Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vindicta: Difference between revisions

From LSJ

Μολὼν λαβέCome and take them

Plutarch, Apophthegmata Laconica 225C12
(D_9)
(3_14)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>vindicta</b>,¹¹ æ, f. ([[vindico]])<br /><b>1</b> baguette dont l’[[assertor]] libertatis touchait l’esclave qu’on voulait affranchir : Cic. Top. 10 ; Pl. Curc. 212 ; Hor. S. 2, 7, 76 ; [[Gaius]] Inst. 1, 17 ; 1, 18, etc.<br /><b>2</b> [fig.] <b> a)</b> action de revendiquer, de reconquérir : vindictam [[aliquam]] libertatis suæ quærere Liv. 24, 37, 10, chercher un moyen de reconquérir sa liberté, cf. Liv. 34, 49, 3 ; <b> b)</b> affranchissement, délivrance : vitæ Liv. 26, 15, 14, délivrance de la vie, cf. Liv. 40, 4, 13 ; <b> c)</b> vengeance, punition : Tac. Ann. 6, 32 ; Juv. 16, 22, etc.
|gf=<b>vindicta</b>,¹¹ æ, f. ([[vindico]])<br /><b>1</b> baguette dont l’[[assertor]] libertatis touchait l’esclave qu’on voulait affranchir : Cic. Top. 10 ; Pl. Curc. 212 ; Hor. S. 2, 7, 76 ; [[Gaius]] Inst. 1, 17 ; 1, 18, etc.<br /><b>2</b> [fig.] <b> a)</b> action de revendiquer, de reconquérir : vindictam [[aliquam]] libertatis suæ quærere Liv. 24, 37, 10, chercher un moyen de reconquérir sa liberté, cf. Liv. 34, 49, 3 ; <b> b)</b> affranchissement, délivrance : vitæ Liv. 26, 15, 14, délivrance de la vie, cf. Liv. 40, 4, 13 ; <b> c)</b> vengeance, punition : Tac. Ann. 6, 32 ; Juv. 16, 22, etc.
}}
{{Georges
|georg=vindicta, ae, f. ([[vindico]]), I) der [[Stab]], [[womit]] der [[assertor]] libertatis den Sklaven berührte, der in [[Freiheit]] [[gesetzt]] [[werden]] sollte, der Freiheitsstab, si [[neque]] censu [[neque]] vindictā [[neque]] testamento [[liber]] [[factus]] est, Cic.: [[ter]] [[vindicta]] quaterque imposita, Hor.: [[istoc]] verbo vindictam para, mach' mich [[mit]] diesem Worte [[frei]], Plaut. – II) meton.: A) ([[nach]] [[vindico]] no. I, B) die Inanspruchnahme = die Befreiung, [[Rettung]], v. invisae huius vitae ([[von]] dem verh. L.), Liv.: [[mors]] [[una]] v. est, Liv. – v. libertatis, Liv. u. Vell.: vgl. M. [[Müller]] Liv. 2, 5, 10. – B) ([[nach]] [[vindico]] II, B) die [[Rache]], [[Strafe]], Phaedr., Tac. u.a.: [[legis]] severae, Ov.
}}
}}

Revision as of 09:52, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

vindicta: ae, f. vindico,
I the staff or rod with which a slave was touched in the ceremony of manumission, a liberating-rod, manumission - staff.
I Lit., Dig. 4, 16; Just. Inst. 1, 5, 1: si neque censu neque vindictā nec testamento liber factus est, non est liber, Cic. Top. 2, 10; id. Rab. Perd. 5, 16; Plaut. Curc. 1, 3, 56: te quoque servari, modo quam vindicta redemit, Quis ferat? Ov. A. A. 3, 615; id. R. Am. 74; Liv. 2, 5, 9; Hor. S. 2, 7, 76; Pers. 5, 88; Plin. Ep. 7, 16, 4; Gai Inst. 1, 17 sq.; 1, 18; 1, 38; Paul. Sent. 4, 12, 2.—
II Transf. (not ante-Aug.).
   A (Cf. vindico, II. B.) A means of asserting or defending, a vindication, protection, defence; esp. with libertatis: civitas in ipsā vindictā libertatis peritura, Liv. 34, 49, 3: vindictam aliquam libertatis suae quaerere, id. 24, 37, 10: utrique vindicta libertatis morte stetit, Vell. 2, 64, 3. —In other connections: petatur a virtute invisae hujus vitae vindicta, Liv. 26, 15, 14: mors, inquit, una vindicta est, id. 40, 4, 13: legis severae, Ov. P. 4, 6, 33.—
   B (Cf. vindico, II. C.) Vengeance, revenge, punishment (syn. ultio), Juv. 16, 22; Phaedr. 1, 29, 10; Juv. 13, 180; 13, 191; Petr. 136; Plin. 29, 1, 8, § 18; Tac. A. 6, 32; Paul. Sent. 5, 4, 12.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vindicta,¹¹ æ, f. (vindico)
1 baguette dont l’assertor libertatis touchait l’esclave qu’on voulait affranchir : Cic. Top. 10 ; Pl. Curc. 212 ; Hor. S. 2, 7, 76 ; Gaius Inst. 1, 17 ; 1, 18, etc.
2 [fig.] a) action de revendiquer, de reconquérir : vindictam aliquam libertatis suæ quærere Liv. 24, 37, 10, chercher un moyen de reconquérir sa liberté, cf. Liv. 34, 49, 3 ; b) affranchissement, délivrance : vitæ Liv. 26, 15, 14, délivrance de la vie, cf. Liv. 40, 4, 13 ; c) vengeance, punition : Tac. Ann. 6, 32 ; Juv. 16, 22, etc.

Latin > German (Georges)

vindicta, ae, f. (vindico), I) der Stab, womit der assertor libertatis den Sklaven berührte, der in Freiheit gesetzt werden sollte, der Freiheitsstab, si neque censu neque vindictā neque testamento liber factus est, Cic.: ter vindicta quaterque imposita, Hor.: istoc verbo vindictam para, mach' mich mit diesem Worte frei, Plaut. – II) meton.: A) (nach vindico no. I, B) die Inanspruchnahme = die Befreiung, Rettung, v. invisae huius vitae (von dem verh. L.), Liv.: mors una v. est, Liv. – v. libertatis, Liv. u. Vell.: vgl. M. Müller Liv. 2, 5, 10. – B) (nach vindico II, B) die Rache, Strafe, Phaedr., Tac. u.a.: legis severae, Ov.