συστενάζω
ἔστ' ἦμαρ ὅτε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καὶ ες αεί ἔσσεται → the time will come when Apollo will return to stay forever
English (LSJ)
A lament with, φίλοις E.Ion 935: abs., Ep.Rom.8.22.
German (Pape)
[Seite 1044] (s. στενάζω), mitseufzen, mitstöhnen; φίλοις, Eur. Ion 935; in sp. Prosa, wie N. T.
Greek (Liddell-Scott)
συστενάζω: στενάζω, θρηνῶ ὁμοῦ μετά τινος, ὡς συστενάζειν οἶδα γενναίως φίλοις Εὐρ. Ἴων 935· ἀπολ., Ἐπιστ. πρ. Ρωμ. η΄, 22.
French (Bailly abrégé)
gémir avec, τινι.
Étymologie: σύν, στενάζω.
English (Strong)
from σύν and στενάζω; to moan jointly, i.e. (figuratively) experience a common calamity: groan together.
English (Thayer)
(T WH συνστενάζω (cf. σύν, II. at the end)); to groan together: σύν has the same force as in συνωδίνω, b. (τίνι, with one, Euripides, Ion 935; Test xii. Patr. (test. Isach. § 7), p. 629).
Greek Monolingual
Α στενάζω
στενάζω μαζί, θρηνώ μαζί με άλλους («πᾱσα ἡ κτίσις συστενάζει», ΚΔ).
