ἀγγεῖον

English (LSJ)

Ion. ἀγγήιον, τό,

   A vessel for holding liquid or dry substances (τοῦτο . . ξηροῖς καὶ ὑγροῖς . . ἐργασθέν, ἀγγεῖον ὃ δὴ μιἇ κλήσει προσφθεγγόμεθα Pl.Plt.287e); of metal, ἀργύρεα ἀ. silver jars or vases for water, Hdt.1.188; ἀργυρᾶ καὶ χαλκᾶ ἀ. Plu.2.695b; ἐν ἀ. χαλκῷ mortar, Thphr.Lap.60; ξύλινα ἀ. tubs, Hdt.4.2; vessels for holding money, in a treasury, Id.2.121.β'; for masons' use, Th.4.4; ὀστράκινα ἀ. Hp.Mul.2.193, LXX La.4.2; pails or buckets used by firemen, Plu.Rom.20; sacks of leather, θύλακοι καὶ ἄλλα ἀ. X.An. 6.4.23; τὰς ῥαφὰς τῶν ἀ. Plu.Lys.16; for corn, LXX Ge.42.25; for wine, LXX I Ki.25.18; for bread, I Ki.9.7; box for petitions, PTaur. I ii 6 (ii B. C.), etc.    2 receptacle, reservoir, X.Oec.9.2, Pl.Lg. 845e; bed of the sea, Pl.Criti.111a.    3 coffin, sarcophagus, IG 12(2).494 (Lesbos), BSA17.227 (Pamphyl.), etc.    II of the human or animal body, vessel, cavity, Hp.Morb.4.37, Arist.HA521b6, PA680b33; of the veins, Id.HA511b17, al.; the lungs, Id.GA787b3; the female breast, Id.PA692a12; afterbirth, Sor.2.57; of plants, capsule, Thphr.HP1.11.1:—later, the body itself, M.Ant.3.3, cf. Secund. Sent.7.

German (Pape)

[Seite 10] τό (ἄγγος), Gefäß von verschiedener Masse und zu mannichfaltigem Gebrauche, wie Plat. Polit. 287 e: τοῦτο (τὸ ὄργανον) ὃ δὴ ξηροῖς καὶ ὑγροῖς καὶ ἐμπύροις καὶ ἀπύροις παντοδαπὸν εἷδος ἐργασθέν, ἀγγεῖον ὃ δὴ μιᾷ κλήσει προσφθεγγόμεθα; u. so überall; bes. zum Trinken, Cratin. Ath. XI, 494 d. Bei Aerzten, Gefäße des Leibes, bes. Blutgefäße. Auch allg. Behältniß, wie Xen. O. 9, 2 von den Häusern sagt, daß sie ἀγγεῖα ὡς συμφορώτατα für die darin Wohnenden sein sollen; τὸ θαλάσσης Plat. Critia. 111 a, u. sonst.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγγεῖον: Ἰων. -ήϊον, τό, (ἄγγος) = ἀγγεῖον παντὸς εἴδους δυνάμενον νὰ περιλάβῃ ὑγρὰς ἢ ξηρὰς οὐσίας, (τοῦτο τὸ ὄργανον... ξηροῖς καὶ ὑγροῖς καὶ ἐμπύροις καὶ ἀπύροις παντοδαπὸν εἶδος ἐργασθέν, ἀγγεῖον ὃ δὴ μιᾷ κλήσει προσφεγγόμεθα, Πλάτ. Πολιτικὸς 287Ε), - ἐκ μετάλλου, ἀργύρεα ἀγγ., ἐξ ἀργύρου ὑδρίαι ἢ δοχεῖα ὕδατος, Ἡρόδ. 1, 188, ἀργυρᾶ καὶ χαλκᾶ ἀγγ., Πλούτ. 2. 695, ἐν ἀγγείῳ χαλκῷ, ἐν ἰγδίῳ, Θεοφράστ. λιθ. 60· - ξύλινα ἀγγ., μεγάλοι κάδοι ἢ ἀγγ. ἐκ ξύλου, Ἡρόδ. 4, 2· - ἀγγεῖα περιέχοντα χρήματα ἐντὸς θησαυροφυλακίου, ὁ αὐτ. 2. 121. 2· πρὸς χρῆσιν τῶν κτιστῶν ἢ οἰκοδόμων, Θουκ. 4. 4· - ὀστράκινα ἀγγεῖα, πήλινα, Ἱππ. 668. 21, Ἑβδ. (Θρην. δ΄, 2)· - καδίσκοι ἐν χρήσει πρὸς κατάσβεσιν πυρός, Πλούτ. Ρωμ. 20· - ὡσαύτ. σάκκοι, ἀσκοὶ ἐκ βύρσης, δέρματος, θύλακοι καὶ ἄλλα ἀγγ., Ξεν. Ἀν. 6. 4, 23, τὰς ῥαφὰς τῶν ἀγγ., Πλούτ. Λυσ. 16· πρὸς ἔνθεσιν σίτου, Ἑβδ. (Γεν. μβ΄, 25)· οἴνου, Ἑβδ. (Βασ. Α΄, κε΄, 18). 2) καθόλου, δοχεῖον, Ξεν. Οἰκ. 9, 2, Πλάτ. Κριτίας 111Α, Νόμ. 845Ε. 3) σαρκοφάγος, λάρναξ, νεκροθήκη, Συλλ. Ἐπιγρ. 4300v καὶ ἀλλ. ΙΙ. ἐν τῶ ἀνθρωπίνω σώματι, ἀγγεῖον, ὄργανον, κυψέλη, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 3. 20, 1· οὕτως ἐπὶ τῶν φλεβῶν, αὐτ. 2, καὶ ἀλλ.· περὶ τοῦ στομάχου, αὐτ. Μορ. Ζ. 4, 5, 39· ἐπὶ τῶν πνευμόνων, ὁ αὐτ. Γεν. Ζ. 5. 7. 14· τοῦ γυναικείου στήθους, αὐτ. Μορ. Ζ. 4. 11. 19· ἐπὶ φυτῶν = κέλυφος, Θεόφρ. Ἱ. Φ. 1. 11. 1: - παρ’ Ἐκκλ. αὐτὸ τὸ σῶμα, ὡς λέγεται καὶ τὸ σκεῦος.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 vase, p. ext. récipient, réservoir;
2 pudenda muliebria.
Étymologie: ἄγγος.

