σύλη
ἃ γὰρ δεῖ μαθόντας ποιεῖν, ταῦτα ποιοῦντες μανθάνομεν → what we have to learn to do we learn by doing
English (LSJ)
ἡ, or σῦλον, τό,
A the right of seizing the ship or cargo of a foreign merchant, to cover losses received through him: generally, right of seizure, right of reprisal, prop. of goods (opp. ἀνδροληψία), σῦλον ἔχειν κατά τινος Arist.Oec.1347b23; ἐν σύλῳ when engaged in privateering, IG12(5).24.11 (Sicinos): but mostly in pl. σῦλαι or σῦλα, διὰ τὰς σύλας D.51.13; ὅπου ἂν σῦλαι μὴ ὦσιν Ἀθηναίοις where the Athenians have [to fear] no right of seizure, Syngr. ap. D.35.13; δεδομένων συλῶν Φασηλίταις κατὰ Ἀθηναίων Id.35.26; [ὁρῶν] Βοιωτοὺς σῦλα ποιουμένους [seeing] the B. exercising this right, Lys.30.22 (v.l.); μήνυτρα σύλων ὧν ὁ θεὸς ἐσυλήθη Babr.2.12. II σῦλον is the cargo seized in IG9(1).333.5 (Locr., v. B.C.): σῦλα, τά,= booty, Str.17.1.8; σύλη, ἡ, booty, SIG10 (Samos, vi B.C.).
Greek (Liddell-Scott)
σύλη: ἡ, ἢ σῦλον, τό· (ἴδε σκῦλον)· ― τὸ δικαίωμα τοῦ καταλαμβάνειν τὸ πλοῖον ἢ τὸ φορτίον ξένου ἐμπόρου πρὸς ἀποζημίωσιν βλάβης ὑπ’ ἐκείνου γενομένης (πρβλ. σύμβολον ΙΙ), καθόλου, τὸ δικαίωμα τῆς «κατασχέσεως» κυρίως ἐμπορευμάτων, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἀνδροληψία· σῦλον ἔχειν κατά τινος Ἀριστ. Οἰκ. 2. 11, 1· ἐν σύλῳ, ἐν ᾧ ἠσχολούμην εἰς κατάληψιν καὶ παραλαβὴν πραγμάτων πρὸς ἀποζημίωσιν, Συλλ. Ἐπιγραφ. (προσθῆκ.) 2447b. 11· ― ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθ. σῦλαι ἢ σῦλα, διὰ τὰς σύλας Δημ. 1232. 4· σύλας διδόναι τινὶ κατά τινος ὁ αὐτ. 931. 23· ὅπου σῦλαι μὴ ὦσιν Ἀθηναίοις, ὅπου οἱ Ἀθηναῖοι οὐδένα φόβον θὰ ἔχωσιν ὅτι θὰ ἐνεργηθῇ κατ’ αὐτῶν τὸ δικαίωμα κατοχῆς, παρὰ Δημ. 927. 4· διδομένων σύλων Φασηλίταις κατὰ Ἀθηναίων ὁ αὐτ. 931. 23· [ὁρῶν] Βοιωτοὺς σῦλα ποιουμένους, [βλέπων] ὅτι οἱ Βοιωτοὶ ἐξήσκουν τὸ δικαίωμα τῆς κατασχέσεως, Λυσί. 185. 18· σῦλα συλᾶσθαι, διαρπάζεσθαι, Βαβρ. 2. 12· ― Τὸ δικαίωμα τοῦτο ἐξασκούμενον ἐναντίον ὁλοκλήρου κράτους ἐν καιρῷ πολέμου ἦτο κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον ὅ,τι καὶ νῦν, ἡ ἄδεια πρὸς σύλησιν τῶν ἐχθρικῶν πλοίων, ἴδε Böckh P. E. 1. 185., 2. 575. II. σῦλον εἶναι τὸ κατασχεθὲν φορτίον πλοίου ἐν Ἐπιγραφῇ παρὰ Hicks 31, 5.
Greek Monolingual
η, ΝΑ
η λεία
αρχ.
1. το δικαίωμα κατάσχεσης του πλοίου ή και του φορτίου που ανήκε σε ξένο έμπορο ως αποζημίωση για βλάβη που αυτός προκάλεσε ή και για οφειλή ληξιπρόθεσμη, καθώς και η άσκηση του παραπάνω δικαιώματος
2. (κυρίως στον πληθ.) αἱ σῡλαι
τα λάφυρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. χρησιμοποιήθηκε αρχικά στον πληθ. σῦλαι (πρβλ. σῦλον < σῦλα). Για ετυμολ. βλ. λ. συλώ].