θεομαχέω: Difference between revisions

From LSJ

ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. → Go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie.

Simonides of Kea
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - " N. T." to " N.T.")
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1196.png Seite 1196]] mit Gott kämpfen, sich der Gottheit widersetzen; Eur. Bacch. 45. 325; Xen. oec. 16, 3; Plut.; N. T.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1196.png Seite 1196]] mit Gott kämpfen, sich der Gottheit widersetzen; Eur. Bacch. 45. 325; Xen. oec. 16, 3; Plut.; [[NT|N.T.]]
}}
}}
{{bailly
{{bailly

Revision as of 10:30, 23 November 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θεομᾰχέω Medium diacritics: θεομαχέω Low diacritics: θεομαχέω Capitals: ΘΕΟΜΑΧΕΩ
Transliteration A: theomachéō Transliteration B: theomacheō Transliteration C: theomacheo Beta Code: qeomaxe/w

English (LSJ)

fight against God or the gods, E.Ba.45, al., IA1408; μὴ θεομάχει Men.187, cf. Hp.Ep.14, LXX 2 Ma.7.19, Plu.2.168c, Arr. Epict.3.24.24.

German (Pape)

[Seite 1196] mit Gott kämpfen, sich der Gottheit widersetzen; Eur. Bacch. 45. 325; Xen. oec. 16, 3; Plut.; N.T.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
combattre contre les dieux ou la divinité.
Étymologie: θεομάχος.

Russian (Dvoretsky)

θεομᾰχέω: бороться с богами, выступать против богов или бога Xen., Plut., NT.

Greek (Liddell-Scott)

θεομᾰχέω: μάχομαι ἐναντίον τοῦ θεοῦ ἢ τῶν θεῶν, Εὐρ. Βάκχ. 45, 325, 1255, Ι. Α. 1409· μὴ θεομάχει Μένανδ. Εὐν. 2· πρβλ. Wyttenb. Πλούτ. 2. 168C.

English (Strong)

from θεομάχος; to resist deity: fight against God.

English (Thayer)

θεομάχω; (θεομάχος); to fight against God: (Euripides, Xenophon, Diodorus, others; 2 Maccabees 7:19.)

Greek Monotonic

θεομᾰχέω: μέλ. -ήσω, παλεύω ενάντια στους θεούς, σε Ευρ.

Middle Liddell

θεομᾰχέω, fut. -ήσω
to fight against the gods, Eur. [from θεομάχος

Chinese

原文音譯:qeomacšw 帖哦-馬黑哦
詞類次數:動詞(1)
原文字根:神(安置者)-爭戰(者)
字義溯源:抵抗神,抵擋神,攻擊神;源自(θεομάχος)=神的對手);由(θεός)*=神)與(μάχομαι)*=戰爭)組成
出現次數:總共(1);徒(1)
譯字彙編
1) 我們⋯抵擋神(1) 徒23:9