φυσιάω: Difference between revisions
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
m (Text replacement - ", [[to be " to ", to [[be ") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=fysiao | |Transliteration C=fysiao | ||
|Beta Code=fusia/w | |Beta Code=fusia/w | ||
|Definition=Ep. part. | |Definition=Ep. part. [[φῡσιόων]]:—intr., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">blow, puff, snort, breathe hard, pant</b>, ἵπποι φυσιόωντες <span class="bibl">Il.4.227</span>, <span class="bibl">16.506</span>; μόχθοις ἀνδροκμῆσι φυσιᾷ σπλάγχνον <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>248</span>; φυσιῶν . . ἐκβάλλει ῥοὴν . . φοινίου σταλάγματος <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1238</span>: metaph., μέσφ' ὁ δαίμων οὔρια φυσιάει <span class="bibl">Cerc.4.49</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[hiss]], φυσιόωσα ἔχις <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>3.439</span>, cf. <span class="bibl">1.262</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> metaph., to [[be puffed up]], Naumach. ap. Stob.4.23.7.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 13:00, 8 July 2020
English (LSJ)
Ep. part. φῡσιόων:—intr.,
A blow, puff, snort, breathe hard, pant, ἵπποι φυσιόωντες Il.4.227, 16.506; μόχθοις ἀνδροκμῆσι φυσιᾷ σπλάγχνον A.Eu.248; φυσιῶν . . ἐκβάλλει ῥοὴν . . φοινίου σταλάγματος S.Ant.1238: metaph., μέσφ' ὁ δαίμων οὔρια φυσιάει Cerc.4.49. 2 hiss, φυσιόωσα ἔχις Opp.C.3.439, cf. 1.262. 3 metaph., to be puffed up, Naumach. ap. Stob.4.23.7.
German (Pape)
[Seite 1317] blasen, schnauben, heftig, mit Anstrengung athmen; ἵπποι φυσιόωντες Il. 4, 227. 16, 506; Aesch. Eum. 239; φυσιῶν ὀξεῖαν ἐκβάλλει πνοὴν φοινίου σταλάγματος Soph. Ant. 1224, Schol. αἷμα ἐξέπνευσε; zischend, ἔχις φυσιόωσα Opp. Cyn. 1, 262. – Uebertr., sich aufblasen, großprahlen, Sp. – Bei LXX. u. im N. T. auch trans., aufblasen, aufblähen.
Greek (Liddell-Scott)
φῡσιάω: Ἐπικ. μετοχ., φῡσιόων· ― ἀμετάβ. ὡς τὸ φυσάω 1, φυσῶ ἰσχυρῶς, ἀναπνέω δυνατά, ἀναπνέω μετὰ δυσκολίας, ἀσθμαίνω, ἵπποι φυσιόωντες Ἰλ. Δ. 227, Π. 506· μόχθοις ἀνδροκμῆσι φυσιᾷ σπλάγχνον Αἰσχύλ. Εὐμ. 248· φυσιῶν... ἐκβάλλει πνοήν... φοινίου σταλάγματος (πρβλ. φυσάω ΙΙ. 5), Σοφ. Ἠλ. 1238. 2) σίζω, συρίζω, φυσιόωσα ἔχις Ὀππ. Κυνηγ. 1. 262, πρβλ. 2, 245. 3) μεταφορ. φυσῶμαι, «φουσκώνω», ὑπερηφανεύομαι, Ναυμάχ. 63, Χρυσόστ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés.
souffler avec force, respirer bruyamment.
Étymologie: φῦσα.
Greek Monotonic
φῡσιάω: Επικ. μτχ. αμτβ., φυσάω, ξεφυσάω, αναπνέω δυνατά, ασθμαίνω, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
φῡσιάω: тяжело дышать, храпеть (ἵπποι φυσιόωντες Hom.): φ. τινι Aesch. задыхаться от чего-л.; φυσιῶν ἐχβάλλει πνοήν (v. l. ῥοήν) Soph. он с хрипением испускает дух.
Middle Liddell
φῡσιάω,
epic part. φῡσιόων, intr. to blow, puff, breathe hard, pant, Il., Aesch., Soph.
