ἀφανδάνω: Difference between revisions

From LSJ

τῶν γὰρ μετρίων πρῶτα μὲν εἰπεῖν τοὔνομα νικᾷ → the first mention of the word moderation wins the game (Euripides, Medea 125f.)

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)\) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z])" to ") $1 $3")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (Text replacement - "τινι" to "τινι")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />[[déplaire]], [[n'être pas agréable à]], [[τινι]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁνδάνω]].
|btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />[[déplaire]], [[n'être pas agréable à]], τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁνδάνω]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 17:00, 5 November 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀφανδάνω Medium diacritics: ἀφανδάνω Low diacritics: αφανδάνω Capitals: ΑΦΑΝΔΑΝΩ
Transliteration A: aphandánō Transliteration B: aphandanō Transliteration C: afandano Beta Code: a)fanda/nw

English (LSJ)

Ion. aor. inf. ἀπαδεῖν Hdt.2.129:—displease, not to please, εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387; σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ S.Ant.501.

Spanish (DGE)

• Morfología: [aor. inf. jón. ἀπαδεῖν Hdt.2.129]
desagradar, disgustar εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387, τῷ τὰ ... τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν Hdt.l.c., σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ para ti mis palabras son de por sí desagradables S.Ant.501.

German (Pape)

[Seite 407] (s. ἁνδάνω), mißfallen, praes. Od. 16, 387; Soph. Ant. 497; – aor. ion. ἀπαδεῖν, Her. 2, 129.

French (Bailly abrégé)

seul. prés. et inf. ao.2 ion. ἀπαδεῖν;
déplaire, n'être pas agréable à, τινι.
Étymologie: ἀπό, ἁνδάνω.

Russian (Dvoretsky)

ἀφανδάνω: (ион. inf. aor. 2 ἀπαδεῖν) не нравиться om., Her., Soph.

Greek (Liddell-Scott)

ἀφανδάνω: μέλλ. ἀφαδήσω· Ἰων. ἀόρ. ἀπαρεμφ. ἀπαδεῖν Ἡρόδ. 2. 129: - ἀπαρέσκω, δυσαρεστῶ, εἰ δ’ ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Ὀδ. Π. 387· σοί τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ Σοφ. Ἀντ. 501.

English (Autenrieth)

displease; μῦθος ἀφανδάνει, Od. 16.387†.

Greek Monolingual

ἀφανδάνω (Α)
δεν προκαλώ ευχαρίστηση, δυσαρεστώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο) + ανδάνω «είμαι αρεστός σε κάποιον, τέρπω, ευχαριστώ»].

Greek Monotonic

ἀφανδάνω: μέλ. -αδήσω, Ιων., απαρ. αορ. βʹ ἀπαρδεῖν· στενοχωρώ, δυσαρεστώ, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Σοφ.

Middle Liddell

to displease, not to please, Od., Hdt., Soph.

Mantoulidis Etymological

(=δέν ἀρέσω, δυσαρεστῶ). Σύνθετο ἀπό τό ἀπό + ἁνδάνω.