ἄμοχθος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον,
A free from toil and trouble, of persons, S.Fr.410; ἄ. βίος Tr.147. Adv. ἀμόχθως Man.2.173, al. 2 shrinking from toil, καρδία Pi.N.10.30, E.Fr. 240. 3 not tired, X.Mem.2.1.33.
German (Pape)
[Seite 128] 1) nicht ermüdet, Xen. Mem. 2, 1, 33; Sp. – 2) sich nicht anstrengend, träg, καρδία Pind. N. 10. 30; βίος Soph. Tr. 146.
Greek (Liddell-Scott)
ἄμοχθος: -ον, ὁ ἀπηλλαγμένος μόχθου ἢ φροντίδος, ἐπὶ προσώπων, Σοφ. Ἀποσπ. 359· ἄμ. βίος ὁ αὐτ. Τρ. 147. 2) ὁ ἀποφεύγων τὸν κόπον, καρδία Πινδ. Ν. 10. 55, Εὐρ. Ἀποσπ. 242. 3) ὁ μὴ κεκμηκώς, Ξεν. Ἀπομ. 2. 1, 33.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non fatigué;
2 exempt de peine.
Étymologie: ἀ, μόχθος.
English (Slater)
ᾰμοχθος, -ον
1 avoiding labour οὐδ' ἀμόχθῳ καρδίᾳ προσφέρων τόλμαν παραιτεῖται χάριν (N. 10.30)
Spanish (DGE)
-ον
I 1de cosas que no supone esfuerzo τοιόνδε μὲν Ζεὺς κλέμμα πρεσβύτου πατρὸς ... ἄμοχθον ἤνυσεν λαβεῖν A.Fr.145.3.
2 de pers. que no ha sufrido trabajos ἄμοχθος γὰρ οὐδείς S.Fr.410
•no fatigado X.Mem.2.1.33, cf. ἄ. βίος vida sin fatigas S.Tr.147.
3 que no se esfuerza o fatiga καρδία Pi.N.10.30, cf. E.Fr.240.
II adv. -ως infatigablemente ἔργα τελοῦντας ἀ. Man.2.173, cf. 341.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἄμοχθος, -ον)
ο απαλλαγμένος από κόπους ή φροντίδες
νεοελλ.
αυτός που γίνεται δίχως πολύ μόχθο, εύκολος, άκοπος
αρχ.
1. απρόθυμος σε κόπους, φυγόπονος
2. ο μη κουρασμένος, ο ξεκούραστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερ. + μόχθος.
ΠΑΡ. αρχ. ἀμοχθεί.
Greek Monotonic
ἄμοχθος: -ον, 1. απαλλαγμένος από μόχθο ή φροντίδα, σε Σοφ.· αυτός που αποφεύγει τον κόπο, σε Πίνδ.
2. μη καταπονημένος, σε Ξεν.
