Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

turbulentus

From LSJ
Revision as of 09:06, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_13)
Sophocles, Antigone, 781

Latin > English (Lewis & Short)

turbŭlentus: a, um, adj. turba,
I full of trouble or commotion.
I Pass., restless, agitated, confused, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous (class.; syn. tumultuosus): tempestas, stormy, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; Plaut. Rud. 4, 4, 143; Auct. B. Alex. 45, 2: loci Neptunii, Plaut. Mil. 2, 5, 3: aqua, turbid, muddy, Phaedr. 1, 1, 5: atomorum turbulenta concursio, confused, Cic. Fin. 1, 6, 20: est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis, id. Rep. 3, 35, 49 (Non. 301, 6): res publica, id. Fam. 12, 10, 3: heu edepol res turbulentas! Plaut. Ep. 1, 1, 68: praeda, id. Rud. 4, 4, 142: ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa, Cic. Caecin. 12, 34: errores, id. N. D. 2, 28, 70: animi, stirred up, aroused, excited, id. Tusc. 4, 5, 9.—Comp.: turbulentior inde annus excepit, Liv. 2, 61, 1.—Sup.: turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum), Cic. Pis. 15, 33; id. Fam. 9, 1.—
II Act., making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: turba plerumque est turbulenta, Varr. ap. Gell. 13, 11, 3: P. Decius fuit ut vita sic oratione etiam turbulentus, Cic. Brut. 28, 108: seditiosus civis et turbulentus, id. de Or. 2, 11, 48: turbulenti et mali cives, id. ib. 2, 31, 135: tribuni, Tac. H. 2, 38: contiones, Cic. Att. 4, 3, 4; Quint. 5, 13, 39: consilia Antonii, Cic. Att. 15, 4, 1: minae populi, Quint. 2, 20, 8.— Sup.: tribuni plebis, Caes. B. C. 1, 5: leges, Suet. Caes. 16.—Hence, adv.: turbŭlen-tē, in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, boisterously, with violence (cf. also turbulenter).
   (a)    Form turbulente: qui non turbulente humana patiantur, without agitation, composedly, Cic. Tusc. 4, 28, 60: se gerere, Dig. 48, 19, 28, § 3.—
   (b)    Form turbulenter: nihil turbulenter, nihil temere facere, Cic. Fam. 2, 16, 7.—Comp.: egit de Caepione turbulentius, Cic. Part. Or. 30, 105.—Sup.: regere, Sid. Ep. 2, 13 med.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

turbŭlentus,¹¹ a, um (turba),
1 troublé, agité, en désordre : illa atomorum turbulenta concursio Cic. Fin. 1, 20, cette rencontre désordonnée des atomes ; turbulenta tempestas Cic. Verr. 2, 5, 26, temps orageux ; turbulentior annus Liv. 2, 61, 1, année plus troublée ; turbulentissimum tempus Cic. Pis. 33, l’époque la plus orageuse ; animi turbulenti Cic. Tusc. 4, 9, les âmes que troublent les passions
2 qui trouble, qui cause du désordre, turbulent, remuant, factieux : seditiosus civis et turbulentus Cic. de Or. 2, 48, citoyen séditieux et remuant, cf. Cic. de Or. 2, 135 ; contiones turbulentæ Cic. Att. 4, 3, 4, harangues séditieuses || errores turbulenti Cic. Nat. 2, 70, erreurs pernicieuses.

Latin > German (Georges)

turbulentus, a, um (turba), unruhig, bewegt, beunruhigt, stürmisch, I) eig.: tempestas, stürmisch, Cic.: aqua, getrübt, Phaedr.: corcursio atomorum, verwirrt, ungeordnet, Cic.: quartum genus (Menschenklasse) est varium et muixtum et turbulentum, ist ein buntscheckiges u. verworrenes Gemisch, Cic. – II) übtr.: A) passiv = unruhevoll, voll Wirren, stürmisch, sturmerregt, res (Ggstz. placatae), Cic.: res publica, Cic.: tribunatus, Cic.: animus, beunruhigt, Cic.: annus turbulentior, Liv.: turbulentissimum tempus meum, Cic. – B) aktiv = a) Unruhe erregend, unruhig, stürmisch, cives, Cic.: homines, Liv.: tribuni, Tac.: contio, Cic.: lex, Suet.: erat naturā turbulentus et inquietus, Gran. Lic. – b) verwirrend, errores, Cic. de nat. deor. 2, 70: error, Firm. de err. 17, 4.