ἐπιβήτωρ: Difference between revisions

From LSJ

οὐ γὰρ πράξιν ἀγαθὴν, ἀλλὰ καὶ εὖ ποεῖν αὐτὴν → it does not suffice to do good–one must do it well

Source
(2)
(1ab)
Line 27: Line 27:
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἐπιβήτωρ:''' ορος ὁ<br /><b class="num">1)</b> всходящий, садящийся: ἐ. ἵππων Hom. всадник; νεὼς ἐ. Anth. = [[ἐπιβάτης]] 1; συῶν ἐ. Hom. = ὁ [[κάπρος]];<br /><b class="num">2)</b> Theocr. = [[ταῦρος]].
|elrutext='''ἐπιβήτωρ:''' ορος ὁ<br /><b class="num">1)</b> всходящий, садящийся: ἐ. ἵππων Hom. всадник; νεὼς ἐ. Anth. = [[ἐπιβάτης]] 1; συῶν ἐ. Hom. = ὁ [[κάπρος]];<br /><b class="num">2)</b> Theocr. = [[ταῦρος]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἐπιβήτωρ]], ορος, [[ἐπιβαίνω]]<br /><b class="num">1.</b> one who mounts, ἐπ. ἵππων a [[mounted]] [[horseman]], Od.<br /><b class="num">2.</b> of [[male]] animals, e. g. a [[boar]], Od.; a [[bull]], Theocr.
}}
}}

Revision as of 22:25, 9 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπιβήτωρ Medium diacritics: ἐπιβήτωρ Low diacritics: επιβήτωρ Capitals: ΕΠΙΒΗΤΩΡ
Transliteration A: epibḗtōr Transliteration B: epibētōr Transliteration C: epivitor Beta Code: e)pibh/twr

English (LSJ)

ορος, ὁ,

   A one who mounts, ἐ. ἵππων Od.18.263, Simm.1.3; νεὼς ἐπιβήτορα λαόν, = ἐπιβάτας, AP7.498 (Antip.(?)); ἐ. κύκλων, of the Trojan horse, Tryph.307.    2. of male animals, e.g.a boar, συῶν ἐπιβήτωρ Od.11.131; of a bull, Theoc.25.128.    II. as Adj., springing, Nonn.D.20.113.    2. metaph., at home in, master of a thing, θηροδιδασκαλίης Man.4.245; dwelling in, ὕλης οὐρανίας κτλ. Orph.Fr.353.

German (Pape)

[Seite 929] ορος, ὁ, der da besteigt, – a) ἵππων, Reiter, Od. 18, 263 u. Sp., wie Opp. C. 4, 51; auch κούρη, Nonn. D. 1, 51; νεώς, = ἐπιβάτης, Ant. Sid. 106 (VII, 498). – b) Bespringer, συῶν ἐπιβ., der Eber, Od. 11, 131. 23, 278; von Stieren, Theocr. 25, 128. – c) als adj., emporsteigend, sich erhebend, z. B. παλμός, Nonn. D. 20, 113 u. a. sp. D.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιβήτωρ: -ορος, ὁ, ὁ ἐπιβαίνων ἢ ἀναβαίνων, ἐπιβήτωρ ἵππων, ἔφιππος, ἱππεύς, Ὀδ. Σ. 263· νεὼς ἐπιβήτορα λαὸν = ἐπιβάτας, Ἀνθ. Π. 7. 498· ἐπ. κύκλων, περὶ τοῦ δουρείου ἵππου, Τρυφ. 307. 2) ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, οἷον τοῦ κάπρου, συῶν ἐπιβήτωρ Ὀδ. Λ. 131· τοῦ ταύρου, Θεόκ. 25. 128. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἀνατινασσόμενος, ἀναπηδῶν, Νόνν. Δ. 20. 113:- μεταφ., κάτοχος, κύριός τινος, καλῶς γιγνώσκων τι, θηροδιδασκαλίης Μανέθ. 4. 245.

French (Bailly abrégé)

ορος (ὁ) :
qui monte sur des chevaux.
Étymologie: ἐπιβαίνω.

English (Autenrieth)

ορος: mounter, ‘mounted warrior,’ ἵππων, Od. 18.263; designating a boar, συῶν ἐπιβήτωρ, λ 131, Od. 23.278.

Greek Monotonic

ἐπιβήτωρ: -ορος, ὁ (ἐπιβαίνω),·
1. αυτός που ανεβαίνει, επιβαίνει σε άλογο, ἐπ. ἵππων, έφιππος ιππέας, αναβάτης αλόγου, σε Ομήρ. Οδ.
2. λέγεται για αρσενικού γένους ζώα, π.χ. γουρούνι (αρσενικό), στο ίδ.· ταύρος, σε Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιβήτωρ: ορος ὁ
1) всходящий, садящийся: ἐ. ἵππων Hom. всадник; νεὼς ἐ. Anth. = ἐπιβάτης 1; συῶν ἐ. Hom. = ὁ κάπρος;
2) Theocr. = ταῦρος.

Middle Liddell

ἐπιβήτωρ, ορος, ἐπιβαίνω
1. one who mounts, ἐπ. ἵππων a mounted horseman, Od.
2. of male animals, e. g. a boar, Od.; a bull, Theocr.