θρεπτήριος
τὴν πρὶν ἐνεσφρήγισσεν Ἔρως θρασὺς εἰκόνα μορφῆς ἡμετέρης θερμῷ βένθεϊ σῆς κραδίης → the image of my beauty that bold Love earlier stamped in the hot depths of your heart
English (LSJ)
θρεπτήριον,
A feeding, nourishing, μαστός A.Ch.545.
II πλόκαμος Ἰνάχῳ θρεπτήριος = hair dedicated as a thank-offering to Inachus, ib. 6.
III Subst. θρεπτήριον, τό, = θρεπτάριον (young student, young slave), PLond.5.1708.248 (vi A.D.).
2 pl., θρεπτήρια, τά, reward for rearing, made to nurses by parents, h.Cer.168,223; also, return made by children for their rearing (Att. τροφεῖα), Hes.Op.188, Ael.VH2.7.
b nourishment, τὰ… νηδύος θρεπτήρια S.OC1263.
German (Pape)
[Seite 1217] 1) ernährend, μασθός Aesch. Ch. 538; τὰ θρεπτήρια, al Nahrungsmittel, νηδύος Soph. O. C. 1265, b) Lohn für die Ernährung, Ammenlohn, ἀπὸ θρεπτήρια δοίη H. h. Cer. 168. 223, auch der Lohn, den die Kinder den Eltern erstatten, Hes. O. 186, s. τροφεῖον. – 2) ernährt, πλόκαμος Ἰνάχῳ θρ., die man für den In. hat wachsen lassen, Aesch. Ch. 6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui nourrit ; subst. τὰ θρεπτήρια nourriture, secours que donnent des enfants à leurs parents âgés;
2 que l'on offre pour prix de soins nourriciers.
Étymologie: τρέφω.
Greek Monolingual
θρεπτήριος, -ον (ΑΜ) θρεπτήρ
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ θρεπτήριον
τόπος διατροφής και ανατροφής
αρχ.
1. ικανός και κατάλληλος να τρέφει, θρεπτικός
2. αυτός που έχει τραφεί, αυτός που έχει ανατραφεί
3. τα προς το ζην, η τροφή
4. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) α) τὰ θρεπτήρια
η αμοιβή που δινόταν από τους γονείς σε τροφούς ή παιδαγωγούς τών παιδιών τους, τα θρέπτρα
β) τα έξοδα ανατροφής που ανταπέδιδαν τα παιδιά στους γονείς.
Greek Monotonic
θρεπτήριος: -ον (τρέφω),
I. αυτός που είναι σε θέση να θρέψει ή να μεγαλώσει κάποιον, θρεπτικός, σε Αισχύλ.
II. πλόκαμος θρεπτήριος, μακριά κόμη που προσφέρεται σαν αφιέρωμα σε θεό, στον ίδ.
III. 1. θρεπτήρια, τά, αμοιβές για ανατροφή, σε Ομηρ. Ύμν.· επίσης, οι αντιπροσφορές που γίνονται από τα παιδιά προς τους γονείς για την ανατροφή τους, σε Ησίοδ.
2. = τροφή, θρέψη, διατροφή, συντήρηση, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
θρεπτήριος:
1 питающий, кормящий (μαστός Aesch.);
2 служащий наградой за воспитание (πλόκαμος Ἰνάχῳ θ. Aesch.).
Middle Liddell
θρεπτήριος, ον τρέφω
I. able to feed or rear, feeding, nourishing, Aesch.
II. πλόκαμος θρ. hair let grow as an offering, Aesch.
III. θρεπτήρια, τά, rewards for rearing, Hhymn.; but also, the returns made by children for their rearing, Hes.
2. = τροφή, nourishment, Soph.
