χητοσύνη
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
English (LSJ)
ἡ, A desolation, loneliness, AP9.408 (Antip.).
German (Pape)
[Seite 1354] ἡ, Mangel, Bedürftigkeit, Verwaisung, Einsamkeit, Antp. Th. 35 (IX, 408).
Greek (Liddell-Scott)
χητοσύνη: ἡ, ἔλλειψις, στέρησις, ἐρημία, Ἀνθ. Παλ. 9. 408.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
privation, manque.
Étymologie: χῆτος.
Greek Monolingual
ἡ, Α
1. στέρηση, ένδεια
2. απομόνωση.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ανάγεται στο ρ. χατέω και εμφανίζει μακρό (δηλ. απαθές) το φωνήεν της ρίζας ghē- και κατάλ. -σύνη].
Greek Monotonic
χητοσύνη: ἡ, ανάγκη, στέρηση, ερημιά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
χητοσύνη: (ῠ) ἡ покинутость, одиночество Anth.
Middle Liddell
χητοσύνη, ἡ, [from χῆτος
need, destitution, loneliness, Anth.
