χοϊκός
έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά → Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless | Tell him yourself, poor brother, what it is you need! For abundance of words, bringing delight or being full of annoyance or pity, can sometimes lend a voice to those who are speechless.
English (LSJ)
χοϊκή, χοϊκόν, (χοῦς B)
A of earth or clay, 1 Ep.Cor.15.47; κόνις Ph. 2.673.
II of the age to take part in the festival of χόες, IG3.1342.
German (Pape)
[Seite 1361] von Schutt, von Erde, Lehm, N.T.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
fait de terre.
Étymologie: χόος².
Russian (Dvoretsky)
χοϊκός: [χοος II] состоящий из земли или праха (ἄνθρωπος NT).
Greek (Liddell-Scott)
χοϊκός: -ή, -όν, (χοῦς Β) ὁ ἐκ χώματος, ἐκ γῆς, ὡς τὸ γήϊνος, πήλινος, Α΄ Ἐπιστ. πρ. Κορινθ. ιε΄, 47, Κλήμ. Ἀλ. 981, Ρήτορες (Walz) τ. 1, σ. 613. ΙΙ. ἴδε χοῦς (Α) ἐν τέλει.
English (Strong)
from χόος; dusty or dirty (soil-like), i.e. (by implication) terrene: earthy.
English (Thayer)
χοικη χοικον (χοῦς, which see), made of earth, earthy: γυμνοί τούτους τοῦ χοϊκοῦ βαρους, Anon. in Walz, Rhett. i., p. 613,4; (Hippolytus haer. 10,9, p. 314,95).)
Greek Monolingual
-ή, -όν, ΜΑ [χοῦς (II)]
φτειαγμένος από χώμα, από πηλό («ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός», ΚΔ)
αρχ.
1. αυτός που βρίσκεται σε ηλικία κατάλληλη για να πάρει μέρος στην εορτή τών Χοών
2. (το θηλ. πληθ. ως ουσ.) αἱ χοϊκαί
πιθ. η εορτή τών Χοών που γινόταν στην Αθήνα.
Greek Monotonic
χοϊκός: -ή, -όν (χοῦς Β), αυτός που προέρχεται από τη γη ή το χώμα, σε Καινή Διαθήκη
Chinese
原文音譯：co?kÒj 何衣可士
詞類次數：形容詞（4）
原文字根：土的
字義溯源：屬土的，屬土，是屬土的，污穢的，世俗的，土作的；源自（χόος / χοῦς）=塵土），而 （χόος / χοῦς）出自（χειμών）=暴風雨）， （χειμών）又出自（Χερούβ）X*=灌注，流出）
出現次數：總共（4）；林前（4）
譯字彙編：
1） 屬土的（2） 林前15:48； 林前15:48；
2） 屬土（1） 林前15:49；
3） 是屬土的（1） 林前15:47
