πολυπινής
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ές, (πίνος) A very squalid, κάρα E.Rh.716 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 668] ές, sehr schmutzig, Eur. Rhes. 716.
Greek (Liddell-Scott)
πολῠπῐνής: -ές, (πίνος) πολὺ πιναρός, ῥυπαρός, κάρα Εὐρ. Ρῆσ. 716.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
très sale.
Étymologie: πολύς, πίνος.
Greek Monolingual
-ές, Α
πολύ ρυπαρός, βρόμικος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -πινής (< πίνος «ρύπος, λέρα»), πρβλ. κακο-πινής].
Greek Monotonic
πολῠπῐνής: -ές (πίνος), πολύ βρώμικος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
πολυπῐνής: крайне грязный, неопрятный (κάρα Eur.).
