ποντοπορέω
μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down, I no longer have the strength to hold up alone the weight of grief that pushes against me, I no longer have the strength to counterbalance alone the weight of grief that acts as counterweight, I have no longer strength to balance alone the counterpoising weight of sorrow
English (LSJ)
= ποντοπορεύω (pass over the sea, sea-traversing), νηῦς ποντοποροῦσα sea-sailing, Od. 11.11, cf. LXX Pr. 24.54 (30.19), QS. 7.397 ; sail the open sea, opp. a coasting voyage, Plu. Dio 25 ; κύματα… ποντοπόρει βιότου AP 10.74 (Paul. Sil.).
German (Pape)
[Seite 681] das Meer bereisen, befahren, vom Schiffe gesagt, Od. 11, 11 u. sp. D., wie M. Arg. 24 (X, 4); auch Plut. Pericl. 26 Dion. 25 u. a. Sp., bes. auf dem hohen Meere, auf offener See fahren, im Ggstz zur Küstenfahrt.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
parcourir ou traverser la mer.
Étymologie: ποντοπόρος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποντοπορέω zie ποντοπορεύω.
Russian (Dvoretsky)
ποντοπορέω:
1) плыть по морю, совершать морское путешествие (ἱστία ποντοπορούσης, sc. νηός Hom.);
2) плыть в открытом море Plut., Anth.
Greek Monotonic
ποντοπορέω: μέλ. -ήσω, περνώ τη θάλασσα, νηῦς ποντοποροῦσα, αυτή που διαπλέει τη θάλασσα, σε Ομήρ. Οδ.
Greek (Liddell-Scott)
ποντοπορέω: διέρχομαι τὴν θάλασσαν, (νηὸς) ποντοπορούσης, διαπλεούσης τὴν θάλασσαν, Ὀδ. Λ. 11 πλέω ἐν τῷ ἀνοικτῷ πελάγει, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν παρὰ τὴν ἀκτὴν πλοῦν, Πλουτ. Δίων 25· κύματα... ποντοπόρει βιότου Ἀνθ. Π. 10. 74.
Middle Liddell
ποντοπορέω, fut. -ήσω
to pass the sea, νῆυς ποντοποροῦσα sea-sailing, Od. [from ποντοπόρος
