συνάορος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br />uni à, qui accompagne, τινι ; ὁ [[ξυνάορος]] époux EUR ; ἡ [[ξυνάορος]] épouse EUR.<br />'''Étymologie:''' [[συναείρω]].<br /><i><b>Syn.</b></i> [[γαμετή]], [[δάμαρ]], [[εὐνήτρια]], [[παράκοιτις]], [[πάρευνος]], [[σύγκοιτος]], [[σύζυγος]], [[ἄκοιτις]], [[ἄλοχος]], [[εὖνις]]², [[εὐνήτειρα]]. | |btext=ος, ον :<br />uni à, qui accompagne, τινι ; ὁ [[ξυνάορος]] époux EUR ; ἡ [[ξυνάορος]] épouse EUR.<br />'''Étymologie:''' [[συναείρω]].<br /><i><b>Syn.</b></i> [[γαμετή]], [[δάμαρ]], [[εὐνήτρια]], [[παράκοιτις]], [[πάρευνος]], [[σύγκοιτος]], [[σύζυγος]], [[ἄκοιτις]], [[ἄλοχος]], [[εὖνις]]², [[εὐνήτειρα]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=συνάορος -ον zie συνήορος. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνάορος:''' (ᾱ), эп.-ион. [[συνήορος]] 2 сопутствующий (δαιτί Hom.).<br />ὁ и ἡ супруг(а) Eur. | |||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
| Line 28: | Line 31: | ||
|lsmtext='''συνάορος:''' -ον, Δωρ. και Αττ. αντί [[συνήορος]]. | |lsmtext='''συνάορος:''' -ον, Δωρ. και Αττ. αντί [[συνήορος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''συνάορος''': -ον, Δωρ. καὶ Ἀττ. ἀντὶ [[συνήορος]], ὃ ἴδε. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[husband]] | |woodrun=[[husband]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:25, 2 October 2022
English (LSJ)
v. συνήορος.
German (Pape)
[Seite 1001] dor. statt συνήορος (w. m. vgl.), zusammengespannt, verbunden; bes. von der Ehe, substant., ὁ, ἡ, der Gatte, die Gemahlinn, νύμφας ἔθηκεν ὀρφανὰς ξυναόρων, Eur. Or. 1, 136; ὦ ξυνάορ' ἀθλιωτάτη, Phoen. 1689, u. öfter.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
uni à, qui accompagne, τινι ; ὁ ξυνάορος époux EUR ; ἡ ξυνάορος épouse EUR.
Étymologie: συναείρω.
Syn. γαμετή, δάμαρ, εὐνήτρια, παράκοιτις, πάρευνος, σύγκοιτος, σύζυγος, ἄκοιτις, ἄλοχος, εὖνις², εὐνήτειρα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνάορος -ον zie συνήορος.
Russian (Dvoretsky)
συνάορος: (ᾱ), эп.-ион. συνήορος 2 сопутствующий (δαιτί Hom.).
ὁ и ἡ супруг(а) Eur.
English (Slater)
συνᾱορος, ξυνᾱορος accompanying c. dat. εὐλογία φόρμιγγι συνάορος (N. 4.5) μελίφρονος ἀρχὰν σκολίου ξυνάορον ξυναῖς γυναιξίν fr. 122. 15.
Greek Monolingual
-ον, Α
(δωρ. τ.) βλ. συνήορος.
Greek Monotonic
συνάορος: -ον, Δωρ. και Αττ. αντί συνήορος.
Greek (Liddell-Scott)
συνάορος: -ον, Δωρ. καὶ Ἀττ. ἀντὶ συνήορος, ὃ ἴδε.
