λειριόεις

From LSJ
Revision as of 00:04, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (5)

ὀλιγαρχία δὲ τῶν μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι͵ τῶν δ΄ ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον, ἀλλὰ κτλ. → But an oligarchy gives the many a share of the danger, and not content with the largest part takes and keeps the whole of the profit (Thucyd. 6.39)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λειριόεις Medium diacritics: λειριόεις Low diacritics: λειριόεις Capitals: ΛΕΙΡΙΟΕΙΣ
Transliteration A: leirióeis Transliteration B: leirioeis Transliteration C: leirioeis Beta Code: leirio/eis

English (LSJ)

εσσα, εν, prop.

   A like a lily, but in Hom. only metaph., χρόα λειριόεντα lily skin, Il.13.830; of the cicadae, ὄπα λειριόεσσαν their delicate voice, 3.152; of the Muses' voice, Hes.Th.41; Ἑσπερίδες Q.S.2.418.    2 of the lily, κάρη Nic.Al.406.

German (Pape)

[Seite 26] εσσα, εν, von der Lilie, lilienartig (vgl. auch λειρός), χρὼς λειριόεις, die lilienweiße, zarte Haut, Il. 13, 830; übertr. von der Stimme der Cicaden, ὃψ λειριόεσσα, die zarte, liebliche Stimme, 3, 152, wie von der Stimme der Musen, Hes. Th. 41 u. sp. D., wie Ap. Rh. 4, 903; Ἑσπερίδες Qu. Sm. 2, 418.

Greek (Liddell-Scott)

λειριόεις: εσσα, εν, (λείριον)˙― ὡς κρίνον, ὅμοιος κρίνῳ, ἀλλὰ παρ’ Ὁμ. μόνον μεταφ., χρὼς λειριόεις, ἐπιδερμὶς ὁμοία πρὸς κρίνον, Ἰλ. Ν. 830˙ ἐπὶ τῶν τεττίγων, ὄψ λειριόεσσα, ἡ λεπτὴ αὐτῶν φωνή, Γ. 152˙ καὶ ἐπὶ τῆς φωνῆς τῶν Μουσῶν, Ἡσ. Θ. 41˙ Ἑσπερίδες Κόϊντ. Σμ. 2. 418. 2) τοῦ κρίνου, κάρη Νικ. Ἀλ. 406.

French (Bailly abrégé)

όεσσα, όεν;
blanc ou beau comme un lis ; qui a la douceur du lis.
Étymologie: λείριον.

English (Autenrieth)

εσσα (λείριον): lily-like, lily-white, Il. 13.830 ; ὄψ, ‘delicate,’ Il. 3.152. (Il.)

Greek Monolingual

λειριόεις, -εσσα, -εν (Α) λείριον
1. αυτός που μοιάζει με κρίνο ως προς το χρώμα, λευκός σαν το κρίνο
2. μτφ. τρυφερός, απαλός («Εσπερίδες λειριόεσσαι», Κόιντ.)
3. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε κρίνο («λειριόεντα κάρη» — τα άνθη του κρίνου, τα κρίνα, Νίκ.)
4. (για τη φωνή του τζιτζικιού) λεπτός, οξύς, διαπεραστικός, μονότονος («οἵ τε καθ' ὕλην δενδρέῳ καθεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῑσι», Ομ. Ιλ.)
5. (για τη φωνή τών Μουσών) γλυκύς, τρυφερός, απαλός.

Greek Monotonic

λειριόεις: -εσσα, -εν, όμοιος με κρίνο· μεταφ., χρὼς λειριόεις, επιδερμίδα όμοια με κρίνο, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για τζιτζίκια, ὂπα λειριόεσσαν, η λεπτή τους φωνή, στο ίδ.