ἐπεσβόλος: Difference between revisions
Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur
m (Text replacement - " :" to ":") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epesvolos | |Transliteration C=epesvolos | ||
|Beta Code=e)pesbo/los | |Beta Code=e)pesbo/los | ||
|Definition=ον, (ἔπος, βάλλω) | |Definition=ον, (ἔπος, βάλλω) [[throwing words about]], [[rash-talking]], [[scurrilous]], <b class="b3">λωβητῆρα ἐ</b>., of Thersites, <span class="bibl">Il.2.275</span>, cf. <span class="bibl">Them.<span class="title">Or.</span>21.262a</span>; νεῖκος ἐ. <span class="bibl">A.R.4.1727</span>; of satires, ἐ. ἦχος ἀοιδῆς <span class="title">AP</span>4.3b.82 (Agath.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 07:25, 24 August 2022
English (LSJ)
ον, (ἔπος, βάλλω) throwing words about, rash-talking, scurrilous, λωβητῆρα ἐ., of Thersites, Il.2.275, cf. Them.Or.21.262a; νεῖκος ἐ. A.R.4.1727; of satires, ἐ. ἦχος ἀοιδῆς AP4.3b.82 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 918] Worte werfend, d. i. keck, dreist redend; λωβητήρ Il. 2, 275; Sp., wie νεῖκος Ap. Rh. 4, 1727; ἀραί Lycophr. 332; ἦχος ἀοιδῆς von Schmähgedichten, Agath. prooen. v. 128 (IV, 3).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπεσβόλος: -ον, (ἔπος, βάλλω), ὁ ἔπεσιν, ὡς βέλεσι, βάλλων, φλύαρος, αὐθάδης, λοίδορος, λωβητῆρα ἐπεσβόλον, περὶ τοῦ Θερσίτου, Ἰλ. Β. 275· κερτομίη καὶ νεῖκος ἐπεσβόλον Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1727· ἐπὶ χλευαστικῶν ποιημάτων ἢ σίλλων, Ἀνθ. Π. 4. 3, περὶ τὸ τέλος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui lance des paroles violentes, outrageant, injurieux.
Étymologie: ἔπος, βάλλω.
Greek Monolingual
ἐπεσβόλος, -ον (Α)
1. φλύαρος, αθυρόστομος («ὅς τὸν λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχ' ἀγοράων», Ομ. Ιλ.)
2. υβριστικός («νεῖκος ἐπεσβόλον»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < έπεσ- (θ. του τ. έπος) + -βόλος (< βάλλω)].
Greek Monotonic
ἐπεσβόλος: -ον (ἔπος, βάλλω), αυτός που ξεστομίζει απερίσκεπτα λόγια, αυθάδης, προσβλητικός, αισχρολόγος, βλάσφημος, λοίδορος, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπεσβόλος: ἔπος
1) невоздержный на язык, сыплющий оскорблениями, изрыгающий хулу (λωβητήρ Hom.);
2) колкий, язвительный (ἦχος ἀοιδῆς Anth.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: throwing words, reviling (Β 275, A. R., AP)
Derivatives: with ἐπεσβολίη reviling (δ 159) and ἐπεσβολέω revile (Lyc., Max.).
Origin: IE [Indo-European] [1135] *u̯ekʷ-os word
Etymology: Compound of ἔπος and βάλλειν with ε-vocalism of the s-stem and o-vocalism of the 2, member (Schwyzer 440 resp. 449).
Middle Liddell
ἐπεσ-βόλος, ον ἔπος, βάλλω
throwing words about, rash-talking, abusive, scurrilous, Il.
Frisk Etymology German
ἐπεσβόλος: {epesbólos}
Meaning: Worte ausstoßend, schmähend (Β 275, A. R., AP)
Derivative: mit ἐπεσβολίη Schmähung (δ 159 u. a.) und ἐπεσβολέω schmähen (Lyk., Max.).
Etymology: Zusammenbildung aus ἔπος und βάλλειν mit ε-Vokalismus des s-Stammes und o-Abtönung des Hinterglieds (Schwyzer 440 bzw. 449).
Page 1,534