Spanish (DGE)

-ου, τό

• Alolema(s): jón. ἀγγήϊον Hdt.1.188

• Grafía: graf. ἀνγ- TAM 2.84.5 (Telmeso, Licia), ἀγγῖον PPetaus 33.11 (II d.C.), POxy.2729.12 (IV d.C.), PPetaus 86.11 (II d.C.)
I 1recipiente, vasija, vaso frec. de metal, para el agua ἐν ἀγγηίοισι ἀργυρέοισι Hdt.1.188, cf. Plu.2.695b, para el vino, LXX 1Re.25.18, D.C.57.14.7, de bronce νομίσματος χαλκοῦ παντοδαποῦ ἐν ἀγγείοις χαλκοῖς τρισί IG 11(2).199.B.19, cf. 213.B.48 (ambas III a.C.), μολιβοῦν Gp.2.4.2
•como medida de capacidad para líquidos PGrenf.1.63.13 (VI d.C.), (ὁ) ἐπὶ τῶν ἀνγήων quizá funcionario encargado de preparar los recipientes para las muestras del trigo PPetaus 86.11 (II d.C.)
•vasija o urna para guardar las tablillas (πινάκια) con las preguntas al oráculo (de Apolo Coropeo) y las respuestas del dios IG 9(2).1109.43, 46 (Demetríade II a.C.)
•banasta para contener frutos secos IG 2².1013.29 (II a.C.), para llevar uvas PLond.1998.4 (III d.C.)
•cubo o balde para apagar un fuego, Plu.Rom.20, ἀ. χαλκόν mortero de bronce Thphr.Lap.60
•cuba de madera, Hdt.4.2, de barro cocido o de cuero, Hp.Mul.2.193, X.An.6.4.23, LXX La.4.2, ἀγγεῖα στρόγγυλα κόχλακος ἢ γῆς γέμοντα Apollod.Poliorc.139.11, para la nidificación de aves SB 15213.8 (III/II a.C.), fig. ἡδονῆς ... ἀγγεῖον la copa del placer Heraclit.All.72
•fig. del cuerpo humano, M.Ant.3.3, τί ἄνθρωπος; ... πνευματικὸν ἀγγεῖον Secund.Sent.8
•de otros tipos de receptáculo o caja: para guardar dinero, Hdt.2.121β, POxy.2729.12
•artesa de albañil, Th.4.4
•arca para guardar comida βρώματα δὲ οὐκ ἦν ἐν τοῖς ἀγγείοις LXX 1Ma.6.53, cf. LXX Ge.42.25
•panera LXX 1Re.9.7
•buzón para instancias PTor.Choachiti 9.11, 12.2.6 (ambos II a.C.)
•muy frec. sarcófago διαλαβόντες τὸ ἀ. κατέστασαν ἐπὶ τὸν τάφον ZPE 6.1970.279 (Rodas, heleníst.), ἀ. Προκοννήσιον sarcófafo en mármol de Proconeso, ISmyrna 232.5 (imper.), ἀ. τοπικόν sarcófago de tipo local op. Ἀσιανόν TAM 2.437.3 (Patara), τὸ ἐξέδριον καὶ τὸ ἐπὶ τούτῳ ἀ. TAM 2.840.2 (Idebeso) cf. IG 12(2).494 (Lesbos), Epigr.Anat.11.1988.167 (Perge, imper.), TAM 2.84.5 (Telmeso, Licia)
