.Hec.84; of the nightingale, Call.Lav.Pall.94. Adv. -ρῶς D.T. 629.21, Eust. 1147.9.
German (Pape)
[Seite 500] (γόος), 1) klagend, jammernd; νόμον ἱεῖσα γοερόν Eur. Hel. 188; δάκρυα Phoen. 1567; μέλος Hec. 84; auch Sp. Prof., γοερὸν φθέγγεσθαι Luc. luct. 13; vgl. sacrif. 12. – 2) beklagenswerth, jämmerlich, Aesch. Ag. 1149. – Adv. γοερῶς, Schol. Aesch. Pers. 1049.
Greek (Liddell-Scott)
γοερός: -ά, -όν, (γόος) ἐπὶ πραγμάτων, θλιβερός, λυπηρός, θρῆνοι Ἤριννα 2 Bgk.· πάθη Αἰσχύλ. Ἀγ. 1176· δάκρυα, γάμος Εὐρ. Φοιν. 1567, κτλ.· τὸ γ. καὶ ἡσύχιον μέλος Ἀριστ. Προβλ. 19. 48. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, θρηνῶν, ὀδυρόμενος, Εὐρ. Ἑκ. 84· ἐπὶ τῆς ἀηδόνος, Καλλ. Λουτρ. Παλλ. 94.― Ἐπίρρ. –ρῶς Εὐστ. 1147. 9.
French (Bailly abrégé)
ά, όν :
1 gémissant (rythme, chant, etc.) ; adv. • γοερὸν φθέγγεσθαι LUC faire entendre des gémissements;
2 qui provoque les gémissements, lamentable.
Étymologie: γόος.
Spanish (DGE)
-ά, -όν
I 1de abstr. que suscita lamentos πάθη A.A.1176, ἀνίη A.R.4.19, μόρον IUrb.Rom.1393.1, cf. MAMA 1.88.4, IMylasa 493.3.
2 del llanto y la voz plañidero, luctuoso, lastimero δάκρυα E.Ph.1567, ISmyrna 523.8 (II a.C.), νόμον E.Hel.189, μέλος Arist.Pr.922b19, del canto del ruiseñor, Call.Lau.Pall.94, γοερόν τι μυκᾶσθαι mugir de un modo lastimero Luc.Sacr.12, cf. Luct.13, φωνή Adam.2.42, στόματα Mosch.3.15, ὀπωπαί Colluth.338
•tb. de pers. ἥξει τι μέλος γοερὸν γοεραῖς E.Hec.84
•subst. τὸ γ. καὶ θρηνητικόν Plu.2.623a
•neutr. como adv. de un modo lastimero φθεγγόμενοι γ. Ath.174f, γ. περιμηκήσωνται Orph.L.209, ἐσύρισε γ. ὡς ἐρῶν Longus 2.37.3.
II adv. -ῶς con lamentos D.T.629.21, Eust.1147.10.
• Etimología: v. γοάω.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM γοερός και γοηρός, -ά, -όν) γόος
με γόους, θρηνητικός
αρχ.
αξιοθρήνητος.
