φάρμακος: Difference between revisions
Τὰ μικρὰ κέρδη ζημίας μεγάλας (μείζονας βλάβας) φέρει → Minora noxas lucra maiores ferunt → Die kleinen Ränke tragen große Strafe ein
(44) |
(6) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ὁ, ἡ, Α<br />[[δηλητηριαστής]] ή [[μάγος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φαρμακός]], με αναβιβασμό του τόνου. Η λ. χρησιμοποιήθηκε με τη σημ. του [[φάρμακον]] «[[δηλητήριο]], [[φαρμάκι]]» και «[[μαγεία]], [[μαγγανεία]]» (για σημ. <b>βλ. λ.</b> [[φάρμακο]])]. | |mltxt=ὁ, ἡ, Α<br />[[δηλητηριαστής]] ή [[μάγος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φαρμακός]], με αναβιβασμό του τόνου. Η λ. χρησιμοποιήθηκε με τη σημ. του [[φάρμακον]] «[[δηλητήριο]], [[φαρμάκι]]» και «[[μαγεία]], [[μαγγανεία]]» (για σημ. <b>βλ. λ.</b> [[φάρμακο]])]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''φάρμᾰκος:''' ὁ, ἡ,<br /><b class="num">I.</b> [[δηλητηριαστής]], [[γόης]], [[μάγος]], σε Καινή Διαθήκη<br /><b class="num">II.</b> αυτός που θυσιάζεται για την [[εξιλέωση]] των άλλων, εξιλαστήριο [[θύμα]] ([[αποδιοπομπαίος]] [[τράγος]]), σε Αριστοφ.· και από [[τότε]] που η [[λέξη]] εξέπεσε της σημασίας της και χρησιμοποιείται για αρνητικά· [[φαρμακός]] δηλώνει γενικά ονειδισμό, σε Αριστοφ., Δημ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:24, 31 December 2018
English (LSJ)
(on the accent v. Hdn.Gr.1.150), ὁ, ἡ,
A poisoner, sorcerer, magician, LXXEx.7.11 (masc.), Ma.3.5 (fem.), Apoc.21.8, 22.15.
English (Strong)
the same as φαρμακεύς: sorcerer.
English (Thayer)
φαρμακη, φάρμακον (φαρμάσσω (to use a φάρμακον)) (from Aristophanes down);
1. pertaining to magical arts.
2. ὁ φάρμακος, a substantive, i. e. φαρμακεύς, which see: G L T Tr WH; Sept. several times for מְכַשֵּׁף.)
Greek Monolingual
ὁ, ἡ, Α
δηλητηριαστής ή μάγος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φαρμακός, με αναβιβασμό του τόνου. Η λ. χρησιμοποιήθηκε με τη σημ. του φάρμακον «δηλητήριο, φαρμάκι» και «μαγεία, μαγγανεία» (για σημ. βλ. λ. φάρμακο)].
Greek Monotonic
φάρμᾰκος: ὁ, ἡ,
I. δηλητηριαστής, γόης, μάγος, σε Καινή Διαθήκη
II. αυτός που θυσιάζεται για την εξιλέωση των άλλων, εξιλαστήριο θύμα (αποδιοπομπαίος τράγος), σε Αριστοφ.· και από τότε που η λέξη εξέπεσε της σημασίας της και χρησιμοποιείται για αρνητικά· φαρμακός δηλώνει γενικά ονειδισμό, σε Αριστοφ., Δημ.