•gener. τοῦτο ὃ δὴ ξηροῖς καὶ ὑγροῖς ... ἐργασθὲν ἀγγεῖον [ὃ δὴ] μιᾷ κλήσει προσφθεγγόμεθα Pl.Plt.287e, cf. PPetaus 33.11.
2 embalse o cisterna Pl.Lg.845e, πολλῶν εἰσπιπτόντων ῥευμάτων εἰς περιγραφὴν ἀγγείων ὡρισμένων Plb.4.39.7
•prob. recipiente o depósito de decantación en una canalización ID 446A.13, 461Ab.33 (ambas II a.C.)
•lecho del mar, Pl.Criti.111a.
3 esp. de lugares de habitación de aves oquedad χελιδόνες ἐν ἀγγείοις Arist.HA 600^a16
•palomar, PTeb.84.9 (II d.C.), PMil.Vogl.208.10, 11
•jaula para transportar gansos PSI 534.9, 11 (III a.C.).
II fil.
1 receptáculo, continente τί ἐστιν οἰκία ... ἀγγεῖον σκεπαστικὸν χρημάτων καὶ σωμάτων Arist.Metaph.1043^a16, cf. X.Oec.9.2, Cleom.1.1.82, Plot.2.4.12.
2 fig. recoveco, lugar recóndito ἐν τοῖς ἀγγείοις τῶν θεῶν Procl.in Euc.141.23.
III 1anat., de órganos huecos o que contienen humores vaso Emp.A 74, ἀπὸ τοῦ σπληνός Hp.Morb.4.37, cf. Arist.HA 521^b6, PA 680^b34, del pecho femenino ὥσπερ ἀ. ἐστι γάλακτος Arist.PA 692^a12
•vena o arteria, vaso sanguíneo Arist.HA 511^b17
•pulmón Arist.GA 787^b3
•vientre Arist.PA 680^b34
•placenta Sor.42.5
•del cuerpo entero, M.Ant.3.3, cf. Secund.Sent.8.
2 bot. cápsula Thphr.HP 1.11.1.
3 fisiol. órgano αἰσθητικὰ ἀγγεῖα órganos de los sentidos Ph.1.73, τὰ περὶ τὴν ὄψιν ἀγγεῖα S.E.P.1.49.

• Etimología: Cf. ἄγγος.

English (Abbott-Smith)

ἀγγεῖον, -ου, τό (< ἄγγος), [in LXX chiefly for כְּלִי;]
a vessel (v. MM, VGT, s.v.): Mt 25:4. †

English (Strong)

from aggos (a pail, perhaps as bent; compare the base of ἀγκάλη); a receptacle: vessel.

English (Thayer)

τό (equivalent to τό ἄγγος), a vessel, receptacle: R G L); Herodotus down.)

Greek Monotonic

ἀγγεῖον: Ιων. -ήιον, τό = ἄγγος, σε Ηρόδ., Αττ.

Russian (Dvoretsky)

ἀγγεῖον: ион. ἀγγήϊον τό
1) сосуд (ξύλινον Her.; ἀργυρᾶ καὶ χαλκᾶ ἀγγεῖα Plut.);
2) мех, мешок: τὰς ῥαφὰς τῶν ἀγγείων ἀναλῦσαι Plut. распороть мешки;
3) вместилище, резервуар: τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος Plat. водоем;
4) ложе, русло (τὸ τῆς θαλάττης ἀ. Plat.);
5) анат. сосуд, полость Arst.