ἀμφίτομος
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
ον, cutting on both sides, two-edged, βέλεμνον A. Ag. 1496; λόγχαι, ξίφη, E. Hipp. 1375, El. 164; βουπλήξ QS. 11.190.
German (Pape)
[Seite 145] zweischneidig, βέλεμνον Aesch. Ag. 1475; λόγχαι Eur. Hipp. 1375; ξίφος El. 164. Ebenso sp. D., z. B. Ap. Rh. 1, 168 πέλεκυς.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίτομος: -ον, ὁ ἑκατέρωθεν τέμνων, δίστομος, βέλεμνον Αἰσχύλ. Ἀγ. 1496· λόγχαι, ξίφη Εὐρ. Ἱππ. 1375, Ἠλ. 164· ἐν τῷ Θησ. Στ. γράφεται παροξυτόνως ἀμφιτόμος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à deux tranchants.
Étymologie: ἀμφί, τέμνω.
Spanish (DGE)
-ον
de doble filo, βέλεμνον A.A.1496, λόγχη E.Hipp.1375, βουπλήξ Q.S.11.190, Nonn.D.5.14.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφίτομος: обоюдоострый (βέλεμνον Aesch.; ξίφος, λόγχη Eur.).
