Λάκων: Difference between revisions
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
m (Text replacement - " :" to ":") |
mNo edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ1 | {{LSJ1 | ||
|Full diacritics= | |Full diacritics=Λᾰ́κων | ||
|Medium diacritics=Λάκων | |Medium diacritics=Λάκων | ||
|Low diacritics=Λάκων | |Low diacritics=Λάκων | ||
Revision as of 08:05, 24 August 2022
English (LSJ)
[ᾰ], ωνος, ὁ, A a Laconian or Lacedaemonian, prop. of men, as Λάκαινα of women (Phryn.321), Pi.P.11.16, Hdt.7.161, Th.3.5, Ar. Ach.303, etc. (never in Trag.): also as adjective, Laconian, λόγος S.Fr. 176; πέπλοι AP6.292 (Hedyl.). II Λάκων, ὁ, a throw of the dice, Eub.57.
Greek (Liddell-Scott)
Λάκων: [ᾰ], -ωνος, κάτοικος Λακωνικῆς, κυρίως ἐπὶ ἀνδρός, τὸ δὲ Λάκαινα ἐπὶ γυναικὸς (Φρύνιχ. ἐν λέξ.), Πινδ. Π. 11. 24, Ἀριστοφ., κτλ.· ἀλλ’ οὐδαμοῦ παρὰ Τραγ.· - ὡσαύτως ὡς ἐπίθετ., Λακωνικός, λόγος Σοφ. Ἀποσπ. 186· πέπλος Ἀνθ. Π. 6. 292· πρβλ Λοβεκ. Φρύνιχ. 341· θηλ. Λάκαινα, ὃ ἴδε. ΙΙ. Λάκων, ὁ βόλος τις τῶν κύβων, Εὔβουλ. ἐν «Κυβευταῖς» 2, 3.
French (Bailly abrégé)
ωνος;
adj. m.
de Lacédémone, lacédémonien.
English (Slater)
Λᾰκων
1 Spartan Λάκωνος Ὀρέστα (cf. (N. 11.34) ) (P. 11.16)
Greek Monotonic
Λάκων: [ᾰ], -ωνος, ὁ,
I. κάτοικος της Λακωνικής ή Λακεδαιμόνιος (λέγεται για άνδρα), όπως Λάκαινα (λέγεται για γυναίκα), σε Πίνδ., Αριστοφ., κ.λπ.
II. ως επίθ., Λακωνικός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
Λάκων: ωνος (ᾰ) adj. m лаконский, лакедемонский, спартанский Pind., Arst. etc.
ωνος ὁ лаконец, лакедемонянин, спартанец Pind., Arst. etc.
Middle Liddell
Λᾰ́κων, ωνος,
I. a Laconian or Lacedaemonian, of men, as Λάκαινα of women, Pind., Ar., etc.
II. as adj. Laconian, Anth.
Frisk Etymology German
Λάκων: -ωνος
{Lákōn.}
Forms: f. Λάκαινα
Grammar: m.,
Meaning: ‘Lakonier, Lakedaimonier, -in’, N. der Bewohner Lakoniens (Lakedaimons), auch als Adj. (f. auch Λακωνίς) lakonisch, lakedaimonisch (seit Thgn., Pi.).
Composita: Einzelne Kompp. wie λακωνομανέω in lakonischer Weise verrückt sein, μισολάκων Lakonierhasser, Spartafeind (Ar.).
Derivative: Davon Λακωνικός lakonisch (ion. att.), Λακώνιον N. eines weiblichen Kleidungsstücks (Pap.); λακωνίζω ‘wie ein L. auftreten, gesinnt sein, sprechen’ (att.; Schwyzer 736) mit Λακωνισταί m. pl. ‘Parteigänger der L.’ (Fraenkel Nom. ag. 2, 71), -ισμός ‘L.-freundliches Benehmen’ (X. u. a.).
Etymology: Nach Dittenberger Herm. 41, 196 hypokoristisch für das offizielle Λακεδαιμόνιος, weshalb f. Λάκαινα (für Λακεδαιμονία) fast alleinherrschend ist; vgl. Chantraine Études 108m. A. 2. Krahe IF 57, 119 zieht den Namen als mutmaßlich illyrisch zu Lacinium Vorgebirge in Süditalien, Iuno Lacinia.
Page 2,76
