ἀνίδρυτος: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0236.png Seite 236]] 1) nicht festgestellt, rastlos, δρόμοι Eur. I. T. 941; καὶ [[ἀνέστιος]] Plut. fac. orb. lun. 11. Dah. unbeständig, veränderlich, [[γνώμη]] Phil. – 2) keinem Menschen Stand haltend, menschenfeindlich, vgl. [[ἀΐδρυτος]], Dem. neben [[ἄμικτος]] 25, 52, Schol. [[ἀνεξίλαστος]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0236.png Seite 236]] 1) nicht festgestellt, rastlos, δρόμοι Eur. I. T. 941; καὶ [[ἀνέστιος]] Plut. fac. orb. lun. 11. Dah. unbeständig, veränderlich, [[γνώμη]] Phil. – 2) keinem Menschen Stand haltend, menschenfeindlich, vgl. [[ἀΐδρυτος]], Dem. neben [[ἄμικτος]] 25, 52, Schol. [[ἀνεξίλαστος]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> vagabond;<br /><b>2</b> instable, chancelant;<br /><b>3</b> capricieux, insociable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ἱδρύω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνίδρῡτος''': -ον, ἴδε ἐν λ. [[ἀΐδρυτος]]. | |lstext='''ἀνίδρῡτος''': -ον, ἴδε ἐν λ. [[ἀΐδρυτος]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:15, 2 October 2022
English (LSJ)
(v. ἀΐδρυτος), ον, Ph.2.451, Dam.Pr.413.
Spanish (DGE)
(ἀνίδρῡτος) v. ἀΐδρυτος.
German (Pape)
[Seite 236] 1) nicht festgestellt, rastlos, δρόμοι Eur. I. T. 941; καὶ ἀνέστιος Plut. fac. orb. lun. 11. Dah. unbeständig, veränderlich, γνώμη Phil. – 2) keinem Menschen Stand haltend, menschenfeindlich, vgl. ἀΐδρυτος, Dem. neben ἄμικτος 25, 52, Schol. ἀνεξίλαστος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 vagabond;
2 instable, chancelant;
3 capricieux, insociable.
Étymologie: ἀ, ἱδρύω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνίδρῡτος: -ον, ἴδε ἐν λ. ἀΐδρυτος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνίδρυτος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να ανιδρυθεί
αρχ.
αΐδρυτος.
Greek Monotonic
ἀνίδρῡτος: -ον = ἀΐδρυτος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνίδρῡτος:
1) неоседлый, бродячий, скитальческий (δρόμοι Eur.; ἄοικος καὶ ἀ. Plut.);
2) необщительный; неуживчивый (ἄσπειστος καὶ ἀ. Dem.).
