ἐφόλκιον: Difference between revisions

From LSJ

οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time

Source
mNo edit summary
m (Text replacement - "qu’u" to "qu'u")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> gouvernail;<br /><b>2</b> chaloupe qu’un gros navire traîne après soi.<br />'''Étymologie:''' [[ἐφολκός]].
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> gouvernail;<br /><b>2</b> chaloupe qu'un gros navire traîne après soi.<br />'''Étymologie:''' [[ἐφολκός]].
}}
}}
{{lsm
{{lsm

Revision as of 17:15, 5 September 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐφόλκιον Medium diacritics: ἐφόλκιον Low diacritics: εφόλκιον Capitals: ΕΦΟΛΚΙΟΝ
Transliteration A: ephólkion Transliteration B: epholkion Transliteration C: efolkion Beta Code: e)fo/lkion

English (LSJ)

τό, A small boat towed after a ship, Moschio ap.Ath.5.208f, Plu.Pomp.73, Philostr. VA4.32: pl., Str.2.3.4. 2 generally, appendage, AP7.67 (Leon.), Plu.Pomp.40; of a verse or phrase, Aristid.2.23 J., 330 J.; = ἐφολκίς (burdensome appendage) 2, Men.Pk.380. 3 rudder, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1121] τό (ἕλκω), 1) das dem Schiffe nachgeschleppte Boot zum Aussetzen aus dem Schiffe, ἐκέλευσε τοὺς ναύτας τὸ ἐφόλκιον παραβαλεῖν Plut. Pomp. 73, das Boot auszusetzen; Demetr. 17 u. A. – Hesych. erkl. auch πηδάλιον. – 2) was man mit sich führt, Reisegeräth, Gepäck, ὄλπη μοι καὶ πήρη ἐφόλκια sagt Diogenes zu Charon, Leon. Tar. 59 (VII, 67); vgl. B. A. 257.

Greek (Liddell-Scott)

ἐφόλκιον: τό, (ἐφέλκω) μικρὸν πλοῖον, λέμβος, παρὰ τὸ ἕλκεσθαι ὑπὸ τῶν μεγάλων πλοίων, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208F, Πλουτ. Πομπ. 73, κτλ.· ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 369. 2) καθόλου, τὸ ἔκ τινος ἐξαρτώμενον, Ἀνθ. Π. 7. 67, Πλουτ. Πομπ. 40., 2. 476Α, πρβλ. Α. Β. 257. - Καθ’ Ἡσύχ. «ἐφόλκιον· διὰ τοῦ ῑ τὸ πηδάλιον, ἀπὸ τοῦ ἐφέλκεσθαι».

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 gouvernail;
2 chaloupe qu'un gros navire traîne après soi.
Étymologie: ἐφολκός.

Greek Monotonic

ἐφόλκιον: τό (ἐφέλκω), μικρό πλοίο, λέμβος, βάρκα πλοίου· μεταφ., προσάρτημα, παράρτημα, σε Ανθ., Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ἐφόλκιον: τό
1) буксируемая лодка, шлюпка Plut.;
2) pl. груз, багаж (ὄλπη μοι καὶ πήρη ἐφόλκια Anth.).

Middle Liddell

ἐφόλκιον, ου, τό, ἐφέλκω
a tow-boat: metaph an appendage, Anth., Plut.