ἀνακλαίω: Difference between revisions

From LSJ

φύσις ἑκάστῳ τοῦ γένους ἐστὶν πατρίς → Natura generi cuique tamquam patria est → Die Heimat seiner Art ist jedem die Natur

Menander, Monostichoi, 210
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>ao.</i> ἀνέκλαυσα;<br />éclater en sanglots;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀνακλαίομαι exhaler sa douleur.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[κλαίω]].
|btext=<i>ao.</i> ἀνέκλαυσα;<br />éclater en sanglots;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀνακλαίομαι exhaler sa douleur.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[κλαίω]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἀνακλαίω:''' и [[ἀνακλάω]] тж. med.<br /><b class="num">1)</b> [[разразиться рыданиями]], [[зарыдать]] (ἀνακλαύσας [[μέγα]] Her.; δακρύων καὶ ἀνακλαιόμενος Plut.): ἀνακλᾶσθαί τινί τί Soph. со слезами жаловаться кому-л. на что-л.;<br /><b class="num">2)</b> [[оплакивать]] (τι Her. и τινα Theocr.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 27: Line 30:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἀνακλαίω:''' Αττ. -[[κλάω]], μέλ. -[[κλαύσομαι]],<br /><b class="num">1.</b> [[θρηνώ]] γοερώς, [[ξεσπώ]] σε κλάματα, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[θρηνώ]] για, στον ίδ.· ομοίως στη Μέσ., σε Σοφ.
|lsmtext='''ἀνακλαίω:''' Αττ. -[[κλάω]], μέλ. -[[κλαύσομαι]],<br /><b class="num">1.</b> [[θρηνώ]] γοερώς, [[ξεσπώ]] σε κλάματα, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[θρηνώ]] για, στον ίδ.· ομοίως στη Μέσ., σε Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀνακλαίω:''' и [[ἀνακλάω]] тж. med.<br /><b class="num">1)</b> [[разразиться рыданиями]], [[зарыдать]] (ἀνακλαύσας [[μέγα]] Her.; δακρύων καὶ ἀνακλαιόμενος Plut.): ἀνακλᾶσθαί τινί τί Soph. со слезами жаловаться кому-л. на что-л.;<br /><b class="num">2)</b> [[оплакивать]] (τι Her. и τινα Theocr.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[Note also that [[there]] is [[another]] verb [[ἀνακλάω]]<br /><b class="num">1.</b> to [[weep]] [[aloud]], [[burst]] [[into]] tears, Hdt.<br /><b class="num">2.</b> c. acc. to [[weep]] for, Hdt.; so in Mid., Soph.
|mdlsjtxt=[Note also that [[there]] is [[another]] verb [[ἀνακλάω]]<br /><b class="num">1.</b> to [[weep]] [[aloud]], [[burst]] [[into]] tears, Hdt.<br /><b class="num">2.</b> c. acc. to [[weep]] for, Hdt.; so in Mid., Soph.
}}
}}

Revision as of 17:31, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνακλαίω Medium diacritics: ἀνακλαίω Low diacritics: ανακλαίω Capitals: ΑΝΑΚΛΑΙΩ
Transliteration A: anaklaíō Transliteration B: anaklaiō Transliteration C: anaklaio Beta Code: a)naklai/w

English (LSJ)

Att. ἀνακλάω, fut. A -κλαύσομαι Telecl.1 D.:—weep aloud, burst into tears, ἀνακλαύσας μέγα Hdt.3.14, cf. 66, D.C.Fr.18.10. 2 c. acc., weep for, κακὰ μέζω ἢ ὥστε ἀνακλαίειν Hdt.3.14: so in Med., ὑμῖν τάδ' . . ἀνακλαίομαι S.Ph.939; τὰς παρούσας ἀτυχίας ἀνακλαύσασθαι πρὸς ὑμᾶς Antipho 2.4.1.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): át. -κλάω
llorar, lamentar c. ac. int. ἀνακλαύσας μέγα Hdt.3.14, μεγάλα Telecl.5A, cf. Hdt.3.66, D.C.18.10
c. ac. compl. dir. τὸν τοῦ μνηστῆρος ἀνακλαίεις μόρον D.H.3.21.6
en v. med. c. ac. int. y dat. de pers. o πρός y ac. ὑμῖν τάδε ... ἀνακλαίομαι S.Ph.939, τὰς παρούσας ἀτυχίας ἀνακλαύσασθαι πρὸς ὑμᾶς Antipho 2.4.1, abs. Plu.2.566e.

German (Pape)

[Seite 192] (s. κλαίω), in Weinen ausbrechen, aor. ἀνακλαύσας, Her. 3, 14, 66; beweinen, 3, 14; θανόντα Theocr. 1, 72. Im med. klagen, ὑμῖν τάδε ἀνακλάομαι Soph. Phil. 927; πρός τινά τι ἀνακλαύσασθαι, Antiph. II, δ, 1; so oft im med., Dion. H.; Plut. Cat. min. 23.

French (Bailly abrégé)

ao. ἀνέκλαυσα;
éclater en sanglots;
Moy. ἀνακλαίομαι exhaler sa douleur.
Étymologie: ἀνά, κλαίω.

Russian (Dvoretsky)

ἀνακλαίω: и ἀνακλάω тж. med.
1) разразиться рыданиями, зарыдать (ἀνακλαύσας μέγα Her.; δακρύων καὶ ἀνακλαιόμενος Plut.): ἀνακλᾶσθαί τινί τί Soph. со слезами жаловаться кому-л. на что-л.;
2) оплакивать (τι Her. и τινα Theocr.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀνακλαίω: Ἀττ.-κλάω, μεγαλοφώνως ἀναβοῶ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ δακρύων, ἀνακλαύσας μέγα Ἡρόδ. 3. 14, πρβλ. 66. 2) μετ’ αἰτιατ. κλαίω διά τι, μέζω κακὰ ἢ ὥστε ἀνακλαίειν Ἡρόδ. 3. 14· οὕτω καὶ ἐν μέσῃ φωνῇ, ὑμῖν τάδ’ ἀνακλάομαι Σοφ. Φ. 939· τὰς παρούσας ἀτυχίας ἀνακλ. πρὸς ὑμᾶς Ἀντιφῶν 119. 24.

Greek Monolingual

ἀνακλαίω (Α)
κλαίω γοερά, οδύρομαι, θρηνώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + κλαίω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀνακλαυθμός, ἀνάκλαυσις].

Greek Monotonic

ἀνακλαίω: Αττ. -κλάω, μέλ. -κλαύσομαι,
1. θρηνώ γοερώς, ξεσπώ σε κλάματα, σε Ηρόδ.
2. με αιτ., θρηνώ για, στον ίδ.· ομοίως στη Μέσ., σε Σοφ.

Middle Liddell

[Note also that there is another verb ἀνακλάω
1. to weep aloud, burst into tears, Hdt.
2. c. acc. to weep for, Hdt.; so in Mid., Soph.