νομαδικός
τί δ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ τε τιλθῇ, ἕξει τινὰ γνώμην λέγειν τὸ μὴ εὐρύπρωκτος εἶναι; → What if he should have a radish shoved up his ass because he trusted you and then have hot ashes rip off his hair? What argument will he be able to offer to prevent himself from having a gaping-anus | but suppose he trusts in your advice and gets a radish rammed right up his arse, and his pubic hairs are burned with red-hot cinders. Will he have some reasoned argument to demonstrate he's not a loose-arsed bugger
English (LSJ)
ή, όν, A of or for a herdsman's life, pastoral, βίος Arist.Pol.1256b1, Dicaearch. ap. Porph.Abst. 4.2; ν. διασκευή Plb.8.29.7; γένη Scymn.81; also of flying insects, roving, wandering, ὁ βίος ν. Arist.PA682b7. Adv. -κῶς like nomads, Str.2.1.17; ν. καὶ Σκυθικῶς Id.11.8.7. II as pr. n., Numidian, ἱππεῖς Plb.1.19.2; ἀλεκτρυών Luc.Nav.23.
German (Pape)
zum Hirtenleben gehörig, nomadisch; βίος, das nomadische Leben der Hirtenvölker, Arist. part. an. 4.6; διασκευή, Pol. 8.31.7.
• Adv. νομαδικῶς, Strab. II.127, nach Nomadenart.
Russian (Dvoretsky)
νομᾰδικός: пастушеский, скотоводческий, т. е. кочевой (βίος Arst.; διασκευή Polyb.).
Greek (Liddell-Scott)
νομᾰδικός: -ή, -όν, (νομὰς) ὡς καὶ νῦν, ὁ ἀνήκων εἰς νομάδας, βίος Ἀριστ. Πολιτικ. 1. 8, 8 ν. διασκευὴ Πολύβ. 8. 31, 7· ἐπί τινων πτηνῶν, «τῶν πτηνῶν ὧν μέν ἐστιν ὁ βίος νομαδικὸς καὶ διὰ τὴν τροφὴν ἀναγκαῖον ἐκτοπίζειν, τετράπτερά τέ ἐστι καὶ τὸν τοῦ σώματος ἔχει κοῦφον ὄγκον, οἷον αἵ τε μέλιτται καὶ τὰ σύμφυλα ζῷα ταύταις» Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 6, 3. - Ἐπίρρ. -κῶς, κατὰ τὸν τρόπον τῶν νομάδων, Στράβ. 75 καὶ 513, κτλ. 2) ὁ ἐκ Νουμιδίας, Πολύβ. 1, 19, 2, κ. ἀλλ.· πρβλ. νομὰς Ι. 2.
Greek Monolingual
-ή, -ό (ΑΜ νομαδικός, -ή, -όν)
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε νομάδες ή αυτός που γίνεται κατά τον τρόπο τών νομάδων («οἱ μὲν οὖν βίοι τοσοῦτοι σχεδὸν εἰσὶν... νομαδικός, γεωργικός, ληστρικός, ἁλιευτικός, θηρευτικός», Αριστοτ.)
αρχ.
1. (για έντομα ή πτηνά) αυτός που περιπλανιέται, αποδημητικός («τῶν πτηνῶν ὧν μὲν ἐστὶν ὁ βίος νομαδικὸς καὶ διὰ τὴν τροφὴν ἀναγκαῖον ἐκτοπίζειν», Αριστοτ.)
2. αυτός που κατάγεται από την Νουμιδία.
επίρρ...
νομαδικώς και -ά (Α νομαδικῶς)
όπως οι νομάδες, κατά τον τρόπο τών νομάδων, με περιπλάνηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νομάς, -άδος + κατάλ. -ικός].
Greek Monotonic
νομᾰδικός: -ή, -όν (νομάς)·
1. αυτός που ανήκει ή αρμόζει στη ζωή βοσκού, νομαδικός, ποιμενικός, σε Αριστ.· επίρρ. -κῶς, κατά τον τρόπο των νομάδων, σε Στράβ.
2. αυτός που προέρχεται από τη Νουμιδία (αρχ. περιοχή της
Β. Αφρικής, που σήμερα καλύπτεται από την Αλγερία), σε Πολύβ.
Middle Liddell
νομᾰδικός, ή, όν νομάς
1. of or for a herdsman's life, nomadic, pastoral, Arist.:—adv. -κῶς, like Nomads, Strab.
2. Numidian, Polyb.
