τρύμη: Difference between revisions
οὐκ ἔστιν οὐδείς, οὐδ' ὁ Μυσῶν ἔσχατος → there is nobody, not even the last of the Mysians | there is nobody, not even the meanest of mankind
(1b) |
(2b) |
||
| Line 33: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=τρύ¯μη, ἡ, [[τρύω]]<br />a [[hole]]: metaph. a [[sharp]] [[fellow]], sly [[knave]], Ar. | |mdlsjtxt=τρύ¯μη, ἡ, [[τρύω]]<br />a [[hole]]: metaph. a [[sharp]] [[fellow]], sly [[knave]], Ar. | ||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''τρύμη''': {trúmē}<br />'''Forms''': auch [[τρῦμα]] (Sch.) mit -άτιον (''EM'').<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': ‘(geriebenes) Loch’ (Sch.), übertr. [[geriebener]], [[abgefeimter Schläuling]] (Ar. ''Nu''.448);<br />'''Derivative''': Davon [[τρυμαλιά]] f. [[Loch]] (LXX, ''Ev''. ''Mark''. u.a.), auch sens. obscen. (Sotad.), -ῖτις· Αφροδίτη H.; zur Bildung usw. Scheller Oxytonierung 89 f. und s. [[ἁρμαλιά]].<br />'''Etymology''' : Auch τρύμα (υ) = [[πόνος]] (Theognost. ''Kan''.). — Verbalnomen zu [[τρύω]], s.d.<br />'''Page''' 2,936 | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:05, 2 October 2019
English (LSJ)
[ῡ], ἡ, (τρύω)
A hole, Sch.Ar.Nu.447. II metaph., sharp fellow, sly knave, Ar.Nu.448.
German (Pape)
[Seite 1156] ἡ, 1) das Loch, bes. das durch Reiben entstandene. – 2) übertr. wie τρίμμα, ein abgeriebener, durchtriebener, gewandter, verschmitzter Mensch, Ar. Nubb. 448.
Greek (Liddell-Scott)
τρύμη: [ῡ], ἡ, (τρύω) τρυμαλιά, ὀπή, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 447 ἐν τέλει. ΙΙ. μεταφ., ὀξύς, πανοῦργος ἄνθρωπος, Ἀριστοφ. Νεφ. 448, ἴδε Σχόλ. ἔνθ’ ἀνωτ.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
= τρύπη.
Greek Monolingual
ἡ, ΜΑ
(κατά τον Θεόγνωστ.) «ταλαιπωρία»
αρχ.
1. οπή, τρύπα
2. μτφ. (για πρόσ.) πανούργος, πολυμήχανος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρύω + κατάλ. -μη (πρβλ. ρώ-μη, τόλ-μη)].
Greek Monotonic
τρύμη: [ῡ], ἡ (τρύω), οπή· μεταφ., οξύς, πανούργος ἄνθρωπος, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
τρύμη: (ῡ) ἡ хитрая бестия, плут Arph.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τρύμη -ης, ἡ [τρύω] boor; overdr. lepe vent.
Middle Liddell
τρύ¯μη, ἡ, τρύω
a hole: metaph. a sharp fellow, sly knave, Ar.
Frisk Etymology German
τρύμη: {trúmē}
Forms: auch τρῦμα (Sch.) mit -άτιον (EM).
Grammar: f.
Meaning: ‘(geriebenes) Loch’ (Sch.), übertr. geriebener, abgefeimter Schläuling (Ar. Nu.448);
Derivative: Davon τρυμαλιά f. Loch (LXX, Ev. Mark. u.a.), auch sens. obscen. (Sotad.), -ῖτις· Αφροδίτη H.; zur Bildung usw. Scheller Oxytonierung 89 f. und s. ἁρμαλιά.
Etymology : Auch τρύμα (υ) = πόνος (Theognost. Kan.). — Verbalnomen zu τρύω, s.d.
Page 2,936
