παιανίζω
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
English (LSJ)
A v. παιωνίζω.
German (Pape)
[Seite 438] einen Lobgesang auf Apollo singen, und übh. einen Siegesgesang, auch ein Kriegslied anstimmen; ὀλολυγμὸν ἱερὸν εὐμενῆ παιάνισον, Aesch. Spt. 250; δεῖ εὐθύμως μόνον οὐχὶ παιανίζοντας εἰς τὸ χρεὼν ἀπιέναι, Plat. Ax. 364 b; vom Kriegsgesange der Barbaren, Pol. 3, 43, 8, u. a. Sp. – Bei Xen. Conv. 2, 1 auch nach dem Mahle gesungen. Vgl. παιωνίζω.
Greek (Liddell-Scott)
παιᾱνίζω: ἴδε παιωνίζω.
French (Bailly abrégé)
chanter un péan.
Étymologie: παιάν.
Spanish
Greek Monolingual
(Α παιανίζω) παιάν
νεοελλ.
(για ορχήστρα) εκτελώ μουσική σύνθεση, ιδίως ύμνους ή εμβατήρια
αρχ.
ψάλλω ύμνο προς τον Απόλλωνα ή επινίκιο ή πολεμικό άσμα, άδω τον παιάνα.
Greek Monotonic
παιᾱνίζω: μέλ. -σω, = παιωνίζω, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
παιᾱνίζω: петь пэан Xen., Plat., Plut.: ὀλολυγμὸν ἱερὸν π. Aesch. петь священную песнь.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παιανίζω en παιωνίζω [παιάν] Dor. poët. aor. 3 plur. παιάνιξαν; plqperf. med.-pass. 3 sing. ἐπεπαιάνιστο een paean zingen.
Middle Liddell
παιᾱνίζω, fut. -σω = παιωνίζω, Aesch.]
