ἠρεμαῖος: Difference between revisions
Ὡς τῶν ἐχόντων πάντες ἄνθρωποι φίλοι → Opulento amicos, quos volunt, omnes habent → Wie sehr sind doch den Reichen alle Menschen Freund
(Bailly1_2) |
(16) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />doux, paisible, tranquille;<br /><i>Cp.</i> ἠρεμαιότερος.<br />'''Étymologie:''' [[ἠρέμα]]. | |btext=α, ον :<br />doux, paisible, tranquille;<br /><i>Cp.</i> ἠρεμαιότερος.<br />'''Étymologie:''' [[ἠρέμα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ἠρεμαῑος, -αία, -ον (AM)<br />αυτός που δεν προκαλεί [[αναταραχή]], που αντιμετωπίζεται με [[ηρεμία]] και [[αταραξία]] («ἠρεμαῑαι λῡπαι, ἡδοναί», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>φρ.</b> «πῡρ ἠρεμαῑον» — [[χαμηλός]] [[πυρετός]] <b>(Ιπποκρ.)</b><br /><b>2.</b> (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) <i>ἠρεμαῑα</i><br />ήρεμα. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἠρεμαίως</i> (AM)<br />[[ήσυχα]], όχι βίαια, [[σιγά]] [[σιγά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ηρέμα]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ιος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[ηραίος]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:36, 29 September 2017
English (LSJ)
α, ον,
A quiet, gentle, λῦπαι, ἡδοναί, Pl.Lg.734a; γένεσις Id.Plt.307a; πῦρ ἠ. a slight fever, Hp.Mul.1.38; σμικρὰ καὶ ἠ., opp. μεγάλα καὶ σφοδρά, Pl.Lg.733c: Comp., πόλιν -οτέραν ποιεῖν Plu.Sol.31: irreg., ἠρεμέστερος X.Cyr.7.5.63, Thphr.Vent.29. Adv. -αίως, = ἠρέμα, X. Eq.9.5, Gp.12.14.1: Comp. -αίτερον (v.l. -αιότερον) Arist.Mete.368a12; -εστέρως ἔχειν X.Cyr.3.1.30.
German (Pape)
[Seite 1175] (vgl. ἠρέμα), ruhig; γένεσις Plat. Polit. 306 e, nachher durch ἡσυχαῖος, βραδύς u. ä. erkl., dem σφοδρός, ὀξύς entgeggstzt, wie σμικρὰ καὶ ἠρεμαῖα verbunden ist Legg. V, 733 c; πῦρ, gelindes Fieber, Hippocr.; ἠρεμαιότερον, Arist. Meteor. 2, 8, Bekker ἠρεμαίτερον. – Adv. ἠρεμαίως, z. B. προσάγεσθαι τῷ χαλινῷ, entgeggstzt dem ἐξαπιναίως σπᾶν, Xen. Equ. 9, 5; Sp. S. auch ἠρεμής.
Greek (Liddell-Scott)
ἠρεμαῖος: -α, -ον, ἐπίθ. τοῦ ἠρέμα, ἥσυχος, ἀτάραχος, λῦπαι, ἡδοναὶ Πλάτ. Νόμ. 773Ε· γένεσις ὁ αὐτ. Πολιτ. 306Ε· πῦρ ἠρ., μικρὸς πυρετός, Ἱππ. 606. 21· ἠρεμαῖα ὡς ἐπίρρ. = ἠρέμα, ἀντίθ. σφόδρα, Πλάτ. Νόμ. 733C· - συγκρ., πόλιν ἠρεμαιοτέραν ποιεῖν Πλούτ. Σόλ. 31· ὡσαύτως ἀνώμαλ. ἠρεμέστερος Ξεν. Κύρ. 7. 5, 63, Θεότρ. π. Ἀνέμ. 29. - Ἐπίρρ. -αίως = ἠρέμα, Ξεν. Ἱππ. 9, 5· συγκρ. -αίτερον (διάφ. γραφ. -αιότερον) Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 32· -εστέρως Ξεν. Κύρ. 3. 1, 30.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
doux, paisible, tranquille;
Cp. ἠρεμαιότερος.
Étymologie: ἠρέμα.
Greek Monolingual
ἠρεμαῑος, -αία, -ον (AM)
αυτός που δεν προκαλεί αναταραχή, που αντιμετωπίζεται με ηρεμία και αταραξία («ἠρεμαῑαι λῡπαι, ἡδοναί», Πλάτ.)
αρχ.
1. φρ. «πῡρ ἠρεμαῑον» — χαμηλός πυρετός (Ιπποκρ.)
2. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) ἠρεμαῑα
ήρεμα.
επίρρ...
ἠρεμαίως (AM)
ήσυχα, όχι βίαια, σιγά σιγά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηρέμα + κατάλ. -ιος (πρβλ. ηραίος)].
