βᾶ

English (LSJ)

shortd. form of βασιλεῦ,
A king! A.Supp.892 (lyr.).
II an exclamation baa! (with ref. to the baaing of a lamb), Hermipp.19.

Spanish (DGE)

baa onomatopeya del balido de un cordero, Hermipp.18; cf. βῆ.
exclamation ὦ βᾶ tal vez abreviación de ὦ βασιλεῦ = rey A.Supp.892, 902.

German (Pape)

[Seite 422] Interjection, bah! Hermipp. bei Eust. zu Il. 11, 438; cf. B. A. 438. (voc. von βᾶς, vgl. πᾶ), alte kurze Form für βασιλεῦ, o König! Aesch. Suppl. 869. 878.

French (Bailly abrégé)

pê par réduction de βασιλεῦ, ô roi !.
Étymologie: DELG abréviation de πατήρ dans les scholies.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βᾶ vocat., afk. van βασιλεῦ, koning.

Russian (Dvoretsky)

βᾶ: [voc. к βασιλεύς I] о царь!, по друг. = βῆθι Aesch.

Frisk Etymological English

1.
Grammatical information: interj.
Meaning: imitation of the bleating of a lam (Hermipp. 19).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: Imitation of a real sound. Cf. βῆ.
2. Meaning: Abbreviation of βασιλεῦς A. (Supp. 892,lyr.)
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Cf. Schwyzer 423 A. 2. But there is a var. lect. πᾶ, abbr. of πατήρ.

Middle Liddell

[shortd. form of voc. Βασιλεῦ]
king! Aesch.

Greek Monotonic

βᾶ: συντετμ. τύπος αντί βασιλεῦ, σε Αισχύλ.

Greek (Liddell-Scott)

βᾶ: συντετμημένον ἀντὶ βασιλεῦ, Αἰσχύλ. Ἱκ. 892, Βαλκ. Ἡρόδ. 4. 59. Ἀδων. σ. 383· οὕτω μᾶ, δῶ ἀντὶ μάτηρ, δῶμα, πρβλ. Λοβ. Παραλ. σ. 78. Ὀνομαστική τις Βᾶς ἀπαντᾷ παρὰ Μέμν. ἐν Φωτ. Βιβλ. 228, πρβλ. Α. Β. 1181. ΙΙ. ἐπιφώνημα, μπᾶ! Ἕρμιππ. Δημ. 9.

Frisk Etymology German

βᾶ: 1.
{bã}
Meaning: Interjektion, das Blöken eines Lamms imitierend (Hermipp. 19).
Etymology: Elementarschöpfung.
Page 1,205
2. A. Supp. 892 (lyr.)
{bã}
Etymology: wird als Kurzform von βασιλεῦ gedeutet. Vgl. Schwyzer 423 A. 2. Var. lect. πᾶ.
Page 1,205