μάθος

English (LSJ)

[ᾰ], τό, poet. and Ion. for μάθησις, Alc.104, Ar.Fr.814; opp. πάθος, as μαθήματα to παθήματα, A.Ag.177 (lyr.).    II custom, πλέων τοῦ μάθεος Hp.Mul.1.6,61.

German (Pape)

[Seite 81] τό, ion. u. ep. = μάθησις, ἡ, Klugheit, τῷ πάθει μάθος θέντα, Aesch. Ag. 170, der uns lernen läßt in Leid; Hdn. π. μ. λ. 36 aus Alcae.

Greek (Liddell-Scott)

μάθος: τό, ποιητ. καὶ Ἰων. ἀντὶ τοῦ μάθησις, Ἀλκαῖ. 102, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 645· ἀντίκειται πρὸς τὸ πάθος, ὡς τὰ μαθήματα πρὸς τὰ παθήματα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 177. II. ὡσαύτως παρ’ Ἱππ. = ἔθος, συνήθεια, πλείων τοῦ μάθεος 592. 50 (ἔνθα ὑπάρχει καὶ γλώσσημα: τοῦ συνήθεος)· ἐπὴν πλέονα τοῦ μάθεος φάγῃ 612. 49· οὕτω, πλέονα τῆς μαθήσιος 593. 8· πρότερον τοῦ μεμαθηκότος 646. 40· πρβλ. μανθάνω II.

Greek Monolingual

το (AM μάθος, -ους, Α ιων. γεν. -εος) μαθαίνω
1. η μάθηση, η γνώση
2. έξη, συνήθεια («ἐπὴν πλέονα τοῡ μάθεος φάγῃ», Ιπποκρ.).

Greek Monotonic

μάθος: τό, ποιητ. αντί μάθησις, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

μάθος: εος (ᾰ) τό знание, опыт, мудрость Aesch., Arph.

Middle Liddell

μάθος, εος, τό, [poetic for μάθησις, Aesch.]