ἀντῳδός
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
English (LSJ)
όν, singing in answer, responsive, ἠχὼ λόγων ἀντῳδός Ar.Th.1059; ἀ. πανὶ κρέκων κέλαδον AP7.196 (Mel.); μέλος ἀ. ἠχεῖν, of birds, Ael.NA4.16.
Spanish (DGE)
-όν
que responde a c. gen. Ἠχὼ λόγων ἀντῳδός E.Fr.114aSn. (= Ar.Th.1059)
•c. dat. ἀντῳδὸν Πανὶ κρέκων κέλαδον AP 7.196 (Mel.)
•abs. que responde a otro de ciertos pájaros μέλος ἀντῳδὸν ἠχοῦσι Ael.NA 4.16.
German (Pape)
[Seite 265] (ᾠδή), entgegensingend, wiederhallend, ἠχὼ λόγων ἀντῳδός Ar. Th. 1059; χείλη Archi. 28 (VII, 191); entgegentönend, κέλαδος Mel. 111 (VII, 196); μέλος ἀντ. ἠχεῖν Ael. N. A. 4, 16.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui répond à un chant ou par un chant.
Étymologie: ἀντί, ᾠδή.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντῳδός: -όν, ὁ ἐπαναλαμβάνων τὴν ᾠδήν, ὁ ἐπαναλέγων, ἠχὼ λόγων ἀντῳδός, ἡ ἐπαναλαμβάνουσα τοὺς λόγους, Ἀριστοφ. Θεσμ. 1059· ἀντ. τινι κέλαδος Ἀνθ. Π. 7. 196· μέλος ἀντ. ἠχεῖν, ἐπὶ πτηνῶν, Αἰλ. π. Ζ. 4. 16.
Greek Monolingual
ἀντῳδός, -όν (Α)
αυτός που απαντά με ωδή («ἠχὼ λόγων ἀντῳδός» — η ηχώ που επαναλαμβάνει τους λόγους, Αριστοφάνης
«μέλος ἀντῳδὸν ἠχεῖν» —για πουλιά— Αιλιανός).
Greek Monotonic
ἀντῳδός: -όν (ᾄδω), αυτός που άδει ως απόκριση, επαναληπτικός, σε Αριστοφ., Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀντῳδός: поющий в ответ, вторящий песне (ἠχὼ λόγων ἀ. Arph.; ἀ. Πανὶ κἐλαδος Anth.).
Middle Liddell
[ἄιδω]
singing in answer, responsive, Ar., Anth.
