ἀκήρυκτος
μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε → do not judge, or you will be judged | do not judge, lest you should be judged | judge not, that ye be not judged | judge not, that you be not judged | do not judge, so that you will not be judged | do not judge so that you will not be judged | do not judge lest you be judged | do not judge, so that you won't be judged | you shall not judge, lest you be judged | don't condemn others, and God won't condemn you | judge not, that you may not be judged | stop judging so that you will not be judged | do not judge others, so that God will not judge you
English (LSJ)
ον,
A unannounced, unproclaimed, ἀ. πόλεμος sudden war, Hdt.5.81; also a war in which no herald was admitted, truceless, X.An.3.3.5, Pl.Lg.626a, Aeschin.2.33; ἦν γὰρ ἄσπονδος καὶ ἀ. ὑμῖν πρὸς τοὺς θεατὰς πόλεμος D.18.262; ἀ. ἔχθρα Plu. Per.30. 2 without flag of truce, τὸ ἀ. τῆς ὁδοῦ App.Mith.104. Adv. -τως, ἐφοίτων Th.1.146; cf. foreg. II not proclaimed victor by heralds, inglorious, E.Heracl.89, Aeschin.3.230. III with no tidings, not heard of, S.Tr.45, Nonn.D.9.249. 2 unheralded, ἔρωτες ib.48.653.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκήρυκτος: -ον, ὁ μὴ προαγγελθείς, μὴ προκηρυχθείς· ἀκ. πόλεμος, αἰφνίδιος πόλεμος, Ἡρόδ. 5. 81· ἀλλὰ καί, πόλεμος, καθ’ ὃν δὲν γίνεται δεκτὸς κῆρυξ ἐρχόμενος παρὰ τῶν πολεμίων, ἄνευ ἀνακωχῆς, Ξεν. Ἀν. 3.3, 5, Πλάτ. Νόμ. 626Α· ἦν γὰρ ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος ὑμῖν πρὸς τοὺς θεατὰς πόλεμος, Δημ. 314. 16· (πρβλ. ἄσπονδος)· ἀκ. ἔχθρα, Πλουτ. Περικλ. 30. 2) ἄνευ κήρυκος, τὸ ἀκ. τῆς ὁδοῦ, τὸ ὅτι τὸ ταξείδιον δὲν εἶχε προετοιμασθῇ διὰ κηρύκων, Ἀππ. Μιθρ. 104. - Ἐπίρρ. -τως, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ἀνάγκη κήρυκος, Θουκ. 1.146, πρβλ. τὸ προηγ. ΙΙ. ὁ μὴ ὑπὸ κηρύκων ἀνακηρυχθεὶς νικητής, ἄδοξος, ἄγνωστος, Εὐρ. Ἡρακλ. 89, Αἰσχίν. 86. 37. ΙΙΙ. περὶ οὗ δὲν ἐκόμισεν ἀγγελίαν κῆρυξ, Σοφ. Τρ. 45.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non annoncé par un héraut : ἀκήρυκτος πόλεμος guerre soudaine, que l’on ne prend même pas le temps de déclarer HDT, ou guerre implacable, où l’on n’a même pas admis la déclaration du héraut XÉN ; en gén. ἀκήρυκτος ἔχθρα PLUT haine implacable;
2 non proclamé par un héraut ; sans gloire, obscur;
3 dont on n’entend pas parler, dont on ne reçoit pas de nouvelles.
Étymologie: ἀ, κηρύσσω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no declarado por heraldo πόλεμος Hdt.5.81, Pl.Lg.626a, D.C.46.35.5
•inopinado, sin aviso de una asechanza AP 11.136 (Lucill.)
•no dado a conocer, del que no se tiene noticia ἀ. μένει S.Tr.45, Διόνυσος Nonn.D.21.191, λέκτρα Nonn.D.8.309, ἔρωτες Nonn.D.48.653.
2 desconocido, oscuro, sin gloria σῶμα E.Heracl.89, ὑμεῖς ἀστεφάνωτοι καὶ ἀκήρυκτοι γίγνεσθε Aeschin.3.230.
II sin intervención de heraldo, sin cuartel πόλεμος X.An.3.3.5, ἄσπονδος καὶ ἀ. πόλεμος D.18.262, ἄσπονδος καὶ ἀ. ἔχθρα Plu.Per.30
•subst. τὸ ἀ. hecho de no pedir una tregua τὸ ἀκήρυκτον τῆς ὁδοῦ App.Mith.104.
III adv. -ως
1 sin mediación de heraldos ἐφοίτων Th.1.146.
2 sin cuartel πολεμεῖν Poll.1.151; cf. ἀκηρυκτί.
Greek Monolingual
και -χτος, -η, -ο (Α ἀκήρυκτος, -ον)
αυτός που δεν προαναγγέλθηκε με κήρυκα, που έγινε χωρίς προειδοποίηση, ο ξαφνικός
αρχ.
1. αυτός που δεν έχει αναγορευτεί νικητής από κήρυκες, ο άδοξος
2. αυτός, για τον οποίο δεν έφερε ο κήρυκας αγγελία, άγνωστος
3. φρ. «ακήρυκτος πόλεμος», πόλεμος, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν γίνονται δεκτοί κήρυκες με προτάσεις ειρήνης
4. επίρρ. ἀκηρύκτως
χωρίς τη μεσολάβηση κηρύκων (πρβλ. και ἀκηρυκτεί, ἀκηρυκτί).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κηρύσσω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀκηρυκτεί.
